《 تـصور ما از کاربران فلشخـور 》

[Medusa]

بعضی آدما خیلی بهم حس خوبی میدن. ناخواسته. کاملا ازشون خوشم میاد و ذهنم معمولا هیچ ایرادی نمیتونه ازشون بگیره. 

ریحان (شما بخونید رضا D: ) ازون آدماست برام. ازونا که مثلا اگه آدم اجتماعی‌ای بودم و آدم اجتماعی‌ای بود، می‌رفتم بهش پیام می‌دادم که:
هی. خانومه. تو خیلی قشنگی. با من دوست می‌شی؟ بیا با مدادرنگیام بازی کن D:
آخه اصلاً انقدر مهربونی و بی حاشیگی و آرامش تو یه نفر عجیب و مثال زدنیه، جوریه که خیلی سخته برام تصور عصبانی بودنش. حتی تصور ناراحت بودنش. عکسشو ندیدم ولی حدس می‌زنم ازون صورتایی داره که انگار خلق شدن واسه از ته دل خندیدن؛ لپاش خلق شده برای همیشه گل انداختن.

دیگه براتون بگم که... به نظرم از چیزای ناشناخته می‌ترسه. خیلی ریسک‌پذیر نیست ولی آرزوهای بزرگ داره، برنامه‌ریز قوی‌ایه.
به نظرم خلاقه و باهوش، و ازونایی که کاری که دوست داره رو با جدیت انجام می‌ده و خسته نمی‌شه. ازونایی که به اطرافیانش اهمیت میده و دوست داره همیشه خوشحالیشونو ببینه.

حس می‌کنم زیاد به آینده فکر می‌کنه. ولی نگرانی نداره که رضای قشنگم (((: تو پول در میاری، منم میشینم تو تراس، چایی میخورم و کتاب می‌خونم. توهم روی ماهمو می‌بینی انرژی می‌گیری Sounds good? XD

و در آخرم نمی‌خوام براش آرزوهای تکراری کنم؛ اما واسه آدمی که برای خواسته‌ش و عشقش می‌جنگه، خوشبختی تکراری‌ترین آرزوییه که لیاقتشو داره.
از ته دلم امیدوارم زندگی راهیو بذاره جلوی پات که چندسال بعد باخودت بگی چه خوب شد. چه خوب شد که همه‌ی اون اتفاقا افتاد تا من اینجا و تو این شرایط باشم!

آسمون زندگیتم همیشه بنفش باشه! ( اینو از کجام دراوردم خودمم نمی‌دونم :| ولی حالا گفتم یه حالت خفنی و عرفانی و آره منم از این حرف قشنگا بلدم به خود بگیرم. شما به روم نیارین. D:: )