≈ گفتگـو آزاد نسخـ ـه 350 ≈

[ابراهیم هادی]

نادان کتاب دید خیال کرد عالم است
نادان به کشتی نشست پنداشت ناخداست

دشمن دانا بلندت میکند 
بر زمینت میزند نادان دوست

مرا هیچ نیاز مهر خلق نیست، مرا ترسی ز یاد عافیت نیستی

به پیشِ رویْ چه دارم؟ حصار، پشت حصار
برای رفتن از اینجا زمانه در نگذاشت



تو رود بودی و راهت به سمت دریا بود
قرار بود بمانی...! ولی سفر نگذاشت

---

@ابراهیم هادی
سلام

سلام و درود

تو طاعت حق کنی به امید بهشت          نه نه تو نه عاشقی که مزدوری تو

زان می که در سر داشتم من ساغری برداشتم

در پیش او می‌داشتم گفتم که ای شاه الصلا
گفتا چیست این ای فلان گفتم که خون عاشقان
جوشیده و صافی چو جان بر آتش عشق و ولا
گفتا چو تو نوشیده‌ای در دیگ جان جوشیده‌ای
از جان و دل نوشش کنم ای باغ اسرار خدا