ஜ۩۩ஜ ChAtRo0m V£r$!0N 302 ஜ۩۩ஜ

[امیر‌حسین]

پیرمیشم ( :

به چه زیباست تو را داشتنت هر چه باید همه را داشتنت
من حسودم که تو باید با من ولی افسوس همه ی شهر تو را داشتنت
من رها عاشق تنهایی خویش تو ولی عاشق تنهایی و خویش
و چه دلگیر شده پاییزم آسمان ابری و برگا همه هی میریزند
تو گمان میکنی من خوشحالم همه چیزم روال است و دلی خوش دارم
تو نمیدانی که نابود شدم و نشستم سر تابوت خودم
تو نمیفهمی چطور غمگینم تو خدایی شده ای در دینم
که خدا خالق عشق است ولی … من سکوتم به تو میگفت نری
بیا هنوز کسی نیومده جات بیا بذا بپیچه بازم تو همه جا صدات
بیا بگو تو هم دلت همینو میخواد هی بگو تو هم دلت همینو میخواد
بیا تو که هنوزم توی سرمی تو همه ی شعرام میبینمت تورو علنی
بیا بگو هنوزم طرف منی هی نذار فک کنم لب و دهنی
شاعر شعر من بی حوصله تنگ نشد باز برایم دلت
حال و هوایت چطور است ها رفتی و هر ثانیه ام هفت سال
بعد تو هر روز قسم خورده ام هر که که پرسید چطوری بگم مرده ام
گردش وصل مرا پیرم کرد من جوانم ولی پیرم نه
خود من با خود من میزد حرف من به چشمان خودم دیدم رفت
و مقصر تو نبودی من من خالی بود مشکل عشق من و تو همه اش عالی بود
که من از چشم تو افتادم ولی … من سکوتم به تو میگفت
بیا هنوز کسی نیومده جات بیا بذا بپیچه بازم تو همه جا صدات
بیا بگو تو هم دلت همینو میخواد هی بگو تو هم دلت همینو میخواد
بیا تو که هنوزم توی سرمی تو همه ی شعرام میبینمت تورو علنی
بیا بگو هنوزم طرف منی هی نذار فک کنم لب و دهنی