کل اعـضای بدنـــم شـهادت مـیدن

[ḲℑℳℐÅ]

مـــیگن آدم وقتیے میـمیره


کل اعـضای بدنـــش کاراے بدشُ شـهادت مـیدن



… میـخوام بدونـم

این زبـــون مـن

شهادت میـده که چه حرفایی تو دلـم “سنـگینی” میکرد و نگـفتم



گلــــــــوم

میـگه چه روزایی بغضـــمُ “قورت” میدادم



چشــــــام

میگن که چه شـــبایی تا صـــبح “از غــــصه” نخوابیدم



این دل

این دلِ لامـصب میـگه خیلی جاها “شکـست



امیـدوارم اون دنیاِ

بدنـــــم” بهم “خیانــــــت” نکـنه . . مـــث آدَمـای ایـن دنیا