20-11-2014، 14:04
دیسک بین مهره ای ، یک صفحه غضروفی است که بین تنه مهره ها فاصله ایجاد می کند . اختلال در دیسک بین مهره ای ممکن است به صورت پرولاپس ، فتق یا پارگی دیسک در اثر تروما و تصادف باشد . در فتق یا پارگی هسته دیسک حلقوی می شود و سبب فشار بر روی عصب می گردد . این اختلالات ممکن است در هر مهره از ستون فقرات ایجاد شوند . اما در مهره های گردنی معمولا مهره های C5 – c6 و C6- c7 و در مهره های کمری ، معمولا مهره های L4 – L5 و L5 – S1 دچار فتق می شوند که این اختلال ، نتیجه دژنراسیون دیسک و ناشی از کهولت سن ، استرس های شغلی و اسپوندیلوز ( تغییرات دژنراتیو در دیسک و تنه مهره ای مجاور ) می باشد .
علائم بالینی
علائم بالینی
- دیسک گردنی
- دیسک کمری
عوارض احتمالی
اختلالات عصبی ، اختلال در عملکرد مثانه و روده
بررسی ها تشخیصی
علائم بالینی ، معاینه فیزیکی ، MRI ، CT اسکن و میلوگرام
درمان
- استراحت و بی حرکتی گردن یا کمر
- استفاده از بریس یا کشش
- تجویز مسکن ها مثل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ( آسپرین ، ایبوبروفن و ناپروکین )
- تجویز داروهای شل کننده عضلانی مثل سیکلوبنزاپرین ، متوکاربامول ، متاکسالون
- تجویز داروهای کورتیکوستروتید برای درمان واکنش التهابی
- درمان جراحی در صورت وجود اختلالات حسی – حرکتی قابل توجه ، علائم فشار بر روی نخاع و دردی که تسکین نمی یابد .
- انواع روش های جراحی در فتق دیسک بین مهره ای گردن شامل : دیسککتومی گردنی که برای تسکین نشانه ها بکار می رود ، میکرودیسککتومی اندوسکوپیک ( دراین روش بیمار کمتر دچار ترومای بافتی و درد میشود .
- انواع روش های جراحی در فتق دیسک کمری شامل لامینوتومی خلفی – جانبی ، میکرودیسککتومی و دیسککتومی از طریق پوست