سطری از کتاب

[saba 3]

بوف کور/صادق هدایت(:


ر زندگی زخم هایی هست که مثل خوره روح را آهسته در انزوا میخوردو می تراشید.
این درد هارا نمیشود به کسی اظهار کرد،چون عموما عادت دارند که این درد های باورنکردنی را جزو اتفاقات و پیشامد های نادر و عجیب  بشمارند...


برای من هیچ اهمیتی ندارد که دیگران باور بکنند یا نکنند،تنها میترسم که فردا بمیرم و هنوز خودم را نشناخته باشم...


...............................................................


نامه به کودکی که هرگز زاده نشد/اوریانا فالاچی

هیچ وقت نظامی را پیدا نمیکنی که بتواند قلب آدمیان را دگرگون کند و کینه را از آن بیرون برانند.هر کس به تو گفت در کشور ما عدالت برقرار ،و بینش ما طور دیگریست
جواب بده(دروغگو))


.........
هیچ یک از آنها باز نمی‌کردند اثر آلبا د سس پدس
هم قشنگه 
ولی اگه درکش کنین

---

چون اکثرا بعد خوندن هیچ یک از آنها باز نمی‌کردند  دو دسته هستن یا خیلی خوششون میاد یا نه

...

آن دختر قبلی هم قشنگه اثر جیپی دیلینی 
معمایی و روانشناسی
اینم سلیقه ایه

قاتل های امضا دار هم مانند همه معتادها از روی یک نقشه کار میکنند،در یک رفتار تکرار شونده درگیر میشوند تا جایی که به حالت عقده برسند