07-05-2013، 13:58
ای ستاره ها که بر فراز آسمان
با نگاه خود اشاره گر نشسته اید
ای ستاره ها که بر ورای ابرها
بر جهان ما نظاره گرنشسته اید
آری این منم که در سکوت شب
نامه های عاشقانه پاره میکنم
ای ستاره ها اگر به من مدد کنید
دامن از غمش پر ستاره میشود
ای ستاره ها چه شد که در نگاه من
دیگر آن نشاط نغمه وترانه مرد؟
ای ستاره ها چه شد که بر لبان او
آخر آن نوای عاشقانه مرد؟
ای ستاره ها مگر شما هم آگاهید
از دوریی و جفای ساکنان خاک
که این چنین به قلب آسمان نهان شدید
ای ستاره ها، ستاره های خوب و پاک
من که پشت پا زدم به هرچه هست ونیست
تا که کام او ز عشق خود روا کنم
لعنت خدا به من اگر جز جفا
زین پس به عاشقان وفا کنم
رفته است ومهرش از دلم نمی رود
ای ستاره ها چه شد که مرا نخواست؟
ای ستاره ها، ستاره ها، ستاره ها
پس دیار عاشقان جاودان کجاست