23-03-2015، 18:17
کسایی که میخوان کار بزرگ گاندی رو با یه نقل قول و یه جمله مصادره به مذهب کنن یه مرور کوتاه کنن کاری که این دو شخصیت تاریخی کردن بعد درباره شباهت ها حرف بزنن
اولا گاندی اول تو آفریقای جنوبی علیه بعضی تبعیض های آپارتایدی مبارزه کرد. جنس اون مبارزه هم شبیه همون چیزی بود که بعدها تو هند اتفاق افتاد. سخنرانی و راهپیمایی آرام و مدنی ...
بعد به کشورش برمیگرده و علیه استعمار بریتانیا مبارزه میکنه. با اینکه گروه هایی قبل از گاندی مبارزه میکردن که مشی جنگ طلبانه داشتن گاندی به هیچ وجه زیر بار نمیره و مردم رو به خودش و روشش جذب میکنه.
اما امام حسین با دعوت مردم عراق برای سرنگونی یزید اقدام میکنه. یعنی مردم رو ترغیب نمیکنه بلکه مردم ترغیبش میکنن. یعنی اگه دعوت نامه ای نبود قیامی هم در کار نبود. حتی تو کربلا هم بنابر روایات مورد تایید شما میگه من به دعوت شما اومدم اگه دعوتتون رو پس گرفتید راه رو باز کنید که برم. یعنی اگه راه باز میشد مبارزه با ظلمی هم در کار نبود (نهایتش همون بیعت نکردن بود)
این دو تا روش چه شباهتی دارن؟
اولا گاندی اول تو آفریقای جنوبی علیه بعضی تبعیض های آپارتایدی مبارزه کرد. جنس اون مبارزه هم شبیه همون چیزی بود که بعدها تو هند اتفاق افتاد. سخنرانی و راهپیمایی آرام و مدنی ...
بعد به کشورش برمیگرده و علیه استعمار بریتانیا مبارزه میکنه. با اینکه گروه هایی قبل از گاندی مبارزه میکردن که مشی جنگ طلبانه داشتن گاندی به هیچ وجه زیر بار نمیره و مردم رو به خودش و روشش جذب میکنه.
اما امام حسین با دعوت مردم عراق برای سرنگونی یزید اقدام میکنه. یعنی مردم رو ترغیب نمیکنه بلکه مردم ترغیبش میکنن. یعنی اگه دعوت نامه ای نبود قیامی هم در کار نبود. حتی تو کربلا هم بنابر روایات مورد تایید شما میگه من به دعوت شما اومدم اگه دعوتتون رو پس گرفتید راه رو باز کنید که برم. یعنی اگه راه باز میشد مبارزه با ظلمی هم در کار نبود (نهایتش همون بیعت نکردن بود)
این دو تا روش چه شباهتی دارن؟