سطری از کتاب

[sober]

داغ که می‌دانی چیست؟!
علامت را می گرفتند تویِ آتش، سرخ و آتشین که می‌شد می نشاندند روی بازو یاهرجا.
درد داشت؟! بله امایک شب، یک هفته، بعدش خلاص!
جایش ولی همیشه می‌ماند.
این "همیشه" چه آدم را می‌ترساند!
این است که گفتیم "الهی داغ نبینی"
که تمام عمر جلو چشمت نباشد علامتِ "نبودنِ یکی"

حسین وحدانی/دالِ دوست داشتن