بچه که بودیم

[✘Nina✘]

بچه که بودیم
دنیا را ببین... بچه بودیم از آسمان باران می آمدبزرگ شده ایم از چشم هایمان میآید!!

بچه بودیم همه چشمای خیسمون رومیدیدنبزرگ شدیم هیچکی نمیبینهبچه بودیم تو جمع گریه میکردیمبزرگ شدیم تو خلوت

بچه بودیم راحت دلمون نمی شکستبزرگ شدیم خیلی آسون دلمون می شکنهبچه بودیم همه رو 10 تا دوست داشتیمبزرگ که شدیم بعضی ها رو هیچی هیچی بعضی هارو کم و بعضی ها رو بی نهایت دوست داریمکاش هنوزم همه روبه اندازه همون بچگی 10 تا دوست داشتیم
بچه که بودیم اگه با کسی دعوا میکردیم یک ساعت بعد از یادمون میرفت و

معنی قهر نهایت نهایتش تا فردا صبح بودبزرگ که شدیم گاهی دعواهامون سالها تو یادمون مونده و آشتی نمی کنیم
بزرگ که شدیم کوچکترین آرزومون داشتن بزرگترین چیزه

بچه که بودیم آرزمون بزرگ شدن بودبزرگ که شدیم حسرت برگشتن به بچگی رو داریمبچه که بودیم تو بازیهامون همش ادای بزرگ ترها رو در میآوردیمبزرگ که شدیم همش تو خیالمون بر میگردیم به بچگی

بچه بودیم درد دل ها را به هزار ناله می گفتیم همه می فهمیدندبزرگ شده ایم درد دل را به صد زبان به کسی می گوییم ...هیچ کس نمی فهمدبچه که بودیم دوستیامون تانداشتبزرگ که شدیم همه دوستیامون تاداره بچه که بودیم بچه بودیمبزرگ که شدیم بزرگ که نشدیم هیچ دیگه همون بچه هم نیستیمای کاش هیچ وقت بزرگ نمی شدیم...
و همیشه بچه بودیم
مگه نه؟