01-03-2012، 22:46
دو قطره آب كه به هم نزدیك شوند، تشكیل یك قطره بزرگتر میدهند، اما دو تكه سنگ هیچگاه با هم یكی نمیشوند! پس هر چه سخت تر و قالبیتر باشیم، فهم دیگران برایمان مشكلتر، و در نتیجه امکان بزرگتر شدنمان نیز كاهش مییابد.
آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ، به مراتب سر سخت تر، و در رسیدن به هدف خود لجوجتر و مصممتر است. سنگ، پشت اولین مانع جدی میایستد. اما آب راه خود را به سمت دریا مییابد. در زندگی، معنای واقعی سرسختی، استواری و مصمم بودن را، در دل نرمی و گذشت باید جستجو كرد.
گاهی لازم است كوتاه بیایی، گاهی نمیتوان بخشید و گذشت، اما میتوان چشمان را بست و عبور کرد. گاهی مجبور میشوی نادیده بگیری، گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوزی که نبینی، ولی با آگاهی و شناخت و آنگاه بخشیدن را خواهی آموخت.