جشن روشن بینی و مهربانی در شرق آسیا

[bOoOoOy]

به بهانه تولد بودا در ۸ آوریل
بودا که در واقع همان سیذارتاگواتاماست در ۵۶۳ قبل از میلاد نزدیک شهر کاپیلا واستو در کوه های هیمالیا واقع در نپال به دنیا آمد. او با وجود اینکه فرزند پادشاه بود و در خانواده ای مرفه به دنیا آمد از ثروت و رفاه موجود چشم پوشی و صرف نظر کرد و زندگی خود را وقف یافتن حقیقت کرد و پس از اینکه از امتحان های مختلف سربلند بیرون آمد در حالی که زیر سایه درخت بنیان در حال استراحت بود با خود عهد کرد تا زمانی که به حقیقت دست نیافته از تلاش و کوشش دست نکشد. شیطان در طی شب چندین بار تلاش کرد تا او را از حقیقت و معرفت دور کند ولی موفق نشد.

صبح روز بعد پس از اطلاع خورشید سیذارتا موفق به رویت حقیقت شد و از آن به بعد بودا نام گرفت. بودا پرنیما یکی از مقدس ترین روزها در تقویم بودیست است. جشن تولد بودا در واقع جشن روشن بینی و موفقیت نیرواناست.

این روز در هندوستان روزی ویژه یادآوری و به خاطر آوردن بودا و احترام گذاشتن به او محسوب می شود. در تقویم های غربی این روز در آخر آوریل یا ابتدای ماه می جشن گرفته می شود و بودایی ها در این روز مقدس برای یادبود اهمیت جاودانی بودا و پیام دائمی آن به تطهیر خود می پردازند و لباس سفید بلندی به تن می کنند و برای دعا و نیایش به معابد واقع در ویهاراس می روند و علاوه بر آن به سخنرانی ها در مورد زندگی بودای بزرگ گوش می دهند.

در ژاپن نیز این روز جشن گرفته می شود و تقریبا کسی نمی تواند از شرکت در این جشن پرزرق و برق و با شکوه شانه خالی کند. تمامی معابد و اماکن مقدس در این کشور بزرگ و پهناور مملو از جمعیت و ازدحامی است که در حال ادای احترام به بودا هستند. این جشن در ژاپن با هانامواستوری یعنی فستیوال گل ها مقارن می شود. در این جشنواره قایق ها به زیبایی هر چه تمام تر تزئین می شوند و به رودخانه های ژاپن منظره ای زیبا می بخشند. بچه ها و بزرگ ترها نیز با پوشیدن بهترین لباس هایشان در مسیر خود برای رفتن به معابد کلماتی را زیرلب زمزمه می کنند.

شکوفه های گیلاس با شکوفایی خود به این جشن ها زیبایی بیشتری می بخشند. عطر و رنگ این شکوفه ها عظمت جشن را چندین برابر می کند. نیایش کنندگان در داخل معابد یک برگ سبز چای شیرین را به مجسمه بودا پیشکش می کنند تا ارواح خبیث و شیطانی از آنها دور شود. مردم ژاپن مدل هایی کوچک اماکن مقدس را می سازند و آن را با گل های رنگارنگ و زیبای بهاری و قراردادن عروسک های کوچک بودا روی آن تزئین می کنند. گفته می شود معبد سن سیجی در توکیو یکی از بهترین محل ها برای دیدن این جشن و سنت زیباست.

بودایی ها در این جشن سعی می کنند قوانین مورد نظر بودا را دوباره در نظر بگیرند و آن را به کار گیرند. از قوانین بودا می توان به ممنوعیت دزدی و دروغ اشاره کرد.

در این روز مقدس بودایی ها از خوردن گوشت امتناع می کنند و به جای آن به خوردن خییر می پردازند. خییر نوعی غذای بخارپز بنگالی با ظاهری شبیه سوپ و حلیم است. مردم در این روز سعی می کنند خود را در درد و رنج افراد فقیر شریک کنند. صدقه یکی از خصوصیات بارز و مشخصه های این جشن محسوب می شود.

مردم سعی می کنند با ایجاد غرفه هایی در نقاط دورافتاده، آب آشامیدنی تمیز را به مردم فقیر هدیه کنند. علاوه بر این بودایی ها سعی می کنند نسبت به جانوران و حیوانات بیش از پیش مهربان باشند. به عنوان مثال آنان پرنده های گرفتار در قفس را خریداری می کنند و با رهاکردن آنان در واقع آزادی را به این پرنده ها هدیه می کنند و یا حیواناتی را که در آستانه ذبح قرار دارند از قصاب ها خریداری می کنند و به این ترتیب جان آنها را نجات می دهند.

گروهی از مردم نیز سعی می کنند دیوارهای خانه خود را با پارچه و کاغذهای الوان و زیبا تزئین کنند. روی این ریسه های کاغذی و پارچه ای اشکالی از داستان های جاتاکا نقش می بندد. این داستان ها براساس وردها و دعاهای بودا ساخته شده است.

علاوه بر این مناظر باشکوه و دیدنی گروهی از مردم نیز خانه های خود را با وسایل تزئینی ساخته شده از بامبو آرایش می دهند. در سری لانکا نیز مردم سعی می کنند خانه های خود را با استفاده از لامپ های براق و درخشان نورانی کنند. در برمه بودایی ها تلاش می کنند به آبیاری و مراقبت از درختان بودایی بپردازند، زیرا مردم معتقدند بودا زیر این درخت به معرفت و روشن بینی دست یافته است.