03-07-2016، 16:12
یکی از اسطورههای ارتش شوروی در جنگ جهانی دوم، زنی تکتیرانداز است؛ «لیودمیلا فرادید پاولچنکو» که در تاریخ جنگ جهانی دوم از او با القابی چون بانوی مرگ یاد میشود.
به گزارش فرادید، لیودمیلا یکی از پنج تکتیرانداز تاریخ معاصر و برترین زن تکتیرانداز بود. او که در شهر «بیلا تسرکفا» در اوکراین متولد شده بود به خاطر علاقه به تیراندازی از نوجوانی در یک باشگاه تیراندازی ثبتنام کرد و در آنجا مشغول به تمرین شد.
در سال 1941 پس از حمله آلمان به شوروی او که 24 سال سن داشت و دانشجوی رشته تاریخ در دانشگاه «کیف» بود به طور داوطلبانه به ارتش پیوست و به یکی از دو هزار تکتیرانداز زنی تبدیل شد که در ارتش سرخ خدمت میکردند.
لیودمیلا از معدود زنانی هم بود که توانست زنده بماند و پایان جنگ را ببیند. در تاریخ نقل شده است که «بانوی مرگ» در نخستین درگیری خود در جریان نبرد «اودسا» طی دو ماه و نیم، 187 سرباز آلمانی را کشت و خیلی زود نامش در جبهه متفقین پیچید.
او تا پایان جنگ این رقم را به 309 نفر رساند. بانوی مرگ در آن زمان مانند بیشتر تکتیراندازان از یک تفنگ نیمهاتوماتیک «اس وی تی 40» استفاده میکرد و آنقدر در تیراندازی ماهر بود که 30 تکتیرانداز را نیز با گلوله هدف قرار داد.
پاولچنکو پس از آنکه در سال 1942 به خاطر برخورد ترکش خمپاره زخمی شد، از جنگ بازگشت و دیگر هرگز به جبهه نرفت.
او بعدها دستیار فرماندهی کل نیروی دریایی اتحاد شوروی شد و نشان ستاره طلایی را نیز به دست آورد.
وی پس از پایان جنگ به ادامه تحصیل در رشته تاریخ پرداخت و مورخ شد.
از پاولچنکو شماری عکس در جبهه جنگ و نیز پس از آن وجود دارد که شهرت او در طول جنگ جهانی را نشان میدهد؛ تعدادی از همین عکسها اخیراً با فناوریهای نوین رنگی و منتشر شده است.
به گزارش فرادید، لیودمیلا یکی از پنج تکتیرانداز تاریخ معاصر و برترین زن تکتیرانداز بود. او که در شهر «بیلا تسرکفا» در اوکراین متولد شده بود به خاطر علاقه به تیراندازی از نوجوانی در یک باشگاه تیراندازی ثبتنام کرد و در آنجا مشغول به تمرین شد.
در سال 1941 پس از حمله آلمان به شوروی او که 24 سال سن داشت و دانشجوی رشته تاریخ در دانشگاه «کیف» بود به طور داوطلبانه به ارتش پیوست و به یکی از دو هزار تکتیرانداز زنی تبدیل شد که در ارتش سرخ خدمت میکردند.
لیودمیلا از معدود زنانی هم بود که توانست زنده بماند و پایان جنگ را ببیند. در تاریخ نقل شده است که «بانوی مرگ» در نخستین درگیری خود در جریان نبرد «اودسا» طی دو ماه و نیم، 187 سرباز آلمانی را کشت و خیلی زود نامش در جبهه متفقین پیچید.
او تا پایان جنگ این رقم را به 309 نفر رساند. بانوی مرگ در آن زمان مانند بیشتر تکتیراندازان از یک تفنگ نیمهاتوماتیک «اس وی تی 40» استفاده میکرد و آنقدر در تیراندازی ماهر بود که 30 تکتیرانداز را نیز با گلوله هدف قرار داد.
پاولچنکو پس از آنکه در سال 1942 به خاطر برخورد ترکش خمپاره زخمی شد، از جنگ بازگشت و دیگر هرگز به جبهه نرفت.
او بعدها دستیار فرماندهی کل نیروی دریایی اتحاد شوروی شد و نشان ستاره طلایی را نیز به دست آورد.
وی پس از پایان جنگ به ادامه تحصیل در رشته تاریخ پرداخت و مورخ شد.
از پاولچنکو شماری عکس در جبهه جنگ و نیز پس از آن وجود دارد که شهرت او در طول جنگ جهانی را نشان میدهد؛ تعدادی از همین عکسها اخیراً با فناوریهای نوین رنگی و منتشر شده است.