چهارشنبه سوری / سرخی تو از من

[L²evi]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

 

با نزدیک شدن به بهار، جشن های مربوط به عید نوروز نیز برپا داشته  می شود. چهارشنبه سوری  یکی از مراسم هایی است که از ایران باستان، نزد مردم بسیار پر طرفدار بوده است. ايرانيان آخرين سه شنبه سال خورشيدی را با بر افروختن آتش و پريدن از روی آن به استقبال نوروز می روند.

با نزدیک شدن به بهار، جشن های مربوط به عید نوروز نیز برپا داشته  می شود. چهارشنبه سوری  یکی از مراسم هایی است که از ایران باستان، نزد مردم بسیار پر طرفدار بوده است. ايرانيان آخرين سه شنبه سال خورشيدی را با بر افروختن آتش و پريدن از روی آن به استقبال نوروز می روند.

"چهارشنبه" یکی از روز های هفته و سوری به معنی " سرخ" است. در غروب سه شنبه شب، مردم به جلوی در منازل خود رفته و با روشن کردن آتشی کوچک ناشی از آتش گرفتن بوته های خار و پریدن از روی آن سعی دارند که تمامی غم ها، شکست ها، اندوه و مشکلات سال گذشته را با گفتن جمله " زردی من از تو، سرخی تو از من " و پریدن از روی آتش، اندوه و بیماری و ضعف را به آتش سپارند و سرخی و حرارت و انرژی آتش را گرفته و دل و ذهن خود را پاک کنند. به همین دلیل خیلی از قدیمی ها بر این باورند که خاکستر این آتش نحس است و باید حتما در آب روان ریخته شود. کاری که این روزها به هیچ وجه انجام نمی شود.

خیلی از مردم فکر می کنند این آیین از زرتشتیان به یادگار مانده است، اما از نظر زرتشتیان پریدن از روی آتش بی‌حرمتی به آتش است. کورش نیکنام، موبد زرتشتی و پژوهشگر در آداب و سنن ایران باستان، عقیده دارد که چهارشنبه سوری هیچ ارتباطی با ایران باستان و زرتشتیان ندارد و شکل گیری این مراسم را پس از حمله اعراب به ایران می داند. او در این باره می گوید: "ما زرتشتیان در کوچه ها آتش روشن نمی کنیم و پریدن از روی آتش را زشت می دانیم."

یکی دیگر از مراسمی که در این روز در بعضی از شهرستان ها انجام می گیرد، "فال گوش ایستادن" است. به این ترتیب که جوانان، نیت می کنند و در کوچه ها می ایستند و فال گوش می یاستند و به حرف های مردم گذری گوش می دهند و به این ترتیب فال خود را می گیرند.

در زمان های قدیم در ایامی که از ظروف سوفالی استفاده می شده، در روز چهارشنبه سوری کوزه های سوفالی قدیمی را به همراه مقداری آب از روی پشت بام ها به پایین می انداختند.

"قاشق زنی" نیز یکی دیگر از مراسم مخصوص این روز است. دختران جوان و مجرد، با برداشتن کاسه ای و قاشق بر در هفت خانه می روند و بر روی کاسه با قاشق می زنند تا حاجت خود را بگیرند. صاحبان خانه نیز در کاسه آنان پول یا شیرینی می گذاشتند و به این ترتیب ابن دختران حاجت روا می شدند. در بعضی مواقع مردان نیز چادر بر سر می کردند و بر در منزل نامزد خود می رفتند و همین کار را تکرار می کردند.

آجیل چهارشنبه سوری نیز برای رفع حاجت معروف است. در زمان های قدیم هفت مغز آجیل را خریداری کرده و در همسایگان و آشنایان تقسیم می کردند و به این ترتیب نذر و حاجت خود را طلب می کردند.

امروزه به غیر از آتش روشن کردن، استفاده از ترقه و فشفشه هم مرسوم شده است. متاسفانه به این ترتیب آیین و رسوم قدیمی رنگ باخته و بدعت های زیاد جایگزین این مراسم زیبا و کهن شده است.