تایپَک تخصّصیِ "بیژن الهی"

[Medusa]

بیژن الهی سخت‌خوانه. زبونش پیچیده‌ و منحصر به فرده. بعضی وقتا شعراش زیادی گنگ می‌شه و معمّایی و غیر قابل فهم.

(البته برای من، چون اطلاعاتم از شعر خیلی کمه. وگرنه حتماٌ هستن کسایی که با بیانش ارتباط قوی‌تری برقرار کنن.)

ولی خب همین که شاعر ذهنتو قلقلک بده که بیشتر روی معنای کلمات فکر کنی و دقیق شی، می‌تونه جالب باشه. حتی اگه در آخر به نتیجه‌ای هم نرسی. ((((:

یکی از شعراش که من دوست دارم، شعر «برف»ـه از کتاب جوانی‌ها. فکر کنم از اولین آثارش باشه.

با هم بخونیم:

تنها یک‌بار

می‌توانست

در آغوشش کشند

و می‌دانست -آن‌گاه-

چون بهمنی فرومی‌ریزد

و می‌خواست

به آغوش من پناه آرد.

نامش برف بود

تنش برفی

قلبش از برف

و تپشش

صدای چکیدن برف

بر بام‌های کاهگلی...

و من او را

چون شاخه‌ای که به زیر بهمن شکسته باشد

دوست می‌داشتم

برف | جوانی‌ها