مدتها است پذیرفتهایم که مغز ما همانند یک گردوی سالخورده، دارای چین و چروک است. اما چرا مغز دارای این چروکهای مرموز و معنادار است؟
به گزارش بیگ بنگ، لیزا رانان، پژوهشگر بخشِ روانپزشکی دانشگاه کمبریج در انگلستان، میگوید: قشر یا سطح بیرونی مغز -آنچه که به صورت محاورهای بعنوان “ماده خاکستری” نامیده می شود- بزرگ شده و متعاقبا در خلال رشد مغز در رحم مادر، این چینخوردگیها به وجود می آید. در اصل، بزرگ شدن مغز، باعث افزایش فشار در سطح بیرونی آن می شود و این فشار به وسیله ایجاد چینخوردگیها کاهش می یابد.
بعنوان مثال اگر قسمتی از یک قطعۀ لاستیکی را فشار دهید، در پاسخ به فشار وارد شده، نقطۀ دیگری از آن خمیده خواهد شد. یا، اگر به زمینشناسی علاقمند هستید، دو صفحه تکتونیکی که در حال نزدیک شدن و فشار آوردن به یکدیگر هستند را در نظر بگیرید: فشار، در طول برخورد، در نهایت افزایش پیدا می کند و این صفحات یک چینخوردگی زمینشناسی را تجربه خواهند کرد.
رانان میگوید: این چینخوردگیهای بیشمار به مغز توانایی داشتن نورونهای بیشتر را می دهند و در نتیجه، انسان قادر است تا مغزی پیشرفتهتر و تواناییهای شناختی بهتری داشته باشد. با این حال، مغزهای چروک همه جا یافت نمی شوند، چون مغز اکثر حیوانات چروک نیست. مثلا، مغز موشها اصلا بزرگ نمی شود تا بتواند دارای چینخوردگی شود، بنابراین، موشها دارای مغزی کاملا صاف هستند. چینخوردگیها تنها در حیواناتی که داری مغز بزرگی هستند، اتفاق می افتد.
رانان میگوید: البته همیشه هم اینگونه نیست! زیرا مغز برخی از پستانداران بزرگ مانند گاو دریایی، نسبت به آنچه که پژوهشگران انتظار دارند، دارای چینخوردگیهای کمتری است. زیرا تشکیل شدن این چینخوردگیها، نه تنها به رشد کلی قشر مغز، بلکه به ویژگیهای فیزیکی آن نیز وابسته است. مثلا، مناطق نازکتر بیشتر به چروک شدن تمایل دارند.
رانان می گوید: شما با یک مغز چینخورده متولد شدهاید. اما یک نقطه کلیدی و جالب توجه در گریفیابی مغز [مطالعه چینخودگیهای قشر مغزی] این است که، چین و چروکهای مغز از یک الگوی خاص پیروی می کنند. اگرچه لبهها و درههای مغز – به ترتیب به نام های شِکَنْج و شیار- به صورت تصادفی ظاهر می شوند، اما در واقع در میان افراد و حتی برخی گونهها هماهنگ هستند. رونان افزود، این سازگاری و هماهنگی مهم است زیرا نشان دهندۀ معنادار بودن این چینخوردگیها است. در نهایت، خواص فیزیکی و الگوهای منحصر به فرد این چینخوردگیها در هر منطقه از قشر مغز با عملکرد آن مرتبط است.
رونان میگوید: بزرگ بودن سطح، تنها فاکتور لازم نیست؛ عملکرد قشر مغز نیز دارای اهمیت است. مغز فیلها بسیار بزرگتر و چینخوردهتر از مغز انسانها است، اما بدیهی است که ما در بالای درخت فرگشتی قرار داریم و نه آنها! به عبارت دیگر، مغز فیل دارای چروکهای بیشتری است، ولی عملکرد قشر مغز ما، حداقل در برخی موارد، از عملکرد مغز فیل پیشرفتهتر است. بنابراین، چروکهایی که مغز ما را مانند کشمش جلوه می دهند در نهایت مفید هستند؛ زیرا با وجود آنها، مغز ما از قوت بیشتری در فضای کوچک موجود در جمجمه برخوردار خواهد بود.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
![چرا مغز ما دارای چینخوردگی است؟](http://dl.akskhor.ir/uploads1/brain.jpg)
به گزارش بیگ بنگ، لیزا رانان، پژوهشگر بخشِ روانپزشکی دانشگاه کمبریج در انگلستان، میگوید: قشر یا سطح بیرونی مغز -آنچه که به صورت محاورهای بعنوان “ماده خاکستری” نامیده می شود- بزرگ شده و متعاقبا در خلال رشد مغز در رحم مادر، این چینخوردگیها به وجود می آید. در اصل، بزرگ شدن مغز، باعث افزایش فشار در سطح بیرونی آن می شود و این فشار به وسیله ایجاد چینخوردگیها کاهش می یابد.
بعنوان مثال اگر قسمتی از یک قطعۀ لاستیکی را فشار دهید، در پاسخ به فشار وارد شده، نقطۀ دیگری از آن خمیده خواهد شد. یا، اگر به زمینشناسی علاقمند هستید، دو صفحه تکتونیکی که در حال نزدیک شدن و فشار آوردن به یکدیگر هستند را در نظر بگیرید: فشار، در طول برخورد، در نهایت افزایش پیدا می کند و این صفحات یک چینخوردگی زمینشناسی را تجربه خواهند کرد.
رانان میگوید: این چینخوردگیهای بیشمار به مغز توانایی داشتن نورونهای بیشتر را می دهند و در نتیجه، انسان قادر است تا مغزی پیشرفتهتر و تواناییهای شناختی بهتری داشته باشد. با این حال، مغزهای چروک همه جا یافت نمی شوند، چون مغز اکثر حیوانات چروک نیست. مثلا، مغز موشها اصلا بزرگ نمی شود تا بتواند دارای چینخوردگی شود، بنابراین، موشها دارای مغزی کاملا صاف هستند. چینخوردگیها تنها در حیواناتی که داری مغز بزرگی هستند، اتفاق می افتد.
رانان میگوید: البته همیشه هم اینگونه نیست! زیرا مغز برخی از پستانداران بزرگ مانند گاو دریایی، نسبت به آنچه که پژوهشگران انتظار دارند، دارای چینخوردگیهای کمتری است. زیرا تشکیل شدن این چینخوردگیها، نه تنها به رشد کلی قشر مغز، بلکه به ویژگیهای فیزیکی آن نیز وابسته است. مثلا، مناطق نازکتر بیشتر به چروک شدن تمایل دارند.
رانان می گوید: شما با یک مغز چینخورده متولد شدهاید. اما یک نقطه کلیدی و جالب توجه در گریفیابی مغز [مطالعه چینخودگیهای قشر مغزی] این است که، چین و چروکهای مغز از یک الگوی خاص پیروی می کنند. اگرچه لبهها و درههای مغز – به ترتیب به نام های شِکَنْج و شیار- به صورت تصادفی ظاهر می شوند، اما در واقع در میان افراد و حتی برخی گونهها هماهنگ هستند. رونان افزود، این سازگاری و هماهنگی مهم است زیرا نشان دهندۀ معنادار بودن این چینخوردگیها است. در نهایت، خواص فیزیکی و الگوهای منحصر به فرد این چینخوردگیها در هر منطقه از قشر مغز با عملکرد آن مرتبط است.
رونان میگوید: بزرگ بودن سطح، تنها فاکتور لازم نیست؛ عملکرد قشر مغز نیز دارای اهمیت است. مغز فیلها بسیار بزرگتر و چینخوردهتر از مغز انسانها است، اما بدیهی است که ما در بالای درخت فرگشتی قرار داریم و نه آنها! به عبارت دیگر، مغز فیل دارای چروکهای بیشتری است، ولی عملکرد قشر مغز ما، حداقل در برخی موارد، از عملکرد مغز فیل پیشرفتهتر است. بنابراین، چروکهایی که مغز ما را مانند کشمش جلوه می دهند در نهایت مفید هستند؛ زیرا با وجود آنها، مغز ما از قوت بیشتری در فضای کوچک موجود در جمجمه برخوردار خواهد بود.