دوره تاریخی روستای صخریه میمند

[Tɪɢʜᴛ]

نزدیک به 12000هزار سال میزبان مسافران نوروزی و توریستی.
روستای صخره ای میمند مرکز دهستان میمند در فاصله ۳۶ کیلومتری شمال شرق شهربابک در استان کرمان واقع شده است. این دهستان از شمال به شهرستان رفسنجان و از طرف جنوب شرقی به شهرستان سیرجان محدود می شود. دسترسی به این روستا كه در مسير جاده ترانزيت تهران - بندر عباس واقع شده از طریق جاده آسفالته شهربابک ـ سیرجان است که پس از طی مسافتی حدود ۶ کیلومتراز شهربابك به سمت سيرجان در سمت چپ به بزرگراه شهربابك - كرمان مي رسيم که در نهایت از مسیر مس سرچشمه به رفسنجان و كرمان منتهی می شود. با پیمودن مسافتی حدود ۲۲ کیلومتر از اين بزرگراه مجدداً به جاده ای آسفالته در سمت چپ می رسیم که راه دسترسي به روستا هاي ميمند ، كرم و ريسه و پاقلعه مي باشد و جاده روستای میمند با ۸ کیلومتر فاصله از اين جاده منشعب مي شود . دهستان میمند در عرض جغرافیایی۲۰ درجه و ۱۶ دقیقه و طول جغرافیایی ۵۵ درجه و ۲۵ دقیقه قرار دارد. ارتفاع آن از سطح دریا ۲۲۴۰ متر و وسعت آن در حدود ۴۲۰ کیلومتر مربع است.

2500 اتاق 12 متری دستکند با ارتفاع حدود 2 متر، تقریبا 400 کیچه این روستای صخرهای را تشکیل میدهد. هر خانه این روستا که به زبان محلی کیچه نامیده میشود شامل چند اتاق صخرهای است.هنگامی که برای نخستین بار نگاهتان به این روستا بیافتد، هیچ شباهتی میان میمند و روستاهایی که تاکنون دیدهاید نخواهید یافت. آنجا تنها چیزی که به چشم میآید تپهای با پوشش گیاهی تنک است که پر است از فرو رفتگیهای شبیه غار. اما به روستا که نزدیک میشوید این غارها تغییر چهره میدهند و کم کم تصویر روستای صخرهای شکل میگیرد.برای ورود به کیچهها باید از یک راهروی یک ونیم متری بگذرید و دری چوبی را باز کنید. درزهای میان تختههای چوبی این در با فاصله قابل ملاحظهای باز است. چون این درزها در زمستان تنها راه خروج دود هیزمهایی است که برای گرما و پخت و پز در اتاقها روشن میشوند. اتاقها حدود 12 متر مساحت دارند و البته بر خلاف اتاقهایی که عادت به دیدنشان داریم شکل و زاویه مشخصی ندارند. این اتاق ها از صخرههای یک تکه کنده شدهاند و در میان آنها برای استحکام بنا ستونهایی نیز در نظر گرفته شدهاست. علاوه بر چالهای به نام دیدون (دیگدان) که در میان اتاق برای روشن نگاهداشتن آتش کنده شدهاست در دیوارها نیز تاقچههای کوچک و بزرگی تعبیه شده که نقش کمد و گنجه را بازی میکند.کف اتاقها را هنر دست زنان و مردان میمندی منقوش کردهاست. نمدها، گلیمها و قالیچههایی که به دست این هنرمندان در میان همین صخرهها بافته شده زینت بخش این اتاقها است. این اتاقها هیچ راه ورود و خروجی غیر از همان در چوبی ندارند به همین دلیل طی هزاران سال دود ناشی از سوختن چوبها برای تامین گرما و پخت و پز، سقف و دیوارهای این اتاقهای صخرهای را سیاه و دوداندود کردهاست.سال میمندیها برخلاف آنچه ما به آن عادت کردهایم تنها سه فصل دارد. بهار، تابستان و زمستان. مردمان میمند 4 ماه نخست سال را بهار مینامند و در این زمان در جنوب منطقه در مراتع و دشتها به دامداری میپردازند. 4 ماه دوم سال برای میمندیها تابستان است و فصلی است که به شمال منطقه رفته و محصولات باغ های خود را برداشت میکنند. البته همیشه چند خانواری به دلایل مختلف در میمند ساکن هستند ولی این 4 ماه پایانی سال یا زمستان است که میمند شلوغتر از همیشه میشود و تمام ساکنان آن در روستا حاضر میشوند. در واقع میمند یک روستای زمستاننشین است. هر کدام از فصلهای میمند زیباییهای خاص خود را دارد و ویژگی فیزیکی کیچههای دستکند چه در گرما و چه در سرما فضای مطلوبی را برای ساکنانش فراهم میآورد. اتاقهای صخرهای میمند در تابستان خنکتر و در زمستان گرمتر از فضای بیرون است.