من.....

[Armina]

چون دست خدا فشرد دستم را
نظاره نمیتوان شکستم را
بر دشمن آن چه هست بر من نیست
فضیان و غم و شکست بر من نیست
من دست خدا در آستین دارم
چون صاعقه، خشم راستین دارم
بر سینة ابر طبل میکوبم
تا گیسوی رعد را برآشوبم
ای رهبر حق شناس و آگاهم
تا لحظة مرگ با تو همراهم
امروز منم که جنگ در چنگم
آینة روشن دل تنگم
امروز من و تو هر دو دل تنگیم
بر شانة خاک، آسمان رنگیم
ای تیر مرا بگیر در مشتت
بنواز به ضربة سرانگشتت
مضرابم زن که در سرور آیم
کز زخمة تو به شوق و شورآیم
مضرابم زن که نالهها دارم
آتش ز فقان لالهها دارم
امروز که راه عشق پرپیچ است
حکم آن که تو ميکنى، دگر هیچ است