پرنسس بابایی

[serpent]

جوان خیلی آرام و متین به مرد نزدیک شد و با لحنی مؤدبانه گفت :
ببخشید آقا! من می تونم یه کم به خانوم شما نگاه کنم و لذت ببرم؟

مرد که اصلا توقع چنین حرفی را نداشت و حسابی جا خورده بود، مثل آتشفشان از جا در رفت و میان بازار و جمعیت، یقه جوان را گرفت و عصبانی، طوری که رگ گردنش بیرون زده بود، او را به دیوار کوفت و فریاد زد:

مردک ع....ی ، مگه خودت ناموس نداری ... ...ه می خوری تو و هفت جد آبادت ... خجالت نمی کشی؟ 

جوان امّا، خیلی آرام، بدون اینکه از رفتار و فحش های مرد عصبی شود و عکس العملی نشان دهد، همانطور مؤدبانه و متین ادامه داد:

خیلی عذر می خوام فکر نمی کردم این همه عصبی و غیرتی شین، دیدم همه بازار دارن بدون اجازه نگاه میکنن و لذت می برن، من گفتم حداقل از شما اجازه بگیرم که نامردی نکرده باشم ... حالا هم یقمو ول کنین، از خیرش گذشتم

مرد خشکش زد... همانطور که یقه جوان را گرفته بود، آب دهانش را قورت داد و زیر چشمی زنش را برانداز کرد ...

---

تو راست می گویے
من با تو فرق دارم؛خیلے هم فرق دارم
اصلا میدانے؟تو خیلی چیزهارا نمی توانے بفهمے
نمی توانی بفهمے کـﮧ چه احساس غرورے به من دست می دهد وقتی کـﮧ مردم مرا «خانم» خطاب مے کنند و تورا «خانومی»
نمی توانی بفهمے کـﮧ من چقدر عاشق رنگ سیاه چادرم هستم؛نمی توانی بفهمے کـﮧ من چقدر رقص چادرم در باد را دوستـــــ دارم
تو نمی فهمے کـﮧ تیپ زدن برای خدا چقدر شیرین است و من با چه لذتے هرروز چـــادرم را سر میکنم
تو نمی فهمی اقتدار و صلابت یــڪ دختــــرچادرے یعنے چه…
میدانے چرا نمی توانی بفهمے؟چون بین این همه رنگ در دنیا لطــــافت دخترانه خودت را فراموش کرده اے
چــون تو به ساپورت های رنگارنگت می نازی و من به چادر مشـــکی ساده ام
چــون تو با عکس های آن چنانی ات در “فیــس بوڪ”حالت خوب میشود و من با همان لطافت های صورتے رنگ دختــرانه ام
می بینے؟ من و تو خیلے با هم فرق داریم
من با افتخار سرم را بالا میگیرم کـﮧ مثل تو نیستم…و نمی خواهم هم کـﮧ باشم
چــون
مـــن
به زیبایے عشق رسیده ام...