♪ گفتگوی آزاد نُسخــہ 381 ♫

[*VENUS*]

حافظ شناسی با دکتر فرنود جلسه یکم :


ما درس سحر در ره میخانه نهادیم محصول دعا در ره جانانه نهادیم.
خب حافظ بیان می کنه که درس سحرش که همان دعای به هنگام سحر و تحلی معرفت الهی هست رو در راه میخانه و جانان خودش از دست داده.
شما می تونید این رو عشق یا به قول امروزی ها کراشتون ببینید (قیافه حافظ : ._.)
یا مثل من المپیادی که از دست داده ام و الخ...

در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم
به زاهد می گه عاقل ولی استعاره تهکمیه است چرا که در اصل زاهدان رو آلوده به ریا می بینه. و همزمان داره زاهد رو دارای خرمن های بسیار می بینه. امّا خودش جز داغ دل چیزی در بساط نداره.

سلطان ازل گنج غم عشق به ما داد تا روی در این منزل ویرانه نهادیم
خیلی ها مقاله می نویسند که آره ابیات حافظ به هم ارتباط نداره و فلان و بهمان. این بیت رو با بیت پیشین رو باید زد تو سرشون.
قبلش از خرمن و دارایی زاهد گفت حالا داره می گه سلطان ازل که خداوند باشد تنها گنجی که به ما داد عشق بود نه خرمن که داغشم هست.

در دل ندهم ره پس از این مِهر بتان را مُهر لب او بر در این خانه نهادیم
می فرماید که در دلِ ما علاقه (مِهر) هیچ بت زیبارو یا به قول امروزی ها داف دیگری نیست. تنها تورا دوست داریم.
حالا چرا لب رو به مُهر تشبیه کرده!؟ چرا که لب سرخ معشوق شبیه به سنگ لعل هست که باهاش مُهر می ساختند و پای نامه ها می زدند

اینا چیه O_O