❄ اَشعـآر مهــכے مـوسَـوے ❄【غـزل پستـ مـدرنـ】

[Nυмв]

راوی پنجم _ سید مهدی موسوی

... اسمی که نیست بعد سوار قطار بود

ای یار، ای یگانه ترین یار... [یار بود؟!]

آن ساک کهنه شامل یک مشت [چی؟ کتاب؟!]

پایان احمقانه ی یک انتظار بود

شلوار مشکی و کت مشکیش ظاهراً

در انتظار فاجعه ای سوگوار بود

اسمی نداشت، جنس: چه فرقی نمی کند!

مثل تمام مردم مشغول کار بود

با خود بلند حرف، غزل، جوک، ترانه، جیغ...

[باور نمی کنی چقَدَر خنده دار بود!!]

اسمی که نیست بعد شدیداً پیاده شد

انگار به مریضی سختی دچار بود ↓

که توی قلب و مغزش و... [او مغز داشت؟!!] خُب

فرض می کنیم [که چی؟ که دچار بود؟!]

اسمی که نیست بعد پیاده شدن [ببین!

کی گفته که از اوّل قصّه سوار بود؟!]

او ابتدای شعر به این متن آمد و

گرچه بدون اسم سوار قطار بود

او [او تویی، چرا به خودت گول می خوری؟!]

از اینکه زنده نیست کمی شرمسار بود

شاید که زنده بود ولی هیچ وقت، از...

[او در تمام متن تو تحتِ فشار بود!]

می خواست در مقابلِ... [عصیان کند ولی..]

می خواست در مقابلِ... [امّا قرار بود...]

امّا قرار بود که او من شود... و بعد...

■


این جمله های اوّل روی نوار بود!

■

حالا تو آن مخاطب گیجی که فکر کرد

راوی نماد قطعی پروردگار بود

حالا تو آن مخاطب گیجی که بی گمان

دنبال سار و دار و کنار و انار بود

حالا تو آن مخاطب گیجی که بی دلیل

دنبال مرگ و مصرع سنگ مزار بود

حالا تو آن مخاطب گیجی که در پی تقویم و باغ و سیب و صدای بهار بود

حالا تو آن مخاطب گیجی که گفته بود

این شعر شاهکارتر از شاهکار بود!!

حالا به ذوق محترمت ریده می شود

■

[اینجا مخاطب تو به فکر فرار بود]

خُب می شد این قصیده ی گُه را ادامه داد

[آره اگر قضیه ی این چند بار بود ↓

می شد کنار آمد و بی خود ادامه داد

امّا همیشه دفعه ی بعدی قرار بود...]

پس زودتر تمام/ بکن توی شعر تا...

یا نه! بگو که راوی، امّیدوار بود ↓

از بیت بعد حادثه ای خوب رخ دهد

[راوی نماد مسخره ی اقتدار بود!

که روی تخت در بغل منشی عزیز

مشغول عشق بازی بعد از ناهار بود

مرد بدون اسم نماد که بود؟! [خُب...]

■

این جمله های آخر روی نوار بود