گفتگوی آزاد نسخه ۳۸۹

[ابراهیم هادی]

ناشتایی بزنید بر بدن

تبدیل معصومیت به وقاحت 


سال گذشته، در هیاهوی جنجال‌های سیاسی در آمریکا و در سایه شروع بحران کرونا در این کشور، یک خبر بسیار مهم، آن‌چنان که باید و شاید دیده نشد و ضریب پیدا نکرد: مرگ جفری اپستین


جفری اپستین، جعبه سیاه فساد و انحراف جنسی عمیق طبقه حاکم بر آمریکا در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی بود. دست‌کم رفاقت نزدیک دو تن از روسای جمهور ایالات متحده (از دو حزب) یعنی بیل کلینتون و دونالد ترامپ با او آشکار و قطعی بود و البته ده‌ها چهره متنفذ و قدرتمند آمریکا در دایره دوستان جفری اپستین بودند.


تخصص اصلی جفری اپستین، قاچاق دختران نوجوان به آمریکا و تشکیل محفل‌های شیطانی برای بهره‌کشی جنسی سیاستمداران، سوپرسرمایه‌داران، ستارگان موسیقی و سینما و ورزش از این دختران بود. جفری اپستین که به لطف حامیان قدرتمند خود، بارها از تله قانون گریخته بود و گویی مصونیت آهنین داشت، سرانجام در پی همه‌گیر شدن جنبش «me too»، به واسطه کثرت و وسعت سیاه‌کاری‌هایش بازداشت شد و در روند رسیدگی قضایی، به نحوی آشکارا مشکوک با ادعای خودکشی در سلول، از صحنه خارج شد.




اواخر دهه ۱۹۸۰، غول‌های صهیونیست حاکم بر هالیوود (به عنوان بایگاه اصلی تولید سبک زندگی و ایدئولوژی مدرن) موسیقی و سینما را به سمت پرده‌دری‌های اخلاقی و طغیان در برابر اخلاقیات ریشه‌دار مسیحی هدایت کردند و برای این روند، نمادهایی هم تراشیدند. «مدونا»، آوازه‌خوان و رقصنده لاتین تبار، تبدیل به نماد عصیان فمینیستی در برابر سنت‌های اخلاقی و محدودیت‌های اخلاقی شد و موزیک ویدیوهای اروتیک و سرشار از نمادهای جنسی او، دوران جدیدی را در موسیقی و به تبع آن لایف استایل آمریکایی رقم زد.



متن اشعار، سناریوهای داستانی دقیقی که برای ویدیوهای این پدیده جدید نوشته می‌شد، همراه با کارگردانی فنی بسیار ماهرانه و به روز، از دخترکی «معصوم» روایت می‌کرد که با ظاهری بیگناه، موهای کوتاه به سبک دختران دبیرستانی و کمی رمانتیک، به ناگهان به قالبی اروتیک، تحریک‌کننده و به شدت عصیانگر تغییر ماهیت می‌داد. مدونا تبدیل به یک نماد از شورش «دخترکان معصوم» در برابر اخلاقیات ریشه‌دار و هنجارهای پذیرفته شده و به یک الهه‌ی فتانه و افسون‌گر و بی‌پروا به لحاظ جنسی و اخلاقی تبدیل شد.


شاید اگر ریحانه پارسا (که به لحاظ فنی و هنری، جایگاه خاصی در سینما و تلویزیون ایران نداشت)، یک نقش «خاص» را در کارنامه خود نداشت، این حجم از جنجال و کنجکاوی پیرامون او به وجود نمی آمد و مثل بسیاری از بازیگران درجه چندمی که فرضا به شبکه ماهواره‌ای جم پیوستند یا به هوای کشف حجاب و فعالیت هنری در فضایی بی قید و بند به کشورهای غربی مهاجرت کردند و نه تنها هیچ توفیقی کسب نکردند که بعد از جنجالی کوتاه، فراموش هم شدند، او هم فراموش می شد.


کلید ماجرا، همان تبدیل بازیگر کاراکتر «چادری» سریال پرمخاطب به یک دختر جسور و هنجارشکن بود و این همان سناریوی آشنایی است که بالاتر شرحش دادیم: تبدیل «معصومیت» به «وقاحت» که گویی فانتزی سیاه ذهن‌های شیطانی است که قصد دارند دختران نوجوان یک ملت مسلمان شیعه را با نمادسازی‌های منحط، به مسلخ «معصومیت» بکشانند.


#سلبریتی_شناسی
#نبرد_ادراکی


 از مشرق بود