دیالوگ های زیبا کلاه قرمزی و پسرخاله

[_leιтo_]

ﺁﻗﺎﯼ ﻣﺠﺮﯼ: ﻫﻤﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺩﺍﺭﻥ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻫﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻦ.

ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭼﯿﻪ ﮐﻼ‌ﻩ ﻗﺮﻣﺰﯼ؟
ﮐﻼ‌ﻩ ﻗﺮﻣﺰﯼ: ﻣﺤﺴﻮﻟﯿﺖ؟ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺤﺴﻮﻟﯿﺖ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯿﺸﻪ، ﺁﺧﺮﺵ ﺑﺪﺑﺨﺘﯿﻪ.

ﺍﻭﻝ ﻣﯽ ﮔﯽ ﻣﺤﺴﻮﻟﯿﺖ. ﻣﯽ ﮔﻢ ﻣﺜﻼ‌ ﭼﯽ؟ ﻣﯽ ﮔﯽ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺪﺍﺩﺗﻮ ﺟﻤﻊ ﮐﻦ. ﻣﯽ ﮔﻢ ﭼﺸﻢ.

ﺑﻌﺪ ﻣﯽ ﮔﯽ ﻣﺤﺴﻮﻟﯿﺖ، ﮐﯿﻔﺘﻢ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﻦ. ﺑﻌﺪ ﺍﻭﻥ ﮐﺸﻮﺋﻪ ﺭﻭ ﺑﺮﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﻦ.

ﺑﻌﺪ ﻣﺤﺴﻮﻟﯿﺖ، ﺁﺧﺮﺵ ﺑﺪﺑﺨﺘﯿﻪ. ﺳﻠﻂ ﺁﺑﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻒ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﻨﯽ، ﺑﺮﯼ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺭﻭ ﺑﺸﻮﺭﯼ.

ﺍﯾﻦ ﺷﺪ ﻣﺤﺴﻮﻟﯿﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﯽ ﺧﻮﻓﻪ

---

ﺁﻗﺎﯼ ﻣﺠﺮﯼ: ﯾﻪ ﻗﺪﻡ ﺟﻠﻮ ﯾﻪ ﻗﺪﻡ ﻋﻘﺐ. ﺣﺎﻻ‌ ﻋﻮﺽ. ﺍﻭﻥ ﯾﮑﯽ ﭘﺎ
ﻓﺎﻣﯿﻞ ﺩﻭﺭ: ﻣﻦ ﻗﺎﻃﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻗﺒﻼ‌ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﺎ ﮐﺪﻭﻡ ﭘﺎ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻢ. ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﮐﻪ ﻧﮑﻨﻪ ﯾﻪ ﭘﺎﻡ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻗﻮﯼ ﺷﻪ ﺍﻭﻥ ﯾﮑﯽ ﻻ‌ﻏﺮ ﺑﻤﻮﻧﻪ
- ﺣﺎﻻ‌ ﺩﻭ ﺗﺎ ﭘﺎ ﻣﯽ ﭘﺮﯾﻢ ﺟﻠﻮ ﻣﯽ ﭘﺮﯾﻢ ﻋﻘﺐ
- ﻣﯽ ﭘﺮﯾﻢ؟ ﻣﻦ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ، ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻣﻦ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺑﺪ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﮐﻮﺩﮐﯽ. ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
- ﺣﺎﻻ‌ ﻣﺜﻼ‌ ﻓﺮﺽ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ ﺟﻠﻮﻣﻮﻥ ﯾﻪ ﺟﻮﺏ ﺁﺑﻪ ﻣﯽ ﭘﺮﯾﻢ ﺟﻠﻮ ﻣﯽ ﭘﺮﯾﻢ ﻋﻘﺐ
- ﺧﻮﺏ ﭼﻪ ﮐﺎﺭﯾﻪ، ﺩﻭ ﻗﺪﻡ ﺍﻭﻥ ﻭﺭﺗﺮ ﭘﻞ ﻫﺴﺖ. ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﭘﻞ ﺑﺮﯾﻢ.
ﭘﺴﺮﺧﺎﻟﻪ: ﺁﻗﺎﯼ ﻣﺠﺮﯼ، ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﺪ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﺭﻭ ﮐﻮﻝ ﮐﻨﯿﻢ ﺍﺯ ﺟﻮﺏ ﺭﺩ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﻪ
ﻓﺎﻣﯿﻞ ﺩﻭﺭ: ﻧﻪ ﺁﺧﻪ ﺯﺣﻤﺖ ﻣﯽ ﺷﻪ ﺑﺮﺍﺕ. ﺯﺣﻤﺖ ﻧﯿﺴﺖ؟
ﭘﺴﺮﺧﺎﻟﻪ: ﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﯿﺎ
ﺁﻗﺎﯼ ﻣﺠﺮﯼ: ﭼﯽ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ. ﻭﺭﺯﺷﻪ. ﭘﺴﺮﺧﺎﻟﻪ ﻭﺭﺯﺷﻪ
ﭘﺴﺮﺧﺎﻟﻪ: ﺁﺧﻪ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﻪ ﺗﻮ ﺟﻮﺏ ﮔﻠﯽ ﻣﯽ ﺷﻪ
ﺁﻗﺎﯼ ﻣﺠﺮﯼ: ﮐﺪﻭﻡ ﺟﻮﺏ؟ ﺟﻮﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ، ﻭﺭﺯﺷﻪ
ﭘﺴﺮﻋﻤﻪ ﺯﺍ: ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻮﺏ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮔﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﮐﻪ ﭘﺮ ﮐﺜﺎﻓﺘﻪ ﺟﻠﻮﻣﻮﻥ ﺁﻟﻮﺩﻩ