01-08-2015، 9:00
(31-07-2015، 11:57)13790 نوشته است: دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
ممنون منظورم اینه
پیامبر فرمودند هر کس با نامحرم بگو و بخند بکند به ازای هر کلمه پنجاه(عددشو دقیق نمیدونم فکرفکنم پنجاه باشه)در جهنم زندانی میشود و یه حدیث دیگه هم شبیه این دیدم که به جای بگوببخند نوشته بود صحبت بدون ضرورت
من جستجویی در اینترنت انجام دادم نتایج به صورت زیر است:
کسي که با زن نامحرمي مزاح کند، به ازاي هر کلمه اي که با او سخن گفته، هزار سال در دوزخ حبس مي شود.حضرت محمد (ص)
آيا روايت صحيح است؟
اين روايت مفصل و طولاني را که بيشتر مفاد آن در مورد مسائل اجتماعي و روابط بين افراد است، مرحوم شيخ صدوق در کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال آورده، که پيامبر اسلام(صلي الله و عليه وآله) فرموده است:و هرکس، با زنى نامحرم شوخى و مزاح کند، به هر کلمهاى که با او گفتوگو کرده؛ هزار سال در آتش دوزخ او را زندانى کنند، و آن زن اگر خود را با رضايت در اختيار وى قرار دهد، يا اين که شوخى کند تا آنکه مرد از او کام گيرد بر آن زن همان گناه و کيفر باشد که بر مرد است، و چنانچه زن راضى نباشد و مرد به زور از او به نحوى کام گيرد، گناه هر دو بر مرد است و دو عقوبت خواهد ديد.
بررسي سند حديث
روايت را از نظر سند نميتوان داراي رتبه قابل قبولي دانست.
بررسی محتوای حدیث
در حديث مورد نظر؛ صحبت از عقوبت اخروي براي عملي است که اصل آن در اسلام مورد قبول واقع شده است و آن هم، برخورداري زنان و مردان جامعه از يک ارتباط سالم و بدون شهوتراني در سطح اجتماع است. قرآن کريم در تذکري به همسران پيامبر(صلي الله و عليه و آله) چنين مي فرمايد: اي همسران پيامبر! شما مانند ديگر زنان نيستيد؛ اگر تقوا پيشه کنيد، پس در کلام خود با [مردان نامحرم] به گونهاى هوسانگيز سخن نگوييد که بيماردلان در شما طمع کنند، و سخن شايسته بگوييد![ احزاب، 32]پس اصل ارتباط کلامي سالم بين زن و مرد نامحرم؛ مورد تأکيد اسلام و قرآن است؛ و اسلام خواسته تا بين زن و مرد نامحرم آنچه موجب شهوتراني و سقوط در گناهان بزرگ تر است؛ از بين برود. اما برخي روايات به کميّت و کيفيّت عذاب مي پردازد.در اين روايت؛ عقوبت شوخي با نامحرم را بسيار بزرگ خوانده و عقوبت آن را هزار سال زنداني شدن در آتش دوزخ دانسته است! که دلالت بر بزرگي اين گناه دارد.نقل اين روايت؛ توسط افرادي مانند شيخ صدوق به نوعي ناظر به قبول محتواي آن از طرف اين بزرگان است، اما بايد به اين نکته هم توجه داشت که در صورت پذيرش اين حديث نيز، عذاب اعلام شده در مورد هر نوع شوخي و مزاح نخواهد بود، بلکه اشاره به مواردي دارد که چنين مزاحي به نوعي تحريک کننده شهوت جنسي باشد.
امیدوارم جواب سوالتون رو گرفته باشید.