مکتب خمینی یا مکتب ایرانی

[bOoOoOy]

هر شریعتی دارای قرائت های گوناگونی است که از آن به مذاهب یاد می شود. در هر مذهبی نیز تفاوت های روشی وجود دارد که از آن به مکتب تعبیر می شود. تفاوت های روشی گاه چنان تأثیرگذار است که رنگ مذهب را دگرگون می سازد و چهره دیگری از آن ترسیم می کند.
در اسلام همانند دیگر شرایع الهی، مذاهب گوناگونی پدید آمده است که از آن جمله مذهب تشیع بر مدار دوازده امام معصوم(ع) است که امام دوازدهم آن در غیبت به سر می برد و به سبب فقدان شرایط مطلوب و عدم پذیرش کامل مردمی، از حضور در عرصه جامعه دور شده است.


مکتب ولایت فقیه
در مذهب تشیع، مکاتب چندی وجود دارد. مکتب امام خمینی(ره) یکی از این مکاتب است که از آن به مکتب ولایت فقیه نیز یاد می شود. در مکتب خمینی(ره) عناصر برجسته ای وجود دارد که از آن جمله می توان به ولایت فقیه در عصر غیبت اشاره کرد. در این تصویر، ولی فقیه مسئولیت نیابت از امام زمانی را به عهده می گیرد تا جامعه را به سوی کمالی سوق دهد که ظهور، رخداد طبیعی آن خواهد بود. بنابراین، نقش جامعه شیعی، نقش مقدماتی برای ظهور منجی بشریت و دولت عدالت محور جهانی حضرت مهدی(عج) است.
مکتب خمینی(ره) از عناصر دیگری چون عزت مداری، عدالت محوری، حکومت و حاکمیت و مانند آن بهره مند است. در این مکتب، تفسیر دیگری از جهان، مسئولیت مردم و مؤمنان، فلسفه حکومت، فلسفه فقه، فلسفه عاشورا، فلسفه ظهور و منجی ارائه می شود که از بسیاری جهات با مکاتب دیگری که در مذهب تشیع وجود دارد تفاوت های جدی و معناداری دارد.
در مکاتب دیگر، ممکن است از عرفان، ولایتمداری، تعبد، تعقل، حکومت، عاشورا، منجی و مانند آن سخن به مانند آید، ولی تعبیرها و تفسیر ها به گونه ای است که نمی تواند ملتی بزرگ چون ملت عصر خمینی را پدید آورده و تأثیرات و تحولات جهانی را به گونه ای رقم زند که همه جهان استکباری را در برابر آن قرار دهد و همه مستضعفان عالم را در صف خویش درآورد.
اسلام بیش از هزار و چهارصدسال است که در جوامع اسلامی حضور دارد و مکاتب تشیع از همان زمان نقش جدی در جامعه داشته است، ولی این مکاتب هرگز نتوانسته است آن مقدار تأثیرات و تحولاتی را به همراه داشته باشد که مکتب خمینی از تشیع به دنبال داشته است.
استکبار جهانی براساس «تشابهت قلوبهم» بر مدار استخفاف مردم شکل می گیرد تا اطاعت بی چون و چرای مردم جهان را به همراه داشته باشد. (زخرف، آیه۵۴) اینان با دعوت مردم به ارباب های گوناگون و متعدد چون هواهای نفسانی و شهوانی، چنان مردم را به استخفاف می کشانند که دیگر هیچ عزتی در آنان نمی توان یافت و سرگردان از این اله به آن خدا می روند تا آرامش و آسایشی را بجویند که قابل دسترسی از این طریق نیست. (یوسف، آیات۳۹و ۴۰ و آیات دیگر قرآن)