بغض قلم ❥ ..

[♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱]

می خواهم خودم را بُر بزنم ؛ شاید این دست “تو” بیایی

---

خسته ام مثل درخت سروی که سال ها در برابر طوفان ایستاد و روزی که به نسیمی دل داد ، شکست

---

حکایت رفاقت من و تو ، حکایت قهوه ایست که امروز به یاد تو تلخ نوشیدم که با هر جرعه بسیار اندیشیدم که این طعم را دوست دارم یا نه ؟ و آنقدر گیر کردم بین دوست داشتن و نداشتن که انتظار تمام شدنش را نداشتم و تمام که شد فهمیدم باز هم قهوه می خواهم حتی تلخ تلخ تلخ !!!

---

قلب بزرگ که بود آن خورشید که در آن ظلمات دور شکست و شکسته زنده ماند …

گوش کنید ؛ اینک هزاران خورشید کوچک در انتظار ترکیدنند !

این انفجار روشن بی پایان را کدام چشم به انتها خواهد رساند ؟