تاثیر آلودگی هوا بر بيماری اوتيسم (درخودماندگی)

[•ДmịrHoSsiŋ•]

محققان از دليل ديگری برای رابطه بيماری اوتيسم (درخودماندگی) و آلودگی هوا صحبت ميكنند. در اینجا به بررسی تاثیر آلودگی هوا بر این بیماری صحبت می کنیم و ارتباط بین آلودگی هوا و بیماری اوتیسم یا همان در خودماندگی را متوجه می شویم.
يكي از محققان دانشگاه ویسکانسین در میلواکی دليل ديگري به شواهد روبه رشد رابطه بين اوتيسم و آلوده كننده هاي هوا نظير ماشين ها و كاميون ها اضافه كرده است.
ايمي كالكبرنر مقاله اي در مجله اپيدميولوژي بصورت آنلاين اين هفته به چاپ رسانده است كه گواه اين مسئله است كه باوجود تفاوتهاي آب و هوايي بين دو ايالت کارولینا شمالي و كاليفورنيا، تاثير آلاينده ها بر ميزان افزايش اوتيسم در کارولیناي شمالي كاملا مشابه نتايج مطالعات اوتيسم و آلودگي در كاليفرنيا است.
همچنين، تحقيق كالكبرنر و همكارانش براساس مطالعات پيشين نشان مي دهد كه زنان باردار در سه ماهه سوم بارداري بيشتر در معرض خطر آسيب هاي ناشي از آلاينده هاي هواي بر نوزاد متولد نشده خود هستند. طبق اظهارات كالكبرنر، استاديار دانشكده بهداشت عمومي دانشگاه ویسکانسین در میلواکی، “تكه ديگري به پازل اوتيسم اضافه شد كه فرضيه تاثير آلاينده هاي شيميايي محيطي بر بروز بيماري اوتيسم را تقويت ميكند.”
اوتيسم طيفي از اختلالات بسياري است كه بر روابط بين فردي و موفقيت هاي كاري تاثير مخرب داشته و امروز از هر 68 كودك امريكايي يك كودك از اين بيماري رنج ميبرد.
تيم تحقيقاتي كالكبرنر بر ذرات معلق درشت و ريز موجود در هوا كه PM10 شناخته شده اند و درواقع مرتبط با بخشي از آلودگي ترافيكي هستند تمركز داشته است. اين تحقيق به بررسي يافته ها و سوابق موجود در دو ايالت پرداخته است و با درنظر داشتن پيش فرض فوق نتايج حاصل از بررسي 87000 كودك در كاروليناي شمالي و 77500 كودك در كاليفرنيا كه در اواخر دهه 1990 به دنيا آمده بودند، در اولين سالروز تولدشان ارزيابي كرده است. انتخاب مناطق جهت بررسي مبتني بود بر توانايي همزمان محققان براي اندازه گيري ميزان ذرات معلق موجود و دانش آنها درباره كودكان مبتلا به اوتيسم در مناطق فوق.
محققان از ابزار جديد دقيق تري استفاده كردند تا سطوح ذرات معلق را بر اساس آلودگي موجود در محيط زندگي خانواده ها در دوران بارداري در برهه زماني كوتاهتري ارزيابي نمايند. بدين ترتيب آنها قادر بودند تماس مادران باردار با آلودگي را در طول هفته هاي خاصي از دوران بارداري بررسي كنند. تقريبا هزار كودك كه بعدها نشانه هايي از اختلالات اوتيسمي در آنها مشاهده شد با باقي كودكان مقايسه شدند.
كالكبرنر معتقد بود كه بررسي ايالات شرقي بدليل تفاوتهاي اقليمي، الگوهاي آب و هوايي فصلي و مواد شيميايي توليدكننده ذرات معلق كه بگونه اي بر رشد مغز تاثير دارند از اهميت بيشتري برخوردار بود. به گفته اين محقق مشاهدات درباره رابطه بين مواد شيميايي و تاثير آن بر سلامت و بيماري فرد نظير بروز اوتيسم زماني قويتر خواهد بود كه اين رابطه در بيشتر از يك منطقه خاص مشاهده شود. تيم تحقيقاتي ايشان دريافت كه تاثير ذرات معلق بر كودكاني بيشتر است كه در ماههاي تابستان در كاروليناي شمالي بدنيا آمدند و كودكاني كه در پاييز و زمستان كاليفرنيا متولد شدند. و درواقع دلايل خطر فزاينده اين آلودگيها در سه ماهه سوم بارداري بدين ترتيب شناخته شدند.
هرچند به گفته كالكبرنر، اين يافته ها برپايه نظريه هايي استوار است كه رابطه بين اوتيسم و اختلالات رشد شبكه مغزي علي الخصوص ارتباطات سيناپسي كه در ماههاي اخر بارداري شكل ميگيرند را نشان ميدهد.
درحال حاضر سه تحقيق موثق نظر مشابهي درمورد اين ارتباط دارند. كالكبرنر معتقد است كه اين شواهد بگونه قانع كننده اي اظهار ميدارند كه رابطه اي بين آلودگي هوا و بيماري اوتيسم درحال شكل گيري است. و البته اظهار داشته است كه مسلما تحقيقات بيشتري لازم است تا تاثيرات آلاينده هاي شيميايي را بر دستگاه عصبي مركزي جنين درمرحله رشد تاييد و تعيين كند.