بازی آنلاین
آپلود عکس
23-08-2013، 15:08
سخت‌افزار
در کل Xoom تبلتی بسیار خوش ساخت و استایلیش است. در نگاه نخست ممکن است ظاهر آن کمی به نظرتان آشنا بیاید. البته احتمالا در دنیای تبلت‌ها بعد از این بیشتر شاهد این شباهت‌ها خواهیم بود ولی باید گفت که Xoom از جهاتی شبیه به iPad می‌باشد. قسمت پشتی و کناره‌های دستگاه از جنس فلز ماشین شده است و گوشه‌ها کاملا قوس‌دار ساخته شده‌اند. نسخه‌ی Verizon این تبلت به رنگ مشکی مات ساخته شده است که البته تا حد زیادی جذب کننده‌ی اثر انگشت می‌باشد. قسمت جلوی دستگاه نیز به طور طبیعی کاملا توسط نمایشگر در بر گرفته شده است. با طول 9.8 اینچ و عرض 6.6 اینچ و قطری که تنها به 0.5 اینچ یا 1.27 سانتی‌متر می‌رسد، دستگاه جسته‌ی بزرگی ندارد. از نظر ابعاد و به خصوص قطر بیشتر شبیه نسخه‌ی سال گذشته‌ی Apple iPad می‌باشد. iPad 2 دارای قطری کمتر از یک سانتی‌متر می‌باشد که البته واقعا یک پدیده است! با وزن 680 گرم کاملا قرص و محکم احساس می‌شود و احتمالا برای نگه داشتن به مدت زیاد با یک دست شاید کمی سنگین وزن می‌باشد. وزن iPad 2 بسیار کمتر و در حدود 610 گرم است.
Motorola Xoom بیشتر برای استفاده به حالت افقی یا Landscape به جای حالت عمودی یا Portrait ساخته شده است. البته هیچ محدودیتی در این زمینه ندارد و می‌توانید آن را به هر حالتی که خواستید استفاده کنید. اگر آن را به صورت افقی در دست بگیرید می‌بینید که لنز دوربین جلویی در بالای نمایشگر و دقیقا در مرکز و بین لوگوی Motorola و Verizon (البته در مورد نسخه‌ای که ما در دست داریم) قرار گرفته است. در کناره‌ی سمت چپ دستگاه دو دکمه‌ی کنترل Volume وجود دارد. در کناره‌ی بالایی شیارهایی برای SIM Card و شیار کارت حافظه‌ی Micro SD نیز دیده می‌شود. در پایین نیز جک‌های Micro USB و Mini HDMI در کنار سنسورهای Dock قرار دارند. در قسمت پشت دستگاه، طراحان به طرز غریبی دکمه‌ی Power/Sleep را در کنار لنز دوربین و فلاش قرار داده‌اند. اسپیکرهای استریو نیز در دو طرف دیده می‌شوند. ما با دکمه‌های Volume و Power بر روی این دستگاه دچار مشکلاتی شدیم. یافتن و استفاده از دکمه‌های تغییر صدا یا همان Volume برای ما مشکل بود. در حقیقت آن‌ها خیلی کم عمق هستند و دقیقا در کنار یک فرورفتگی در بدنه‌ی دستگاه قرار دارند. دکمه‌ی Power حتی بدتر از این بود. در مورد مکان قرار گرفتن آن شکایت خاصی نداریم ولی همانند دکمه‌ی Volume بسیار کم عمق ساخته شده است و در هنگام استفاده بارها متوجه گیر کردن آن در سر جای خود شدیم! بنابراین به جای قرار دادن دستگاه در حالت Wake Up یا Sleep به طور ناخواسته آن را Shut Down می‌کردیم. این یک مشکل راندوم در دستگاهی بود که ما تست می‌کردیم و درباره‌ی کیفیت کلی ساخت شکایت خاصی نداریم. در کل کیفیت ساخت خوب است.
درون/ نمایشگر/ کیفیت صدا/ باتری
همانطور که در آغاز گفتیم، امکانات سخت‌افزاری به کار رفته در این تبلت واقعا ایده آل هستند و این عملکرد بسیار چابک دستگاه را تضمین می‌کند. در هنگام انتقال بعضی فایل‌ها از روی رایانه به تبلت یا حرکت سریع بین برنامه‌های مختلف، گاهی شاهد کمی کند شدن در عملکردها بودیم ولی در کل از سرعت اجرا و روانی اجرای برنامه‌ها، بازی‌ها و نیز مرورگری اینترنت واقعا شگفت‌زده شدیم. عملکرد و پاسخگویی واسط کاربری و بازخورد نمایشگر لمسی بسیار نزدیک به استانداردهای iPad است. موتورولا Xoom در کنار پردازنده‌ی دو هسته‌ای Nvidia Tegra 2 1 گیگاهرتزی از 1 گیگابایت حافظه‌ی رم (در برابر iPad 2 با 512MB حافظه‌ی RAM)، 32 گیگابایت حافظه‌ی داخلی، شبکه بی‌سیم WiFi 802.11b/g/n (2.4GHz and 5GHz) و Bluetooth نسخه‌ی 2.1 + EDR بهره می‌برد. سیستم موقعیت‌یاب (GPS)، سنسور سنجش نور محیط و سنسور شتاب سنج را هم به این‌ها بیفزایید. البته در نسخه‌ای که ما در دست داریم (نسخه‌ی Verizon) علاوه بر سخت‌افزارهای گفته شده این تبلت از Verizon's EV-DO Rev نیز بهره می‌برد. گفتیم که یک شیار کارت حافظه‌ی Micro SD هم بر روی آن دیده می‌شود. البته نکته‌ی جالبی که وجود دارد این است که؛ تا زمانی که گوگل آپدیتی را برای سیستم‌عامل خود طراحی نکند این شیار کارت حافظه قابل استفاده نیست و در حقیقت شما فقط یک تبلت 32GB را می‌خرید. نخست خود ما هم با توجه به اینکه می‌دانستیم این تبلت از سیستم‌عامل Android 3.0 بهره می‌برد از دیدن شیار کارت حافظه تعجب کردیم.
نمایشگر موجود بر روی Motorola Xoom کمی بزرگتر از نمایشگر 9.7 اینچی iPad است و رزولوشن آن نیز بیشتر می‌باشد (1280X800 پیکسل در برابر 1024X768 پیکسل) و نسبت تصویر کاملا متفاوت است. بدین معنی که نمایشگر Xoom کمی کشیده‌تر یا واید‌تر می‌باشد. در کل به نظرمان آمد که با توجه به ابعاد، استفاده از آن به حالت پرتره یا عمودی کمی مشکل می‌باشد. نمایشگر در کل خیلی خوب به نظر می‌رسد، تراکم پیکسل کافی است و این را به خصوص در برنامه‌ی Google Books به خوبی می‌توان حس کرد. کیفیت نمایشگر برای شفاف و شارپ نشان دادن ویدیوها و بازی‌ها فراتر از حد کافی است. البته به نکته‌ای که برخورد کردیم این بود که سیستم تغییر نور نمایشگر که همراه با سنسور سنجش نور محیطی کار می‌کند کمی برای ما آزار دهنده بود و ترجیح دادیم خود ما به صورت دستی آن را تنظیم کنیم. به خصوص اینکه گاهی اوقات نمایشگر را خیلی تاریک می‌کرد و دیگر ما قادر به خواندن از روی آن نبودیم. البته این مورد نرم‌افزاری است و با یک آپدیت می‌تواند برطرف شود.
از نظر تولید صدا باید گفت که اسپیکرهای Xoom صدای شفاف و خوبی را به خصوص در طیف میانه یا Mid Level تولید می‌کنند. صدا در حالت ماکزیمم خیلی زیاد می‌شود ولی در عوض کیفیت آن به طور چشمگیری کاهش می‌یابد. گاهی اوقات مجبور به کم کردن صدا می‌شدیم چرا که فکر می‌کردیم اسپیکرها در حال آسیب دیدن هستند. شارژدهی باتری Motorola Xoom فوق‌العاده است. در حقیقت پس از iPad و iPad 2 بهترین شارژدهی باتری را از Xoom شاهد هستیم. در پخش ویدیو به حالت Loop و روشنایی نمایشگر تا 65%، باتری قادر به شارژدهی به مدت 8 ساعت و 20 دقیقه بود. البته خود موتورولا ادعای 10 ساعت را دارد ولی همین 8 ساعت و بیست دقیقه هم فراتر از حد انتظار بود. در حالی که iPad 2 توانایی ادامه‌ی چنین عملی تا 10 ساعت و 26 دقیقه و iPad تا 9 ساعت و 33 دقیقه را دارد پس Xoom در رتبه‌ی سوم قرار می‌گیرد.
دوربین‌ها
این خیلی خوب است که شاهد یک دوربین 5 مگاپیکسلی با فلاش LED در قسمت پشت تبلت هستیم. البته برای دستگاهی به این ابعاد کار کردن با دوربین مشکلاتی هم دارد. به طور مثال تصور کنید که تبلت 10 اینچی خود را بالا گرفته‌اید و در جمع دوستان می‌خواهید عکاسی کنید! مشکل دیگر در رابطه با دیدن نمایشگر در زیر نور آفتاب می‌باشد زیرا اوقات ممکن است بر اثر براقیت زیاد حتی قادر به دیدن صفحه برای کادربندی نباشید. در کل عکس‌های گرفته شده توسط آن با کیفیت هستند. ولی همانطور که گفتیم احتمالا دوربین آن به اندازه‌ی دوربین یک گوشی تلفن همراه برای شما کارآمد نباشد. ضبط ویدیو هم کیفیت خوبی دارد و خوشحال هستیم که می‌بینیم این دوربین توانایی فیلم‌برداری 720p HD را هم دارد. هرچند که در حال فیلم‌برداری چند مورد مکث و در یک مورد؛ قطعی کامل هم پیش آمد، که البته این مکث‌ها بعدا در تماشای ویدیو هم مشاهده می‌شدند. نرم‌افزار Movie Studio که به صورت پیش‌فرض بر روی آن نصب شده است به شما اجازه‌ی ویرایش فیلم‌های گرفته شده را می‌دهد. البته نرم‌افزار کاملی نیست ولی کافی می‌باشد. دوربین جلویی هم کیفیت پایین‌تری دارد و برای مکالمه‌ی تصویری به کار می‌رود. گاهی اوقات خود را در حالی یافتیم که بوسیله‌ی آن و دیدن از طریق نمایشگر در حال مرتب کردن موهای سر خود بودیم!
نرم‌افزار
هرچند که Motorola Xoom از نظر سخت‌افزاری بسیار قوی است ولی این همه‌ی داستان نیست. قسمت اعظم داستان مربوط به سیستم‌عامل Google Android 3.0 یا همان Honey Comb (لانه زنبوری!) می‌شود. نسخه‌ی 3 این سیستم‌عامل تغییراتی اساسی را تقریبا از هر جهت رقم زده است. تغییرات به نظر فقط تزئینی و تجملاتی نیستند. به خصوص‌ایراداتی که در نسخه‌های پیشین وجود داشته به کلی برطرف شده است در ضمن کاملا مدرن‌تر هم هست. برای مثال وقتی در صفحه‌ی خانگی بین پنل‌ها رفت و آمد می‌کنید فازی روح مانند و آبی رنگ نمایان می‌گردد که همزمان به صورت نیمه شفاف صفحه‌ی قبلی و بعدی نمایش داده می‌شود. وقتی آیتم‌ها را بر روی صفحه‌ی خانگی می‌گذارید یک نمای شبیه وصله دوزی از گرید مارک‌ها را مشاهده می‌کنید و یک بردار که نشان می‌دهد ویجت شما در آخر کجا خواهد نشست. حتی در لیست برنامه‌ها، پیش از این که خود آیکون‌ها را ببینید یک نمای آبی الکتریکی از آن‌ها مشاهده خواهید کرد. به هر صورت همانطور که گفتیم همه چیز تقریبا متفاوت است، از متودی که می‌توانید ویجت‌ها را به صفحه‌ی خانگی اضافه کنید تا عوض کردن تصویر پس زمینه. بی‌شباهت به بیشتر سیستم‌عامل‌های موبایل، Honeycomb نوار وضعیت را به جای قسمت بالای تصویر نمایشگر در قسمت پایین قرار داده است. قسمت سمت چپ و پایین نیز جای دکمه‌های مجازی Arrowی ثابتی برای رفت و آمد در بین منوها است. در ضمن چهار دکمه‌ی معروف آندرویدی که معمولا به صورت Capacitive یا فیزیکی در زیر نمایشگر بودند هم حذف و در واسط کاربری ادغام شده‌اند. مرورگر نیز بیش از پیش شبیه به مرورگر Google Chrome در رایانه شده است. خوشبختانه بر خلاف WP7 همچنان مولتی تسکینگ یا انجام چند وظیفه به صورت همزمان با این سیستم‌عامل مقدور می‌باشد تا نهایت استفاده از پردازنده‌ی دو هسته‌ای برده شود. به هر صورت خود HoneyComb هم نیاز به یک نقد و بررسی کامل دارد چرا که در اجرای بعضی برنامه‌ها گاهی اوقات دچار اختلالاتی هم شد که می‌تواند مربوط به Xoom و یا خود سیستم‌عامل باشد.
مرورگر
ما مرورگری اینترنت با Xoom را بسیار بسیار دوست داشتیم. همانطور که پیش از این گفتیم، مرورگر موجود بر روی این دستگاه اینک بسیار شبیه به مرورگر Google Chorme است که بر روی رایانه‌ی دسک‌تاپ و یا لپتاپ خود داریم تا واقعا احساس بودن در خانه را داشته باشیم! صفحات وب واقعا سریع و شفاف نمایش داده می‌شوند. وقتی متوجه شدیم که از Adobe Flash پشتیبانی نمی‌کند واقعا ناراحت شدیم چرا که این همواره یکی از بزرگترین مزیت‌های Android نسبت به iOS اپل بود. مشکل دیگر این است که مرورگر هنوز Xoom را به عنوان یک گوشی Android شناسایی می‌کند، بدین معنی که بیشتر صفحات وب به صورت Mobile View یا آداپته شده برای گوشی موبایل بر روی نمایشگر بزرگ آن نمایش داده می‌شوند که این واقعا ناامید کننده بود. به خصوص اینکه اکنون مرورگر خیلی شبیه به Google Chrome است و قابلیت‌های فراوانی دارد.
دیگر برنامه‌ها
Gmail برای Honeycomb به طور کامل بازطراحی شده و در حقیقت یک آپگرید خیلی مفید بوده است. خیلی دوست داریم بگوییم که این آپگرید تماما موفقیت‌آمیز بوده و هیچ مشکلی دیده نمی‌شود ولی واقعیت این است که مشکلاتی هم دارد. به نظر می‌رسد که برنامه به طور کلی از یک UI Overload یا اضافه بار واسط کاربری رنج می‌برد. همواره در Gmail Android ویژگی‌های مخفی زیادی وجود داشتند که فقط در هنگامی‌که به سراغ آن‌ها می‌رفتید نمایان می‌شدند ولی اکنون همه‌ی آن‌ها بر روی سطح و در معرض دید قرار گرفته‌اند که محیط را واقعا شلوغ کرده است. بعضی مشکلات دیگر هم در مورد آیتم‌های منوها وجود دارد که احتمالا می‌توان آن‌ها را به عنوان مشکل حساب نکرد و فقط به عادت کردن احتیاج دارند.
برنامه‌ی موسیقی Honeycomb به طور کامل عوض شده است و این بار فوق‌العاده می‌باشد. اینک با یک اینترفیس بسیار خلاقانه‌ی 3D مواجه هستیم که نه فقط زیبا، بلکه کارآمد نیز هست. وقتی به Album یا Playlist می‌پرید با نماهایی 2D مواجه می‌شوید. Flip Book Navigation چندان برای یافتن موزیک‌ها بد نمی‌باشد. البته متوجه شدیم که ظاهرا Xoom مشکلاتی را در تشخیص تمام Album Art ما داشت ولی در کل اگر مشکلات خیلی کوچک را کنار بگذاریم، برنامه‌ی پخش موسیقی جدید واقعا فوق‌العاده است. همانند برنامه‌ی موسیقی، Youtube نیز دستخوش تغییراتی اساسی شده است که از آن جمله می‌توان به همان نماهای 3D و نیز ترکیب با اینترفیس Honeycomb اشاره کرد. وضعیت در مورد Google Talk و Movie studio هم به همین شکل است. به خصوص Movie Studio که اکنون امیدهای بیشتری به آن داریم چرا که رقیب اصلی iMove ساخت Apple به حساب می‌آید. هرچند که نرم‌افزار بسیار قدرتمند است ولی از کار کردن با آن شگفت‌زده نشدیم. کار ویرایش عکس خیلی کندتر از چیزی بود که انتظار داشتیم.
جمع‌بندی
تا زمانی که موتورولا Xoom وارد بازار نشود نمی‌توان برآورد دقیقی درباره‌ی قیمت داشت ولی به نظر می‌رسد که تبلت نسبتا گران قیمتی باشد. در کل در کنار بعضی نقاط ضعفی که در این نقد و بررسی درباره‌ی این تبلت گفتیم، مطمئنا بقیه‌ی ویژگی‌های آن دقیقا چیزهایی هستند که دوست داریم. در حقیقت می‌توانیم بگوییم که Xoom تا به این تاریخ بهترین دستگاهی است که برای در بر داشتن سیستم‌عامل Android ساخته شده و واقعا این دو یعنی سیستم‌عامل Android 3.0 و Motorola Xoom لیاقت یکدیگر را دارند! تبلت بسیار سریع و خوش ساخت است. مشکلات آن هم به مسائل اساسی مربوط نمی‌شود و بیشتر درباره‌ی جزئیات است. البته وجود همین مشکلات هم باعث می‌شود که از رقیب نسبتا بی‌نقص‌تر خود یعنی Apple iPad 2 کاملا عقب بماند. مشکل دیگری که وجود دارد این است که در حال حاضر و تا به این تاریخ برنامه‌های زیادی برای تبلت‌های آندروید در Android Market وجود ندارد که البته امید است در آینده بر تعداد برنامه‌ها افزوده شود. به هر صورت اگر به دنبال بهترین تبلت‌ها هستید و به هر دلیلی iPad را دوست ندارید ، Motorola Xoom گزینه‌ی مناسبی است.
بهره‌مندی از سیستم‌عامل Android 3.0
سرعت عملکرد و قابلیت‌های خیلی زیاد
بهره‌مندی از دو دوربین جلویی و پشتی
سیستم‌عامل در مواردی Buggy نشان می‌دهد
بعضی مشکلات در کار با دکمه‌های فیزیکی دیده می‌شود
در حال حاضر در Android Market کمبود برنامه‌های تبلت وجود دارد
در کل Xoom تبلتی بسیار خوش ساخت و استایلیش است. در نگاه نخست ممکن است ظاهر آن کمی به نظرتان آشنا بیاید. البته احتمالا در دنیای تبلت‌ها بعد از این بیشتر شاهد این شباهت‌ها خواهیم بود ولی باید گفت که Xoom از جهاتی شبیه به iPad می‌باشد. قسمت پشتی و کناره‌های دستگاه از جنس فلز ماشین شده است و گوشه‌ها کاملا قوس‌دار ساخته شده‌اند. نسخه‌ی Verizon این تبلت به رنگ مشکی مات ساخته شده است که البته تا حد زیادی جذب کننده‌ی اثر انگشت می‌باشد. قسمت جلوی دستگاه نیز به طور طبیعی کاملا توسط نمایشگر در بر گرفته شده است. با طول 9.8 اینچ و عرض 6.6 اینچ و قطری که تنها به 0.5 اینچ یا 1.27 سانتی‌متر می‌رسد، دستگاه جسته‌ی بزرگی ندارد. از نظر ابعاد و به خصوص قطر بیشتر شبیه نسخه‌ی سال گذشته‌ی Apple iPad می‌باشد. iPad 2 دارای قطری کمتر از یک سانتی‌متر می‌باشد که البته واقعا یک پدیده است! با وزن 680 گرم کاملا قرص و محکم احساس می‌شود و احتمالا برای نگه داشتن به مدت زیاد با یک دست شاید کمی سنگین وزن می‌باشد. وزن iPad 2 بسیار کمتر و در حدود 610 گرم است.
Motorola Xoom بیشتر برای استفاده به حالت افقی یا Landscape به جای حالت عمودی یا Portrait ساخته شده است. البته هیچ محدودیتی در این زمینه ندارد و می‌توانید آن را به هر حالتی که خواستید استفاده کنید. اگر آن را به صورت افقی در دست بگیرید می‌بینید که لنز دوربین جلویی در بالای نمایشگر و دقیقا در مرکز و بین لوگوی Motorola و Verizon (البته در مورد نسخه‌ای که ما در دست داریم) قرار گرفته است. در کناره‌ی سمت چپ دستگاه دو دکمه‌ی کنترل Volume وجود دارد. در کناره‌ی بالایی شیارهایی برای SIM Card و شیار کارت حافظه‌ی Micro SD نیز دیده می‌شود. در پایین نیز جک‌های Micro USB و Mini HDMI در کنار سنسورهای Dock قرار دارند. در قسمت پشت دستگاه، طراحان به طرز غریبی دکمه‌ی Power/Sleep را در کنار لنز دوربین و فلاش قرار داده‌اند. اسپیکرهای استریو نیز در دو طرف دیده می‌شوند. ما با دکمه‌های Volume و Power بر روی این دستگاه دچار مشکلاتی شدیم. یافتن و استفاده از دکمه‌های تغییر صدا یا همان Volume برای ما مشکل بود. در حقیقت آن‌ها خیلی کم عمق هستند و دقیقا در کنار یک فرورفتگی در بدنه‌ی دستگاه قرار دارند. دکمه‌ی Power حتی بدتر از این بود. در مورد مکان قرار گرفتن آن شکایت خاصی نداریم ولی همانند دکمه‌ی Volume بسیار کم عمق ساخته شده است و در هنگام استفاده بارها متوجه گیر کردن آن در سر جای خود شدیم! بنابراین به جای قرار دادن دستگاه در حالت Wake Up یا Sleep به طور ناخواسته آن را Shut Down می‌کردیم. این یک مشکل راندوم در دستگاهی بود که ما تست می‌کردیم و درباره‌ی کیفیت کلی ساخت شکایت خاصی نداریم. در کل کیفیت ساخت خوب است.
درون/ نمایشگر/ کیفیت صدا/ باتری
همانطور که در آغاز گفتیم، امکانات سخت‌افزاری به کار رفته در این تبلت واقعا ایده آل هستند و این عملکرد بسیار چابک دستگاه را تضمین می‌کند. در هنگام انتقال بعضی فایل‌ها از روی رایانه به تبلت یا حرکت سریع بین برنامه‌های مختلف، گاهی شاهد کمی کند شدن در عملکردها بودیم ولی در کل از سرعت اجرا و روانی اجرای برنامه‌ها، بازی‌ها و نیز مرورگری اینترنت واقعا شگفت‌زده شدیم. عملکرد و پاسخگویی واسط کاربری و بازخورد نمایشگر لمسی بسیار نزدیک به استانداردهای iPad است. موتورولا Xoom در کنار پردازنده‌ی دو هسته‌ای Nvidia Tegra 2 1 گیگاهرتزی از 1 گیگابایت حافظه‌ی رم (در برابر iPad 2 با 512MB حافظه‌ی RAM)، 32 گیگابایت حافظه‌ی داخلی، شبکه بی‌سیم WiFi 802.11b/g/n (2.4GHz and 5GHz) و Bluetooth نسخه‌ی 2.1 + EDR بهره می‌برد. سیستم موقعیت‌یاب (GPS)، سنسور سنجش نور محیط و سنسور شتاب سنج را هم به این‌ها بیفزایید. البته در نسخه‌ای که ما در دست داریم (نسخه‌ی Verizon) علاوه بر سخت‌افزارهای گفته شده این تبلت از Verizon's EV-DO Rev نیز بهره می‌برد. گفتیم که یک شیار کارت حافظه‌ی Micro SD هم بر روی آن دیده می‌شود. البته نکته‌ی جالبی که وجود دارد این است که؛ تا زمانی که گوگل آپدیتی را برای سیستم‌عامل خود طراحی نکند این شیار کارت حافظه قابل استفاده نیست و در حقیقت شما فقط یک تبلت 32GB را می‌خرید. نخست خود ما هم با توجه به اینکه می‌دانستیم این تبلت از سیستم‌عامل Android 3.0 بهره می‌برد از دیدن شیار کارت حافظه تعجب کردیم.
نمایشگر موجود بر روی Motorola Xoom کمی بزرگتر از نمایشگر 9.7 اینچی iPad است و رزولوشن آن نیز بیشتر می‌باشد (1280X800 پیکسل در برابر 1024X768 پیکسل) و نسبت تصویر کاملا متفاوت است. بدین معنی که نمایشگر Xoom کمی کشیده‌تر یا واید‌تر می‌باشد. در کل به نظرمان آمد که با توجه به ابعاد، استفاده از آن به حالت پرتره یا عمودی کمی مشکل می‌باشد. نمایشگر در کل خیلی خوب به نظر می‌رسد، تراکم پیکسل کافی است و این را به خصوص در برنامه‌ی Google Books به خوبی می‌توان حس کرد. کیفیت نمایشگر برای شفاف و شارپ نشان دادن ویدیوها و بازی‌ها فراتر از حد کافی است. البته به نکته‌ای که برخورد کردیم این بود که سیستم تغییر نور نمایشگر که همراه با سنسور سنجش نور محیطی کار می‌کند کمی برای ما آزار دهنده بود و ترجیح دادیم خود ما به صورت دستی آن را تنظیم کنیم. به خصوص اینکه گاهی اوقات نمایشگر را خیلی تاریک می‌کرد و دیگر ما قادر به خواندن از روی آن نبودیم. البته این مورد نرم‌افزاری است و با یک آپدیت می‌تواند برطرف شود.
از نظر تولید صدا باید گفت که اسپیکرهای Xoom صدای شفاف و خوبی را به خصوص در طیف میانه یا Mid Level تولید می‌کنند. صدا در حالت ماکزیمم خیلی زیاد می‌شود ولی در عوض کیفیت آن به طور چشمگیری کاهش می‌یابد. گاهی اوقات مجبور به کم کردن صدا می‌شدیم چرا که فکر می‌کردیم اسپیکرها در حال آسیب دیدن هستند. شارژدهی باتری Motorola Xoom فوق‌العاده است. در حقیقت پس از iPad و iPad 2 بهترین شارژدهی باتری را از Xoom شاهد هستیم. در پخش ویدیو به حالت Loop و روشنایی نمایشگر تا 65%، باتری قادر به شارژدهی به مدت 8 ساعت و 20 دقیقه بود. البته خود موتورولا ادعای 10 ساعت را دارد ولی همین 8 ساعت و بیست دقیقه هم فراتر از حد انتظار بود. در حالی که iPad 2 توانایی ادامه‌ی چنین عملی تا 10 ساعت و 26 دقیقه و iPad تا 9 ساعت و 33 دقیقه را دارد پس Xoom در رتبه‌ی سوم قرار می‌گیرد.
دوربین‌ها
این خیلی خوب است که شاهد یک دوربین 5 مگاپیکسلی با فلاش LED در قسمت پشت تبلت هستیم. البته برای دستگاهی به این ابعاد کار کردن با دوربین مشکلاتی هم دارد. به طور مثال تصور کنید که تبلت 10 اینچی خود را بالا گرفته‌اید و در جمع دوستان می‌خواهید عکاسی کنید! مشکل دیگر در رابطه با دیدن نمایشگر در زیر نور آفتاب می‌باشد زیرا اوقات ممکن است بر اثر براقیت زیاد حتی قادر به دیدن صفحه برای کادربندی نباشید. در کل عکس‌های گرفته شده توسط آن با کیفیت هستند. ولی همانطور که گفتیم احتمالا دوربین آن به اندازه‌ی دوربین یک گوشی تلفن همراه برای شما کارآمد نباشد. ضبط ویدیو هم کیفیت خوبی دارد و خوشحال هستیم که می‌بینیم این دوربین توانایی فیلم‌برداری 720p HD را هم دارد. هرچند که در حال فیلم‌برداری چند مورد مکث و در یک مورد؛ قطعی کامل هم پیش آمد، که البته این مکث‌ها بعدا در تماشای ویدیو هم مشاهده می‌شدند. نرم‌افزار Movie Studio که به صورت پیش‌فرض بر روی آن نصب شده است به شما اجازه‌ی ویرایش فیلم‌های گرفته شده را می‌دهد. البته نرم‌افزار کاملی نیست ولی کافی می‌باشد. دوربین جلویی هم کیفیت پایین‌تری دارد و برای مکالمه‌ی تصویری به کار می‌رود. گاهی اوقات خود را در حالی یافتیم که بوسیله‌ی آن و دیدن از طریق نمایشگر در حال مرتب کردن موهای سر خود بودیم!
نرم‌افزار
هرچند که Motorola Xoom از نظر سخت‌افزاری بسیار قوی است ولی این همه‌ی داستان نیست. قسمت اعظم داستان مربوط به سیستم‌عامل Google Android 3.0 یا همان Honey Comb (لانه زنبوری!) می‌شود. نسخه‌ی 3 این سیستم‌عامل تغییراتی اساسی را تقریبا از هر جهت رقم زده است. تغییرات به نظر فقط تزئینی و تجملاتی نیستند. به خصوص‌ایراداتی که در نسخه‌های پیشین وجود داشته به کلی برطرف شده است در ضمن کاملا مدرن‌تر هم هست. برای مثال وقتی در صفحه‌ی خانگی بین پنل‌ها رفت و آمد می‌کنید فازی روح مانند و آبی رنگ نمایان می‌گردد که همزمان به صورت نیمه شفاف صفحه‌ی قبلی و بعدی نمایش داده می‌شود. وقتی آیتم‌ها را بر روی صفحه‌ی خانگی می‌گذارید یک نمای شبیه وصله دوزی از گرید مارک‌ها را مشاهده می‌کنید و یک بردار که نشان می‌دهد ویجت شما در آخر کجا خواهد نشست. حتی در لیست برنامه‌ها، پیش از این که خود آیکون‌ها را ببینید یک نمای آبی الکتریکی از آن‌ها مشاهده خواهید کرد. به هر صورت همانطور که گفتیم همه چیز تقریبا متفاوت است، از متودی که می‌توانید ویجت‌ها را به صفحه‌ی خانگی اضافه کنید تا عوض کردن تصویر پس زمینه. بی‌شباهت به بیشتر سیستم‌عامل‌های موبایل، Honeycomb نوار وضعیت را به جای قسمت بالای تصویر نمایشگر در قسمت پایین قرار داده است. قسمت سمت چپ و پایین نیز جای دکمه‌های مجازی Arrowی ثابتی برای رفت و آمد در بین منوها است. در ضمن چهار دکمه‌ی معروف آندرویدی که معمولا به صورت Capacitive یا فیزیکی در زیر نمایشگر بودند هم حذف و در واسط کاربری ادغام شده‌اند. مرورگر نیز بیش از پیش شبیه به مرورگر Google Chrome در رایانه شده است. خوشبختانه بر خلاف WP7 همچنان مولتی تسکینگ یا انجام چند وظیفه به صورت همزمان با این سیستم‌عامل مقدور می‌باشد تا نهایت استفاده از پردازنده‌ی دو هسته‌ای برده شود. به هر صورت خود HoneyComb هم نیاز به یک نقد و بررسی کامل دارد چرا که در اجرای بعضی برنامه‌ها گاهی اوقات دچار اختلالاتی هم شد که می‌تواند مربوط به Xoom و یا خود سیستم‌عامل باشد.
مرورگر
ما مرورگری اینترنت با Xoom را بسیار بسیار دوست داشتیم. همانطور که پیش از این گفتیم، مرورگر موجود بر روی این دستگاه اینک بسیار شبیه به مرورگر Google Chorme است که بر روی رایانه‌ی دسک‌تاپ و یا لپتاپ خود داریم تا واقعا احساس بودن در خانه را داشته باشیم! صفحات وب واقعا سریع و شفاف نمایش داده می‌شوند. وقتی متوجه شدیم که از Adobe Flash پشتیبانی نمی‌کند واقعا ناراحت شدیم چرا که این همواره یکی از بزرگترین مزیت‌های Android نسبت به iOS اپل بود. مشکل دیگر این است که مرورگر هنوز Xoom را به عنوان یک گوشی Android شناسایی می‌کند، بدین معنی که بیشتر صفحات وب به صورت Mobile View یا آداپته شده برای گوشی موبایل بر روی نمایشگر بزرگ آن نمایش داده می‌شوند که این واقعا ناامید کننده بود. به خصوص اینکه اکنون مرورگر خیلی شبیه به Google Chrome است و قابلیت‌های فراوانی دارد.
دیگر برنامه‌ها
Gmail برای Honeycomb به طور کامل بازطراحی شده و در حقیقت یک آپگرید خیلی مفید بوده است. خیلی دوست داریم بگوییم که این آپگرید تماما موفقیت‌آمیز بوده و هیچ مشکلی دیده نمی‌شود ولی واقعیت این است که مشکلاتی هم دارد. به نظر می‌رسد که برنامه به طور کلی از یک UI Overload یا اضافه بار واسط کاربری رنج می‌برد. همواره در Gmail Android ویژگی‌های مخفی زیادی وجود داشتند که فقط در هنگامی‌که به سراغ آن‌ها می‌رفتید نمایان می‌شدند ولی اکنون همه‌ی آن‌ها بر روی سطح و در معرض دید قرار گرفته‌اند که محیط را واقعا شلوغ کرده است. بعضی مشکلات دیگر هم در مورد آیتم‌های منوها وجود دارد که احتمالا می‌توان آن‌ها را به عنوان مشکل حساب نکرد و فقط به عادت کردن احتیاج دارند.
برنامه‌ی موسیقی Honeycomb به طور کامل عوض شده است و این بار فوق‌العاده می‌باشد. اینک با یک اینترفیس بسیار خلاقانه‌ی 3D مواجه هستیم که نه فقط زیبا، بلکه کارآمد نیز هست. وقتی به Album یا Playlist می‌پرید با نماهایی 2D مواجه می‌شوید. Flip Book Navigation چندان برای یافتن موزیک‌ها بد نمی‌باشد. البته متوجه شدیم که ظاهرا Xoom مشکلاتی را در تشخیص تمام Album Art ما داشت ولی در کل اگر مشکلات خیلی کوچک را کنار بگذاریم، برنامه‌ی پخش موسیقی جدید واقعا فوق‌العاده است. همانند برنامه‌ی موسیقی، Youtube نیز دستخوش تغییراتی اساسی شده است که از آن جمله می‌توان به همان نماهای 3D و نیز ترکیب با اینترفیس Honeycomb اشاره کرد. وضعیت در مورد Google Talk و Movie studio هم به همین شکل است. به خصوص Movie Studio که اکنون امیدهای بیشتری به آن داریم چرا که رقیب اصلی iMove ساخت Apple به حساب می‌آید. هرچند که نرم‌افزار بسیار قدرتمند است ولی از کار کردن با آن شگفت‌زده نشدیم. کار ویرایش عکس خیلی کندتر از چیزی بود که انتظار داشتیم.
جمع‌بندی
تا زمانی که موتورولا Xoom وارد بازار نشود نمی‌توان برآورد دقیقی درباره‌ی قیمت داشت ولی به نظر می‌رسد که تبلت نسبتا گران قیمتی باشد. در کل در کنار بعضی نقاط ضعفی که در این نقد و بررسی درباره‌ی این تبلت گفتیم، مطمئنا بقیه‌ی ویژگی‌های آن دقیقا چیزهایی هستند که دوست داریم. در حقیقت می‌توانیم بگوییم که Xoom تا به این تاریخ بهترین دستگاهی است که برای در بر داشتن سیستم‌عامل Android ساخته شده و واقعا این دو یعنی سیستم‌عامل Android 3.0 و Motorola Xoom لیاقت یکدیگر را دارند! تبلت بسیار سریع و خوش ساخت است. مشکلات آن هم به مسائل اساسی مربوط نمی‌شود و بیشتر درباره‌ی جزئیات است. البته وجود همین مشکلات هم باعث می‌شود که از رقیب نسبتا بی‌نقص‌تر خود یعنی Apple iPad 2 کاملا عقب بماند. مشکل دیگری که وجود دارد این است که در حال حاضر و تا به این تاریخ برنامه‌های زیادی برای تبلت‌های آندروید در Android Market وجود ندارد که البته امید است در آینده بر تعداد برنامه‌ها افزوده شود. به هر صورت اگر به دنبال بهترین تبلت‌ها هستید و به هر دلیلی iPad را دوست ندارید ، Motorola Xoom گزینه‌ی مناسبی است.
بهره‌مندی از سیستم‌عامل Android 3.0
سرعت عملکرد و قابلیت‌های خیلی زیاد
بهره‌مندی از دو دوربین جلویی و پشتی
سیستم‌عامل در مواردی Buggy نشان می‌دهد
بعضی مشکلات در کار با دکمه‌های فیزیکی دیده می‌شود
در حال حاضر در Android Market کمبود برنامه‌های تبلت وجود دارد
B0z0rG 
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
