سالروز یک انقلاب رنگ و رو باخته

[×LUC i FER×]

یکی دیگر از فعالان انقلاب سیاسی سال ۵۷ که سالهاست فعالیت سیاسی را کنار گذاشته، از فقدان آشنایی نسل جدید با مهمترین حادثه کشور خود‌ می‌گوید: «…رسیده‌ایم به اینجا که نزدیک ۲۲ بهمن جک‌ می‌فرستند برای هم. حق دارد این نسل؛ هم آزادی سیاسی‌اش را از دست داده و هم آزادی اجتماعی‌اش را. الان تا دلتان بخواهد وسایل ارتباطات جمعی در اختیار مردم است. ماهواره، موبایل، اینترنت و…! مردم و نسل جدید خودشان را مقایسه‌ می‌کنند با کشورهای دیگر. زندگی خودشان را نگاه‌ می‌کنند… سرخورده هستند؛ ولی مگر چند نفر از مردم روی زمین فرصت دارند یک انقلاب را تجربه کنند؟
نسل جدیدی چیزی از مهمترین اتفاق زندگی خودش را نمی‌داند. سی و پنج سال می‌گذرد و تازه یک شبکه سلطنت‌طلب یک سری فیلم جدید نشان می‌دهد و به نسل جدید می‌گوید انقلاب این بوده است. بقیه فیلم‌ها کجاست؟ آن همه کتاب و مجله و عکس. آن همه مصاحبه. آخوندها مثل ناپلئون جمهوری را دزدیدند. جمهوری دوباره شد سلطنت. وقایع انقلاب را از نسل پنهان می‌کنند چون جامعه‌ای که نسل جدیدش آگاه باشد، بی‌دقتی سیاسی‌ نمی‌کند. همینی که شاملو‌ می‌گفت این مردم حافظه تاریخی ندارند. ما را‌ می‌گفت. بچه‌های ما را‌ می‌گفت… تاریخ ما را نشان خودمان نمی‌دهند. بجایش دروغ تحویل نسل جدید می‌دهند چون اتفاقی که یکبار افتاده، باز هم ممکن است بیافتد. انقلاب را می‌گویم.»