[ گفتگو آزاد نسخـ ـه 347 ]

[p.a.r.h.a.m پرهام]

نامه ی من به عشقم.
خوش باشی هر جا که هستی.
توی این گردش تغویم.
ما یه جورایی حریفه جو زندگی نمیشیم.
دور هم میگشتیم اما تو جهان های موازی
نرسیدن منتقی بود.
ته این دیوونه بازی.
خوش باشی هر جا که هستی.
یادتم هرجا که هستم.
من به رومم نمیارم که چقد بی تو شکستم.
جنگل از بیسرون قشنگه.
از تو که چند تا درخته.
این که محکم باشی اما از درون به خشکی سخته.
با تو تغدیر گره خورد.
با یه مشت باختمو ای کاش
بعد من مراقب اون خنده های لعنتیت باش.
سپاس بدین.