گفتگوی آزاد || نسخه ۳۶۷

[*Aɴѕel*]

سلام بر عارفه خانوم،ملکه ی خنده.
منتظر همچین لحظه ای بودم که بیرون از ایران بتونم یک نفر رو براتون توصیف کنم.
دل و زبون یکیه.
خانوم خوش اخلاقیه.
هر چی خوبی ازش بگم کمه.
موهاش قرمزه.
عینک میزنه ولی بعضی اوقات.
همین دیگه.
یه شعر هم نوشتم:
دوستی را شکوفا کردی
You have flourished friendship
عشق زنده است ولی بازم
Love is alive but still
غروب به اختیار توست
The sunset is at your disposal
سیاهی با دیدنت فرار میکند
Black escapes your sight
من این شعر رو بعد از مرگ دوستم ارتور جانسون که توی تصادف پاریس مرد نوشتم.
پایان.

@"† No Memorise ∅"
عآرفه موهات قرمزع من خبر ندارم *.* کلک:vv