چرا سنسور اثر انگشت در گوشی‌های هوشمند باید جلو دستگاه باشد؟

[an idiot]

امروزه باز کردن قفل به‌وسیله سنسور اثر انگشت در تلفن‌های هوشمند رده‌بالا امری عادی شده است. این موضوع با اپل و تاچ آی‌دی آیفون 5 اس به محبوبیت رسید و به‌آهستگی به سایر محصولات نیز راه یافت. حال می‌بینیم در اکثر تلفن‌های هوشمند این سنسور جایگاه خود را در جلو دستگاه و در دکمه هوم پیدا کرده است.

 

آزمایش محل استقرار

تولیدکنندگان تلفن هوشمند اخیرا شروع به آزمایش سایر نقاط دیوایس‌ها برای استقرار این اسکنر کرده‌اند. البته کاملا طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است که شرکت‌ها در این بازار اشباع‌شده قصد دارند طراحی متفاوتی عرضه کنند. به‌طور مثال، در برخی دیوایس‌های کمپانی هوآوی می‌بینیم که سنسور اثر انگشت جداگانه در پشت قرار گرفته یا در محصول آخر ال‌جی، یعنی V10، این حسگر با دکمه پاور ترکیب شده است. همچنین در محصولی مثل  Z5 هم می‌بینیم سنسور اثر انگشت در لبه کناری و درون دکمه پاور قرار گرفته است.

 

 

اما پس از آزمایش این محصولات به این نتیجه رسیدم که بهترین مکان برای قرارگیری این سنسور جلو تلفن هوشمند است و نه مکانی دیگر. البته این موضوع شاید تا حد زیادی به سلیقه و تجربه شخصی هر فرد بستگی داشته باشد، ولی به عقیده شخصی من دلایلی وجود دارد که در این مطلب آنها را با شما در میان خواهم گذاشت.

 

تصور کنید موبایلتان روی میز است و نوتیفیکیشن پیام می‌رسد…

 

 

دلیل اصلی من برای این موضوع باز کردن قفل دیوایس در حالی است که دستگاه روی سطحی صاف مثل میز قرار گرفته. برخی اوقات ما مشغول گوش کردن به موزیکیم و می‌خواهیم به‌سرعت یک نوتیفیکیشن را چک کنیم و جواب بدهیم و در این لحظات قصد نداریم دستگاه را از روی میز برداریم. وجود اسکنر در جلو دستگاه این امکان را به ما می‌دهد که بدون هیچ حرکت اضافه‌ای با تلفن هوشمند خود ارتباط برقرار کنیم. اما اگر اسکنر پشت دستگاه باشد، مجبورمان می‌کند دیوایس را بلند کنیم یا آن را با PIN آنلاک کنیم که نسبت به اثر انگشت زمان بیشتری از ما می‌گیرد. وجود سنسور در لبه کناری هم چیزی بین این دو حالت است، ولی باز هم آنلاک کردن گوشی بدون نیاز به حرکت اضافه در این حالت کمی سخت است و نهایتا شخص مجبور می‌شود از راه‌های دیگری برای گشایش قفل استفاده کند.

 

لطفا سنسور را از دکمه پاور جدا کنید

 

 

در حالت ایده‌آل اسکنر اثر انگشتی که جلو قرار گرفته باشد خواه‌ناخواه قادر است دستگاه را روشن کند و نیازی به استفاده از دکمه پاور نیست. به‌طور مثال، آیفون اپل یا سری گلکسی سامسونگ را در نظر بگیرید؛ سنسور مذکور خازنی است و بعد از روشن شدن صفحه نمایش به‌محض حس کردن اثر انگشت شما قفل دیوایس را باز می‌کند. این موضوع در مورد محصولاتی مثل OnePlus 2  و دیوایس‌های هوآوی کمی متفاوت است و عملکرد سنسور نیازی به روشن شدن صفحه نمایش ندارد و در هر حالتی پس از لمس شدن قفل گوشی را باز می‌کند.

منظور این است که دکمه پاور همچنان می‌تواند کارایی خاص خود را، مثل روشن کردن موقت نمایشگر برای نشان دادن ساعت و غیره، حفظ کند. با اسکنرهای پرسرعت امروزی می‌بینیم که این عمل بدون نیاز به فشردن دکمه اضافه انجام می‌شود و اساسا استفاده از دکمه به‌طور کلی کاهش می‌یابد.

امروزه محصولاتی که اسکنر اثر انگشت آنها در دکمه پاور قرار گرفته از قابلیت دو بار تپ برای روشن کردن نمایشگر هم بهره می‌برند. بنابراین کاربر می‌تواند نمایشگر را تنها با دو بار ضربه زدن روی آن روشن کند. پس چرا بسیاری از کاربران از خیر استفاده از این ویژگی می‌گذرند و آن را غیرفعال می‌کنند؟ شخصا جوابی که برای این سوال دارم این است که بارها شده محصولی که از این ویژگی برخوردار است به‌طور اتفاقی در جیبم روشن شده و برای جلوگیری از این اتفاق مجبور شده‌ام فیچر ۲ بار تپ کردن را غیرفعال کنم. البته این مشکل را تولیدکننده به‌راحتی می‌توانست حل کند، ولی اجازه دهید تمرکزمان را از «نحوه استفاده بدون اشکال از تلفن هوشمندمان» به موضوع اصلی، یعنی محل استقرار سنسور اثر انگشت، برگردانیم!

 

قاب محافظ به‌سادگی عملکرد اسکنر اثر انگشت را مختل می‌کند

 

 

شاید از من بپرسید: چرا معتقدی جای سنسور اثر انگشت در لبه‌های کناری دستگاه نیست؟ مشکل دومی که علاوه بر مورد قبلی -استفاده از دستگاه روی سطح صاف- وجود دارد و کمی نادیده گرفته می‌شود قاب محافظ بدنه است.

در نگاه اول می‌بینیم که تولیدکننده قاب محافظ محل دکمه پاور را باز گذاشته و کاربر به حسگر اثر انگشت دسترسی دارد. ساده و متقاعدکننده به نظر می‌رسد. ولی واقعیت چیز دیگری است و آن شکل ظاهری این دکمه است. خواه‌ناخواه طراحان محصولات مجبورند برای کاهش ضخامت تلفن هوشمند دکمه پاور را به‌شکل کشیده و نازک طراحی کنند و این موضوع اشکال خود را زمانی نمایان می‌کند که کیس محافظ هم روی آن قرار بگیرد. در این وضعیت انگشت کاربر به شکل دیگری -نسبت به حالت عادی- روی حسگر قرار می‌گیرد و اغلب اوقات این سنسور را برای دریافت بافت اثر انگشت دچار اشکال می‌کند. سه راهکار برای حل این مشکل وجود دارد: ۱) استفاده از کیسی که جای بزرگ‌تری برای دکمه پاور داشته باشد ۲) استفاده از کیس نازک ۳) عدم استفاده از کیس یا حسگر اثر انگشت. البته مورد آخر چندان معقولانه نیست، چراکه ما برای محصول هزینه‌ای صرف کرده‌ایم تا از تمام قابلیت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری‌اش استفاده کنیم؛ مخصوصا در تلفن‌های هوشمند رده‌بالا!