≈ گفتگوی آزاد نُسخــہ 378 ≈

[Ɗєя_Mσηɗ]

دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او
نومید نتوان بود از او باشد که دلداری کند

*-* ♥
_
من به خودم که نه ، به داشتنِ توعه که مغرورم عمرم ((:

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی

اعتراف میکنم کم آوردم در مقابل زیبایی چشمگیرت بانو D:

زیبا که تویی
اسمت بیانگر زیبایی درون و برونت هم هست ^^

با زیبایی ذاتی ت عاشقتو زیبا میبینی نفص ((:

+ @"Tιɳα"
تو را چون جانِ خود میدانمت *-*