07-08-2013، 14:59
(آخرین ویرایش در این ارسال: 07-08-2013، 15:05، توسط mehnoosh75.)
[rtl]قاصدک غم دارم[/rtl]
[rtl]غم آوارگی ودربدری
غم تنهایی وخونین جگری
قاصدک وای برمن همه ازخویش مرامی رانند
همه دیوانه ودیوانه ترم می خوانند
مادرمن غم هاست
مهدوگهواره ی من ماتم هاست
قاصدک دریابم روح من عصیان زده وطوفانیست
آسمان نگهم بارانیست
قاصدک غم دارم
غم به اندازه سنگینی عالم دارم
قاصدک غم دارم
غم من صحراهاست
افق تیره او ناپیداست
قاصدک دیگرازاین پس منم وتنهایی
وبه تنهایی خوددرهوس عیسایی
وبه عیسایی خود منتظرمعجزه ای غوغایی
قاصدک زشتم من زشت چون چهره سنگ خارا
زشت مانندزال دنیا
قاصدک حال گریزش دارم
می گریزم به جهانی که درآن پستی نیست
پستی و مستی وبدمستی نیست
می گریزم به جهانی که مراناپیداست
شایدآن نیزفقط یک رویاست
[/rtl]
[rtl]غم آوارگی ودربدری
غم تنهایی وخونین جگری
قاصدک وای برمن همه ازخویش مرامی رانند
همه دیوانه ودیوانه ترم می خوانند
مادرمن غم هاست
مهدوگهواره ی من ماتم هاست
قاصدک دریابم روح من عصیان زده وطوفانیست
آسمان نگهم بارانیست
قاصدک غم دارم
غم به اندازه سنگینی عالم دارم
قاصدک غم دارم
غم من صحراهاست
افق تیره او ناپیداست
قاصدک دیگرازاین پس منم وتنهایی
وبه تنهایی خوددرهوس عیسایی
وبه عیسایی خود منتظرمعجزه ای غوغایی
قاصدک زشتم من زشت چون چهره سنگ خارا
زشت مانندزال دنیا
قاصدک حال گریزش دارم
می گریزم به جهانی که درآن پستی نیست
پستی و مستی وبدمستی نیست
می گریزم به جهانی که مراناپیداست
شایدآن نیزفقط یک رویاست
[/rtl]
دلم می خواهد گریه کنم..داد بزنم..گله کنم اما کسی نمی شنوه... صدای گریه های من روزا دارن می گذرن وعمر منم تموم می شه شبا دارن صبح می شن و این قصه هم تموم می شه فقط یه اسم..فقط یه یاد....ازم تو دنیا می مونه شاید اگه حرف بزنم...داد بزنم... یا شعرامو واسه همه...تو کوچه فریاد بزنم!!! اسم منم خوب بمونه!یاد من از یادا نره اینکه منم یه روز بودم!نفس هامو با عشق و جون می کشیدم گرچه دیگه فرق نداره ...چونکه دیگه نمی مونم چه فرقی داره که منم... یه روزی عاشقی بودم! که دل دادم به عاشقیم.....اما نموند تو زندگیم! سوای این عاشقیا ...من عاشق زندگیم عاشق این فرشته هام...که گاهیم یه شیطونن!! من عاشقم و دل دارم...چون که منم یه آدمم!! آدما زود اسیر می شن....دل رو میدن فقیر می شن!!! از همدیگه زود سیر می شن...زودی می یان و پيرمی شن... بعدش می رن زیر یه خاک..آدما زود تموم می شن!! یه عده از این آدما..انگار تو پيله می مونن... عمرشونم تموم می شه ..توپیله هاشون میمیرن!! بعضی ها پروازمی کن!!!پيله هارو باز می کنن!!! بعدش می رن به آسمون...پرمی کشن تو کهکشون... از آدما فقط یه اسم ...فقط یه یاد..فقط همون خاک می مونه... بیاید همه قولی بدیم...تو پيله هامون نمونیم! چون آسمون سهم مونه...و پر کشیدن تقدیرمونه!