حرف های خواندنی علیرضا بیرانوند درباره پرتاب دست های بلند و شوخی های علیرضا منصوریان

[ᵖᵃʳᶰᶤᵃᶰ]

وبسایت رسمی برنامه نود - علیرضا بیرانوند، گلر جوان نفت این روزها سوژه بسیاری از رسانه های دنیا شده ، می گوید خدا را شکر می کند که چنین قابلیتی به او داده است.

به گزارش وب سایت نود و به نقل از خبرآنلاین، علیرضا بیرانوند؛ از ویژگی منحصر به فردی می گوید که از او سوژه ای جهانی ساخته. می گوید هیجان زده شده وقتی دیده همه رسانه ها از او حرف می زنند و اخبارش را در تلویزیون دیده است. بیرانوند از این خبر شروع می کند و می گوید:«دیشب دیدم که اخبار شبانگاهی داشت صحنه پرتاب دستم را نشان می داد و می گفت که در دنیا به عنوان بلندترین پرتاب معرفی شده است. از این بابت خوشحالم و خدا را شکر می کنم که چنین توانی به من داده است. در این دو سه روز که همه جا درباره پرتاب هایم حرف می زنند ، حسابی سر کیف آمده ام. ولی می دانم که همه این اتفاقات ، وظیفه ام خیلی سخت تر می شود و انتظارات هم بالاتر می رود.»
علیرضا که قبل از جام جهانی اولین بار پایش به اردوهای ملی باز شد و حالا از او به عنوان گلر دوم تیم ملی نام برده می شود ، مسیر پیشرفت را در مرز ۲۴ سالگی با سرعتی بالا طی می کند. علیرضا درباره تمریناتی که باعث شده تا بتواند یکی از گلرهای آماده این روزهای لیگ باشد ، می گوید:«راستش من همه سعی و تلاشم را می کنم که هر روز بهتر از قبل باشم. باید اینجا از مربیان نفت و البته تیم ملی هم تشکر کنم که خیلی حواس شان را جمع من کرده اند. ما تمرینات ویژه ای در باشگاه نفت داریم. تازه بعد از تمریناتی که با تیم و زیر نظر علی آقا داریم ،می ایستم و جداگانه هم تمرین می کنم تا نقص هایم را برطرف کنم. ۲۰ دقیقه پرتاب دست می کنم. سعی می کنم سرعت رفلکس هایم را بالا ببرم و خیلی از برنامه های دیگر را مرور می کنم. البته سنم هنوز خیلی زیاد نیست و باید خیلی دقت کنم اسیر حاشیه های فوتبال نشوم. خیلی دوست دارم که بتوانم طوری باشم که بتوانم به تیمم کمک کنم. در این چند روز خیلی خوشحال شدم وقتی دیدم که از من حرف می زنند و امیدوارم در مسیر درست ، پیشرفت کنم.»
آینده؟ او چه برنامه ای برای روزهایی دارد که از راه می رسند؟ پسر لرستانی فوتبال ایران که توانسته در این چند سال پیشرفتی فوق العاده داشته ، در این باره می گوید:« شک نکنید که اولین هدفم تلاش برای رسیدن به پیراهن شماره یک تیم ملی است. البته خوشبختانه در فوتبال مان گلرهای بسیار خوبی داریم و همه با هم رابطه ای برادری داریم اما همه می خواهیم نفر اول باشیم. می خواهم سال های سال در تیم ملی باشم و به تیم کمک کنم . باید پیراهن شماره یک را بپوشم. همه تلاشم را می کنم تا بتوانم جواب اطمینان کادرفنی تیم ملی را بدهم. بعد از این آرزویم بازی در اروپاست. باید تصمیم خیلی خوبی بگیرم. همین حالا هم فرصت هایی برای پیشرفت دارم اما در یک باشگاه خیلی خوب بازی می کنم و با یکی از بهترین های ایران همکاری دارم که خیلی حواسش به ما هست. راستش خیلی امیدوارم که با کمک باشگاه نفت و مربی بزرگی مثل علیرضا منصوریان بتوانم آینده موفقی داشته باشم.»
بازی سخت پیش روی نفت یعنی مصاف آسیایی با الاهلی. او در این باره می گوید:«خیلی بازی سختی است ، ما تیم الاهلی را بردیم و نیمی از راه را رفتیم. باید در بازی برگشت خیلی هوشیار باشیم که از گل زده مان دفاع کنیم. مطمئن باشید بازی های خیلی سختی داریم. هم بازی پرسپولیس بازی سختی است و هم بازی ما. انشالله اول پرسپولیس صعود کند و بعد ما با روحیه بالا برویم به مصاف الاهلی. در این مدت حرف های زیادی شنیدیم که می خواهند برای مان مشکلات ایجاد کنند. می گویند مدیران شان جلسه گذاشتند ، می خواهند ما را اذیت کنند. ولی ما می خواهیم کار بزرگی که پیش روی مان است را به سرانجام برسانیم. »
او سپس از علیرضا منصوریان حرف زد. از مربی این روزهایش که حسابی با هم رابطه برادرانه دارند:«علی آقا که یک دانه است. تیم مرده را زنده می کند . ما بعد از بازی تبریز و اتفاقاتی که افتاد ، خیلی داغون بودیم ولی او با تمریناتش ، تیم را برگرداند و دیدید که چطور برای بازی با الاهلی آماده بودیم. با تمرین های او تیم خیلی زود زنده شد.»
علیرضا درباره علاقه ویژه سرمربی اش و اینکه رابطه شان صمیمی است هم گفت:«علی آقا خیلی سر به سر من می گذارند و من هم کلا بازیکنی هستم که شیطنتم زیاد است. البته رابطه صمیمی منصوریان با کل بچه های تیم زبانزد است. علی آقا برای گرم شدن تمرینات ، گاهی با بچه ها بازی می کند. مثلا توپ را وسط زمین می کارد و شوت می زند به تیر دروازه. من هم عادت دارم ، با بطری آب ، ضربه هایش را قطع می کنم. کلا در منطق علی آقا باخت جایی ندارد و گاهی دنبالم می کند. همیشه با خنده می گوید می برم ته اتوبان افسریه پرتت می کنم زیر ماشین ها! البته گاهی هم می آید و با ما پلی استیشن بازی می کند. البته بازی کردنش به خوبی ما نیست. یک بار بازی را بردم و رفت دستگاه پسرش را آورد. من به عمرم ندیده بودم از این دستگاه ها. فکر کنم اسمش ایکس باکس بود. با آن بازی ، مرا ۲ بر یک برده و حالا هر بار که مرا می بیند ، می گوید خوب می شوی!»
او در پایان می گوید:«واقعا باید از مسئولان باشگاه نفت ، کادرفنی تیم ، همبازی هایم و شخص علی منصوریان تشکر کنم برای حمایت های شان . علی منصوریان هم رابطه صمیمانه ای با بچه ها دارد و هم اینکه خیلی خوب ما را با دانش و علم روز مربیگری برای جدال با رقبا آماده می کند.»