نام روزهای ماه در ایران باستان

[ᵖᵃʳᶰᶤᵃᶰ]

ایرانیان برای هر روز از ۳۰ روز یک ماه،نام ویژه*ای داشتند
در آنها بنگرید تا ببینید اجداد نیک سرشت ما روزهای خویش
را به چه نامهایی می شناختند و آغاز می کردند…باید بگویم
روزهی هشتم و پانزدهم و بیست و سوم بنام دی می باشد که 
به مفهوم آفریدگار است.برای این که در شمارش روزها این ۳ روز
از هم باز شناخته شوند آنها را با نام روزهای پشت سرشان
می خواندند.پیشکش می کنم به تمام دوستداران فرهنگ ایران زمین!

۱ـ اورمزد:ساده شده اهورمزدا#
۲ـ بهمن:اندیشه نیک#
۳ـ اردیبهشت: بهترین راستی و پاکی#
۴ـ شهریور: شهریاری نیرومند#
۵ـ سپندارمد: فروتنی و مهر پاک#
۶ـ خورداد: تندرستی#
۷ـ امرداد: بی مرگی و جاودانگی#
۸ـ دی بآذر: آفریدگار#
۹ـ آذر: آتش،فروغ#
۱۰ـ آبان: آبها،هنگام آب#
۱۱ـ خیر«خور»: آفتاب#
۱۲ـ ماه: ماه#
۱۳ـ تیر: نام ستاره باران#
۱۴ـ گوش«گئوش»: جهان،زندگی هستی#
۱۵ـ دی بمهر: آفریدگار#
۱۶ـ مهر: دوستی،پیمان#
۱۷ـ سروش: فرمانبرداری#
۱۸ـ رشن: دادگری#
۱۹ـ فروردین: فروهر،نیروی پیشرفت#
۲۰ـ ورهرام: پیروزی#
۲۱ـ رام: رامش،شادمانی
۲۲ـ باد: باد#
۲۳ـ دی بدین: آفریدگار#
۲۴ـ دین: بینش درونی#
۲۵ـ ارد«اشی»: خوشبختی،داریی#
۲۶ـ اشتاد: راستی#
۲۷ـ آسمان:آسمان#
۲۸ـ زامیاد: زمین#
۲۹ـ مانتره سپند: گفتار پاک#
۳۰ـ انارام: فروغ و روشنایهای بی پایان#