::*عـــبــرتـــــ*دخـتــرا/پــســرا::

[parnia tajik]

يه آقا پسری که قبل از ازدواجش خیلی هم دوس دختر داشت بالاخره عاشق شد و ازدواج کرد ، بعد خدا بهش یه دختر داد
یه روز بهش گفتم که یادته چجوری اشک دختر ها رو در میاوردی ؟
حالا خودت هم دختر داری ، نظرت چیه ؟ تحمل دیدن اشکش رو داری ؟
بهم گفت : فقط می تونم بگم پشیمونم و امیدوارم همه اون ها که دلشون رو شکستم منو ببخشن!
هیچ پدری طاقت دیدن اشک های دخترش رو نداره!
آقا پسرا! بابا های آینده! به دختر دار شدنتون خوب فک کنید، زمین گرده ها! سر دخترتون هم این بلا رو بیارن خوبه؟!
.
.
.
اتفاقا یه دختر خانمی هم بود که کلی دوس پسر داشت و هر کدوم رو یه مدت علاف خودش میکرد!
اما ایشون هم ازدواج کرد و پسر دار شد، خیلی هم پسرش رو دوس داشت!
به این دختر خانم هم گفتم یادته یه زمانی غرور پسرای مردم رو میشکستی؟
حالا نظرت چیه؟
اگه با پسر خودت هم این کارو بکنن چی؟
اتفاقا اونم گفت که خیلی پشیمونه و اصن نمیتونه پسرشو دپرس و ناراحت ببینه!
گفت آرزو میکنه که هیچ کدوم از اون پسرا ازش دلگیر نباشن!
دختر خانما! مامان های آینده! شما هم خوب فک کنین که شاید روزی پسر دار بشین! دلتون میاد غرور پسرتون رو بشکنن؟!
.
.
.
کلا بدونین هر بلایی سر بقیه بیارین یه روز سر خودتون میاد؛ نگین زدم در رفتم! نه خیر! دنیا بی حساب و کتاب نیس!