18-05-2015، 18:28
مورد نخست یک پیرمرد ژاپنی است که با بدشانسی تمام، هر دو بمب اتمی در هیروشیما و ناکازاکی را تجربه کرده است.
جام جم نوشت: «شانس فقط یک بار در خانه آدم را میزند، بدشانسی هیچوقت دستش را از روی زنگ بر نمیدارد، بدبختی هم که حتما کلید دارد.» مولف این گزاره که با بسط یک ضربالمثل قدیمی فارسی درست شده روشن نیست، اما مثل روز برای خیلی از ما روشن است که این جمله واقعیت دارد. مخصوصا در این روزگار که هر کس را ببینی ندای «گرفتاری» سر میدهد.
با این حال اگر سرگذشت انسان های «واقعا» بدشانسی را که در این گزارش به آنها اشاره شده، در نظر بگیرید شاید جای شکرش باقی باشد که حداقل در همین وضعیت «گرفتاری» باقی بمانید. گزارش این هفته ما بدشانس ترین انسان های کره زمین هستند.
مورد نخست یک پیرمرد ژاپنی است که با بدشانسی تمام، هر دو بمب اتمی در هیروشیما و ناکازاکی را تجربه کرده است. این پیرمرد برای شرکت میتسوبیشی در هیروشیما کار می کرد اما خود اهل ناکازاکی بود. در آن روز قصدش این بود که به شهر مادری برگردد، اما در میانه راه متوجه شد مجوز خروجش را فراموش کرده است. برگشتن همانا و تجربه کردن نخستین بمب اتم در جهان همان. او بعد از سه روز و در حالی که هنوز بدحال بود تصمیم گرفت به شهر خود برگردد، اما هنوز مدتی از ورود به شهر نگذشته بود که بمب دوم این بار در ناکازاکی فرود آمد. سال ۲۰۰۹ دولت ژاپن او را به عنوان تنها کسی که از هر دو بمب زنده بیرون آمده شناخت. ماجرایی که می تواند عین خوش شانسی و البته مصداق بدبیاری باشد. این پیرمرد ژاپنی که سال ۲۰۱۰ به دلیل سرطان شکم از جهان رفت نمونه ای واقعی از قربانیان جنایت دولت ایالات متحده بوده است.
مورد دوم را باید اسطوره بدشانسی نامید. در شهر سودتوی اسپانیا بنا بر این شده بود که همه اهالی شهر در یک مسابقه بزرگ بخت آزمایی شرکت کنند و شانس خود را بیازمایند. جایزه بزرگ این مسابقه ۹۵۰ میلیون دلار بود. شانس در خانه تک تک اهالی شهر را زد و ۷۰ خانوار این شهر کوچک، سهمی از آن جایزه بزرگ را بردند، اما بدشانس ترین فرد پسر جوانی بود که آن روزها در شهر نبود و برای همین در خرید آن بلیت بخت آزمایی و طبیعتا در جایزه آن سهمی نداشت. تصور کنید که به طور میانگین، هر خانوار، ۱۴ میلیون دلار یعنی حدود ۴۲ میلیارد تومان گیرش آمده است و این فرد به خاطر یک سفر بدموقع از این پول بادآورده محروم مانده است.
مورد سوم مربوط به یک مهماندار خطوط کشتیرانی است. طبیعتا چنین فردی آمادگی مقابله با خطرات بسیاری را دارد ولی این دیگر نوبر است که خانم ویولت جساپ، با سه کشتی تایتانیک معروف، بریتانیک و المپیک سانحه دریایی را تجربه کرد و به طرز معجزه آسایی هم از هر ۳ واقعه زنده بیرون آمد. این زن را که در نهایت به دلیل بیماری قلبی از دنیا رفت، شاید بتوان جزو خوش شانس ترین انسان های جهان هم نامید اما وقتی لحظات دلهره آور غرق شدن در آب را تصور کنید؛ تائید می کنید که حتی با وجود زنده ماندن، این مهماندار ۳ بار مرگ را تجربه کرده است.
مورد چهارم را رسانه ها بدشانس ترین زن آمریکا لقب دادند. می دانیم که در آمریکا هر از گاهی توفانی سهمگین، همه چیز و از جمله خانه های چوبی آمریکایی ها را ویران می کند. اما بدشانسی خانم مارتینز این است که سال های ۱۹۶۵، ۱۹۸۵، ۱۹۹۸ و ۲۰۰۵ و نیز همین سال گذشته میلادی، محل زندگی او درگیر توفان های مهیب شده و خانه خرابش کرده است. آخرین خانه او ۲۰ هزار دلار خرج برداشته بود ولی توفان به آن هم رحم نکرد. با این حال این زن گفته محل زندگیش را که در آن متولد هم شده، رها نخواهد کرد.
مورد پنجم را هم بشنوید از مردی که درگیر وقایع مختلف طبیعی شده است. آمارها نشان می دهد، اسیر صاعقه شدن یکی از معدود اتفاقاتی است که برای بشر می افتد اما آقای نوری که اهل فلوریداست نه تنها این مساله را تجربه کرده بلکه توسط یک سگ دریایی هم گاز گرفته شده و البته نیش یک مار زنگوله دار را هم تحمل کرده است. با وجود این که این مرد از این وقایع جان سالم به در برده اما مجبور شده چند روز را در بیمارستان بماند و حتی تن به عمل جراحی بسپارد تا بتواند سلامت خود را بازیابد.
بدشانس ترین مرد بریتانیا هم داستان زندگی جالبی دارد. او که در کودکی از یک اسب افتاد در نوجوانی همین مساله را با افتادن از یک درخت تجربه کرد و بدتر از همه این بود که بعد از برگشتن از بیمارستان و در اتوبوس هم دوباره سانحه ای پیش آمد و دستش از همان جا دوباره شکست. بعد از مدتی هم افتادن او از یک نردبان پیش آمد و این بار رسانه ها به میدان آمدند تا نشان دهند یک فرد چقدر می تواند بدشانس باشد که این همه اتفاق در یک عمر ۵۰ – ۴۰ ساله برای او بیفتد. خدا بلا را از همه ما دور کند!
جام جم نوشت: «شانس فقط یک بار در خانه آدم را میزند، بدشانسی هیچوقت دستش را از روی زنگ بر نمیدارد، بدبختی هم که حتما کلید دارد.» مولف این گزاره که با بسط یک ضربالمثل قدیمی فارسی درست شده روشن نیست، اما مثل روز برای خیلی از ما روشن است که این جمله واقعیت دارد. مخصوصا در این روزگار که هر کس را ببینی ندای «گرفتاری» سر میدهد.
با این حال اگر سرگذشت انسان های «واقعا» بدشانسی را که در این گزارش به آنها اشاره شده، در نظر بگیرید شاید جای شکرش باقی باشد که حداقل در همین وضعیت «گرفتاری» باقی بمانید. گزارش این هفته ما بدشانس ترین انسان های کره زمین هستند.
مورد نخست یک پیرمرد ژاپنی است که با بدشانسی تمام، هر دو بمب اتمی در هیروشیما و ناکازاکی را تجربه کرده است. این پیرمرد برای شرکت میتسوبیشی در هیروشیما کار می کرد اما خود اهل ناکازاکی بود. در آن روز قصدش این بود که به شهر مادری برگردد، اما در میانه راه متوجه شد مجوز خروجش را فراموش کرده است. برگشتن همانا و تجربه کردن نخستین بمب اتم در جهان همان. او بعد از سه روز و در حالی که هنوز بدحال بود تصمیم گرفت به شهر خود برگردد، اما هنوز مدتی از ورود به شهر نگذشته بود که بمب دوم این بار در ناکازاکی فرود آمد. سال ۲۰۰۹ دولت ژاپن او را به عنوان تنها کسی که از هر دو بمب زنده بیرون آمده شناخت. ماجرایی که می تواند عین خوش شانسی و البته مصداق بدبیاری باشد. این پیرمرد ژاپنی که سال ۲۰۱۰ به دلیل سرطان شکم از جهان رفت نمونه ای واقعی از قربانیان جنایت دولت ایالات متحده بوده است.
مورد دوم را باید اسطوره بدشانسی نامید. در شهر سودتوی اسپانیا بنا بر این شده بود که همه اهالی شهر در یک مسابقه بزرگ بخت آزمایی شرکت کنند و شانس خود را بیازمایند. جایزه بزرگ این مسابقه ۹۵۰ میلیون دلار بود. شانس در خانه تک تک اهالی شهر را زد و ۷۰ خانوار این شهر کوچک، سهمی از آن جایزه بزرگ را بردند، اما بدشانس ترین فرد پسر جوانی بود که آن روزها در شهر نبود و برای همین در خرید آن بلیت بخت آزمایی و طبیعتا در جایزه آن سهمی نداشت. تصور کنید که به طور میانگین، هر خانوار، ۱۴ میلیون دلار یعنی حدود ۴۲ میلیارد تومان گیرش آمده است و این فرد به خاطر یک سفر بدموقع از این پول بادآورده محروم مانده است.
مورد سوم مربوط به یک مهماندار خطوط کشتیرانی است. طبیعتا چنین فردی آمادگی مقابله با خطرات بسیاری را دارد ولی این دیگر نوبر است که خانم ویولت جساپ، با سه کشتی تایتانیک معروف، بریتانیک و المپیک سانحه دریایی را تجربه کرد و به طرز معجزه آسایی هم از هر ۳ واقعه زنده بیرون آمد. این زن را که در نهایت به دلیل بیماری قلبی از دنیا رفت، شاید بتوان جزو خوش شانس ترین انسان های جهان هم نامید اما وقتی لحظات دلهره آور غرق شدن در آب را تصور کنید؛ تائید می کنید که حتی با وجود زنده ماندن، این مهماندار ۳ بار مرگ را تجربه کرده است.
مورد چهارم را رسانه ها بدشانس ترین زن آمریکا لقب دادند. می دانیم که در آمریکا هر از گاهی توفانی سهمگین، همه چیز و از جمله خانه های چوبی آمریکایی ها را ویران می کند. اما بدشانسی خانم مارتینز این است که سال های ۱۹۶۵، ۱۹۸۵، ۱۹۹۸ و ۲۰۰۵ و نیز همین سال گذشته میلادی، محل زندگی او درگیر توفان های مهیب شده و خانه خرابش کرده است. آخرین خانه او ۲۰ هزار دلار خرج برداشته بود ولی توفان به آن هم رحم نکرد. با این حال این زن گفته محل زندگیش را که در آن متولد هم شده، رها نخواهد کرد.
مورد پنجم را هم بشنوید از مردی که درگیر وقایع مختلف طبیعی شده است. آمارها نشان می دهد، اسیر صاعقه شدن یکی از معدود اتفاقاتی است که برای بشر می افتد اما آقای نوری که اهل فلوریداست نه تنها این مساله را تجربه کرده بلکه توسط یک سگ دریایی هم گاز گرفته شده و البته نیش یک مار زنگوله دار را هم تحمل کرده است. با وجود این که این مرد از این وقایع جان سالم به در برده اما مجبور شده چند روز را در بیمارستان بماند و حتی تن به عمل جراحی بسپارد تا بتواند سلامت خود را بازیابد.
بدشانس ترین مرد بریتانیا هم داستان زندگی جالبی دارد. او که در کودکی از یک اسب افتاد در نوجوانی همین مساله را با افتادن از یک درخت تجربه کرد و بدتر از همه این بود که بعد از برگشتن از بیمارستان و در اتوبوس هم دوباره سانحه ای پیش آمد و دستش از همان جا دوباره شکست. بعد از مدتی هم افتادن او از یک نردبان پیش آمد و این بار رسانه ها به میدان آمدند تا نشان دهند یک فرد چقدر می تواند بدشانس باشد که این همه اتفاق در یک عمر ۵۰ – ۴۰ ساله برای او بیفتد. خدا بلا را از همه ما دور کند!