27-02-2016، 15:39
(آخرین ویرایش در این ارسال: 27-02-2016، 15:39، توسط mr.destiny.)
بخش نهم
______________
[rtl]این سوره تنها سوره ای است که با «بسم الله» شروع نشده است.[/rtl]
[rtl]2) در امان ماندن از درندگان[/rtl]
[rtl]«هر کس از حیوانات وحشی و درنده می ترسد [اگر آیات 128-129 سوره توبه را بخواند] از ناحیه آن حیوانات به او ضرری نمی رسد.»[/rtl]
[rtl]3) کفایت مهمّات[/rtl]
[rtl]4) جهت عدم گرفتاری[/rtl]
______________
[rtl]«مفسران برای این سوره نام های زیادی که بالغ بر «ده» نام می شود، ذکر کرده اند، که از همه معروف تر «برائت»، «توبة» و «فاضحه» است، و هر یک از این نام ها دلیل روشنی دارد.[/rtl]
[rtl]نام «برائت» به این جهت برای این سوره گذارده شده که آغاز آن برائت و بیزاری خداوند از مشرکان پیمان شکن است.[/rtl]
[rtl]نام «توبه» به این جهت است که در آغاز این سوره سخن از «توبه» فراوان به میان آمده .[/rtl]
[rtl]نام «فاضحه» به جهت ان است که ایات مختلفی از آن موجب رسوایی و فضاحت منافقان و پرده برداری از روی اعمالشان بوده است».[/rtl]
[rtl]تفسیر نمونه ج7 ص327[/rtl][rtl]این سوره تنها سوره ای است که با «بسم الله» شروع نشده است.[/rtl]
[rtl]چرا اين سوره بسم الله ندارد؟[/rtl]
[rtl]«پـاسخ اين سوال را چگونگى شروع اين سوره به ما مى دهد، زيرا اين سوره در واقع بااعلان جنگ به دشمنان پيمان شكن ، و اظهار برائت و بيزارى و پيش گرفتن يك روش محكم و سخت در مقابل آنان آغاز شده است ، و روشنگر خشم خداوند نسبت به اين گروه است و با «بسم الله الرحمن الرحيم» كه نشانه صلح و دوستى و محبت و بيان كننده صفت رحمانيت و رحيميت خدا است ، تناسب ندارد.»[/rtl]
[rtl]تفسیر نمونه ج7 ص327[/rtl][rtl]الطبرسی عن علی علیه السلام: «لم تنزل بسم الله الرحمن الرحیم علی رأس سورة براءةلأن بسم الله لادمان و الرحمة و نزلت براءة لرفع الامان بالسیف»[/rtl]
[rtl]طبرسی از علی علیه السلام روایت آورده که : از آنجا که بسم الله برای امان و رحمت است ولی سوره برائت برداشته شدن امان با شمشیر است، ابتدای این سوره بسم الله الرحمن الرحیم نازل نشده است.[/rtl]
[rtl]متن و ترجمه البرهان فی تفسیر القرآن ج6 ص 116[/rtl][rtl]گروهى نيز معتقدند چون اين سوره در حقيقت دنباله سوره انفال است ، زيرا در سوره انفال پيرامون پيمانها سخن گفته شده ، و در اين سوره پيرامون الغاى پيمانهاى پيمان شكنان بحث شده ، لذا بسم الله در ميان اين دو ذكر نشده است.[/rtl]
[rtl]عن الصادق علیه السلام: «الانفالُ وَ البرائَةُ واحدٌ» سوره انفال و برائت یکی می باشند.[/rtl]
[rtl]متن و ترجمه البرهان فی تفسیر القرآن ج6 ص 116[/rtl][rtl]و هيچ مانعى ندارد كه علت ترك «بسم الله» هر دو موضوع باشد، كه به يكى درروايت نخست و به ديگرى در روايت دوم اشاره شده است .[/rtl]
[rtl]فضائل سوره توبه[/rtl]
[rtl]روی عن النبی صلی الله علیه وآله وسلم انه قال: «من قرأ هذه السورة بعثه الله یوم القیامة بریئا من النفاق...»[/rtl]
[rtl]از پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم روایت است که فرمود: هر کس این سوره را قرائت نماید خداوند او را در قیامت مبری از نفاق محشور فرماید.[/rtl]
[rtl]متن وترجمه البرهان فی تفسیر القرآن ج6 ص 116[/rtl][rtl]روی عن النبی صلی الله علیه وآله وسلم انه قال: من قرأ سورة الانفال و براءة فانا شفیع له و شاهد یوم القیامة انه بریء من النفاق و اعطی من الاجر بعدد کل منافق و منافقة فی دار الدنیا عشر حسنات و محی عنه عشر سیئات و رفع له عشر درجات و کان العرش و حملته یصلون علیه ایام حیاته فی الدنیا.[/rtl]
[rtl]مستدرک الوسائل ج4 ص340[/rtl][rtl]از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است: هر کس سوره های «انفال» و «توبه» را قرائت نماید من شفاعت کننده و گواهی دهنده برای او، در روز قیامت خواهم بود، مبنی بر اینکه او از نفاق به دور است و به تعداد همه مردان و زنان منافق در دنیا، به او ده حسنه داده می شود و ده گناه از او پاک می شود و ده درجه بالا برده می شود و عرش و حاملان آن در ایام زندگی او در دنیا بر او درود می فرستند[/rtl]
[rtl]عن ابی عبدالله علیه السلام قال: من قرأ سورة الانفال و سورة براءة فی کل شهر لم یدخله نفاق ابداً و کان من شیعة امیرالمومنین علیه السلام.[/rtl]
[rtl]امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس سوره های مبارکه انفال و برائت را در هر ماه بخواند روح نفاق در او داخل نمی شود و از پیروان راستین علی علیه السلام خواهد بود.[/rtl]
[rtl]متن وترجمه البرهان فی تفسیر القرآن ج6 ص2[/rtl][rtl]عن ابی بصیر عن ابی عبدالله قال: سمعته یقول: من قرأ سورة براءة و الانفال فی کل شهر لم یدخله نفاق ابداً و کان من شیعة امیرالمومنین حقا و أکل یوم القیامة من موائد الجنة مع شیعته حتی یفرغ الناس من الحساب.[/rtl]
[rtl]ابابصیر می گوید از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود» هر کس سوره های مبارکه انفال و برائت را در هر ماه بخواند هرگز روح نفاق در وجود او وارد نخواهد شد و از پیروان حقیقی امیرمومنان علی علیه السلام خواهد بود و در روز رستاخیز از مائده های بهشتی همراه با شیعیان بهره می گیرد تا مردم از حساب خویش فارغ شوند.[/rtl]
[rtl]متن وترجمه البرهان فی تفسیر القرآن ج6 ص2[/rtl][rtl]عن جعفر الصادق علیه السلام: ان من قرأ هاتین السورتین فی کل شهر، لم ینافق ابدا و یشفع فی اهل الکبائر.[/rtl]
[rtl]مستدرک الوسائل ج4 ص341[/rtl][rtl]امام جعفر الصادق علیه السلام می فرماید: هر کس این دو سوره [انفال، توبه]را در هر ماه قرائت کند نفاق هرگز به او وارد نمی شود و در بین بزرگان شفاعت می شود.[/rtl]
[rtl]آثار و برکات سوره توبه[/rtl]
[rtl]1) در امان ماندن از دزد و آتش سوزی[/rtl][rtl]روی عن النبی صلی الله علیه وآله وسلم انه قال: «... من کتبها فی عمامته أو قلنسوته أمن اللصوص فی کل مکان و إذا هم رأوه انحرفوا عنه، ولو احترقت محلته بأسرها لم تصل النار إلی منزله و لم تقر به ابداً ما دامت عنده مکتوبة»[/rtl]
[rtl]اگر کسی این سوره را بنویسد و در جوف عمامه و یا کلاه خود بگذارد از دزد ایمن شود و چنانچه راهزنی به او برخورد نماید از او منصرف شود و خانه حامل این سوره از حریق محفوظ و در مان می باشد و هرچند تمام محله و کوی مجاور آن خانه دستخوش آتش سوزی گردد آتش به این خانه مادامی که این سوره در آن نوشته شده موجود باشد نزدیک نخواهد شد.[/rtl]
[rtl]متن وترجمه البرهان فی تفسیر القرآن ج6 ص116[/rtl][rtl]2) در امان ماندن از درندگان[/rtl]
[rtl]عن جعفربن محمد، عن ابیه عن جده عن علی بن ابی طالب عن النبی صلی الله علیه وآله وسلم انه قال: «یاعلی! ... من خاف من السباع فلیقرأ: لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿۱۲۸﴾ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُلْ حَسْبِيَ اللّهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ﴿۱۲۹﴾ »[/rtl]
[rtl]من لایحضره الفقیه چ بیروت ج4 ص254 فی النوادر[/rtl][rtl]«هر کس از حیوانات وحشی و درنده می ترسد [اگر آیات 128-129 سوره توبه را بخواند] از ناحیه آن حیوانات به او ضرری نمی رسد.»[/rtl]
[rtl]3) کفایت مهمّات[/rtl]
[rtl]فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُلْ حَسْبِيَ اللّهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ﴿۱۲۹﴾ .[/rtl]
[rtl]از ابی ذر (ره) مذکور است: هر کس با ایمان این آیه را در هر روز 70بار با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بخواند خداوند متعال همه مهمات دینی و دنیایی او را کفایت کند و از غرق شدن و در آتش افتادن و از مردن در زیر دیوار و از کشته شدن به تیغ نگاه دارد.[/rtl]
[rtl]خواص آیات قران کریم ص87[/rtl][rtl]4) جهت عدم گرفتاری[/rtl]
[rtl]بعضی ازبزرگان فرموده اند: لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿۱۲۸﴾[/rtl]
[rtl] را بعد از نماز صبح، پیش از سخن گفتن 10 بار با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بخواند و بر کفهای دست خود بدمد و بر روی خود مالد و دستها را به تمام اعضای خود بمالد د ر آن روز به هیچ گرفتاری مبتلا نگردد.[/rtl]
[rtl]خواص آیات قران کریم ص87[/rtl]ختومات مجرب
1) «اگر کسی نزد پادشاهی حاجتی داشته باشد 11 بار با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن سوره مبارکه توبه را بخواند حاجت او روا شود.
2) از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام منقول است: به جهت طلب فتح و ظفر بر اعداء، هر کس با ایمان 41 بار با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن سوره مبارکه توبه را بخواند بر اعدا و دشمنان ظفر یابد و به روایتی 21 بار بخواند.»
[rtl]خواص آیات قران کریم ص86[/rtl]