05-07-2020، 0:12
آدم ها خسته که شدند؛
بی صدا تر از همیشه می روند!
احساسشان را بر می دارند و
پاورچین پاورچین،دور می شوند!
آدم ها هر چقدر هم که صبور باشند؛
یک روز صبرشان لبریز می شود،کم می آورند..
همه چیز را به حالِ خود می گذارند و می روند..
همان هایی که تا دیروز،دیوانه وار،
برایِ ماندن می جنگیدند،
همان هایی که سرشان برایِ مهربانی
و هم صحبتی درد می کرد؛
سکوت می کنند،
بی تفاوت می شوند،
و جوری می روند؛
که هیچ پلی برایِ بازگشتشان،
نمانده باشد..
آدم ها به مرزِ هشدار که رسیدند؛
آدمِ دیگری می شوند!
-نرگس صرافیان طوفان?
بی صدا تر از همیشه می روند!
احساسشان را بر می دارند و
پاورچین پاورچین،دور می شوند!
آدم ها هر چقدر هم که صبور باشند؛
یک روز صبرشان لبریز می شود،کم می آورند..
همه چیز را به حالِ خود می گذارند و می روند..
همان هایی که تا دیروز،دیوانه وار،
برایِ ماندن می جنگیدند،
همان هایی که سرشان برایِ مهربانی
و هم صحبتی درد می کرد؛
سکوت می کنند،
بی تفاوت می شوند،
و جوری می روند؛
که هیچ پلی برایِ بازگشتشان،
نمانده باشد..
آدم ها به مرزِ هشدار که رسیدند؛
آدمِ دیگری می شوند!
-نرگس صرافیان طوفان?