ژیمناستیک؛ فدراسیونی که دبیر ندارد‍!

[ρσєѕɪ]

نبود دبیر در فدراسیون ژیمناستیک ایران سه ماهه شد تا مدیریت این فدراسیون بدون وجود دبیر، تناقضات متعددی را ایجاد کرده باشد.

به گزارش ایسنا، ژیمناستیک از جمله ورزش های پایه و مادر است که در ایران به صورت برنامه ریزی شده و اصولی مدیریت نمی شود. دبیر هر فدراسیون وظیفه دارد که امور اجرایی فدراسیون را اداره کند. نداشتن دبیر برای سه ماه در رشته‌ای مانند ژیمناستیک جز نشان دادن ضعف مدیریتی مفهوم دیگری را به اهالی این رشته ندارد.

قبل از برگزاری مجمع عمومی سالیانه این فدراسیون که ۱۹ بهمن ماه برگزار شد، زمزمه‌هایی در خصوص استعفا دبیر فدراسیون ژیمناستیک شنیده می شد اما محسن سلیمانی که به عنوان دبیر فدراسیون ژیمناستیک فعالیت می‌کرد در آن مجمع استعفای خود را اعلام نکرد. همچنین او در روزهای بعد از مجمع به عنوان سمت دبیری در فدراسیون حضور داشت.

دو هفته بعد خبر استعفای دبیر فدراسیون ژیمناستیک در برخی از منابع خبری منتشر شد. زهرا اینچه درگاهی رئیس فدراسیون ژیمناستیک دو هفته بعد از برگزاری این مجمع در مصاحبه‌ای اظهار کرد که سلیمانی ۲۰ بهمن ماه استعفا داده بود، این درحالی است که سایت رسمی فدراسیون ژیمناستیک ایران درخصوص استعفای محسن سلیمانی هیچ خبری منتشر نکرده بود.

حال سه ماه است که فدراسیون ژیماستیک بدون دبیر فعالیت های خود را ادامه می دهد. فدراسیون ژیمناستیک در حالی ادعای توسعه این ورزش در استان ها و افزایش هدفمند جامعه آماری ژیمناست های کشور و قهرمان پروری دارد که وضعیت مهم ترین شخص اجرایی آن حدود سه ماه است که مشخص نیست! هرچند هنوز هم برخی در فضای مجازی از سلیمانی به عنوان دبیر فدراسیون یاد می‌کنند، این در حالی که رئیس فدراسیون به صراحت اعلام کرده که او استعفا داده است!

این بلاتکلیفی در حالی بوده که هیات‌های ژیمناستیک ۹ استان کشور بیش از سه ماه است که با سرپرست اداره می‌شوند و فدراسیون ادعا می کند که پیگیر برگزاری انتخابات در هیات های استان ها بوده اما بعد از گذشت سه ماه نتوانسته دبیری برای خود انتخاب کند! در شرایط سخت کنونی نبود دبیر در فدراسیون سوال هایی برای دوستداران این رشته ایجاد کرده که شاید اصلا فدراسیون برنامه خاص اجرایی ندارد.

همچنین با وضعیت شیوع ویروس کرونا، تعطیلی اماکن ورزشی و باشگاه های ژیمناستیک و بیکاری نزدیک به سه ماهه اکثر مربیان و باشگاه داران این رشته وضعیت را برای مدیرت سخت تر خواهد کرد و عملا پس از عبور از این بحران ژیمناستیک با رکود قابل توجهی در حوزه پرورش استعدادها و درآمدزایی روبرو خواهد شد.

فدراسیون که از یک طرف با ضرب الاجل برگزاری انتخابات چندین هیات استانی که برخی از آنها به مدت ۲۴ ماه با سرپرست اداره می شدند مواجه شده است حالا با خالی بودن جای دبیری فدراسیون با انواع چالش های اداری و فنی اعم از تنظیم برنامه های ورزشکاران ملی، کمبود منابع مالی و نبود حامیان مالی دست و پنجه نرم می کند.

این وضعیت درحالی است که بعضی از هیات های استانی از بی برنامگی فدراسیون در قبال وعده حمایت های گله کرده‌اند. شاید در این بین هیچ‌کس بار مسئولیت‌ها و کاستی های فدراسیون را به اندازه رییس فدراسیون درک و تحمل نکند.