《 تـصور ما از کاربران فلشخـور 》

[Ɗєя_Mσηɗ]

این بشر همونیه که در موردش باید بگم :
" من ز خود گم میشدم چون میشنیدم نامِ تو  " :v


جانان من ، چگونه مهربانی چشمانت را وصف کنم آن هنگام که زبانم در مقابل دیدگانت قدرتش فرو میریزد ؟
( آرّه میخوام واست ادبی بنویسم :v )

البته .. نه تنها زبانم ، بلکه نای نای وجودم جذبِ نگاه گیرای تو میشود و آن منم که میمانم .. منم که میمانم و با همه ی خجالت و شرمندگی ، زیرِ خیرگی نگاهت سر بالا میاورم !
محبوبم ! باور کن تقصیر من نیست نگاه نافرمان و سرکشم ! دلِ کوچکم هر روز .. هر لحظه و حتی همین حالا برایت تنگ می شود !
همین حالا که برایت مینویسم .. همین حالا که دیگر "من"  نیستم .. جسمی ست که تمام وجودش پر شده ز نام تو .. به راستی که من پر از توام !

این سیاره ی گنگ و متروکه ای که در مقابلت ایستاده ، در وجودش حضوری گنگ ، مشهود است !
و چه زیباست که تو نمایان میکنی این گُنگ بودن را !
و چه شیرین است که تلخی های این دل کوچک و بی قرار را میفهمی محبوب من (: !

چه نیازی ست خوش قلبی و زیبایی وجودت را بگویم ؟ آن هم در حالی که همه اش در ظاهر زیبایت به تصویر کشیده شده ..

_
حالا از فاز ادبی بودن دربیایم D:
( سردرد وی امانش را برید .. دیگه مخم نمیکشه :| از اوناییه که سالی یبارم سراغم نمیاد -_- )
اینم شانس مایه D:


خلاصه که دلبریتو یکم کمترش کن :v ، چخبره عاقا ؟ D:

.. که تو هستی و وجودِ دو جهان چیزی نیست (: ♥ ..
میبوسمت دلبر :*