روزی روزگاری فرشتگان

[bOoOoOy]

در قرآن برای هر دسته از فرشتگان ماموریت و نقش خاصی ذکر شده است و بیشتر با همان ماموریت ها نام گذاری شده اند. مانند «النازعات» به معنی فرشتگانی که جان کافران را به شدت می گیرند. «الصآفات» به معنی فرشتگانی که برای اجرای دستورات خدا و اطاعت از او به صف ایستاده اند. «الزاجرات» به معنی بازدارندگان و منع کنندگان است و به معنی فرشتگانی است مانع شیاطین هستند. «التالیات»: تلاوت کنندگان .به معنی فرشتگانی است که کتاب های آسمانی را بر پیغمبران خدا تلاوت می کنند. «الناشرات» فرشتگانی که آیه های الهی را در جهان منتشر می کنند. «الفارقات» فرشتگانی که حق را از باطل جدا می کنند.

نام فرشته وحی را بارها و بارها شنیده ایم همان فرشته ای که در غار حراء بر حضرت محمد صلی اله علیه و آله نازل شد و پیام پیغمبری را از طرف خداوند برای او آورد. جبرییل مقرب ترین و معروف ترین فرشته مقرب درگاه الهی است که اصلی ترین وظیفه او، رساندن وحی و گفتن آن پیش پیامبران است. نام جبرییل بارها و بارها در قرآن به همراه صفات نیکو و برجسته آمده است. حتی جبرئیل در قرآن با نام روح القدس خطاب شده که نزد حضرت مریم رفته و کلام خداوند متعال را به او رسانده است. در آیه های ۹۷ و ۹۸ سوره بقره آمده که دشمنی با جبرییل مانند دشمنی با خدا است.

میکاییل فرشته روزی است. وظیفه رساندن روزی و نزول برکات الهی بر بندگان خداوند بر عهده میکاییل است.

این کلمه ۲۵ بار در قرآن کریم تکرار شده است که در همه جا به معنی فرشته نبوده است. «ینزل الملائکةبالروح من أمره علی من یشاء من عباده» «نزل به الروح الأمین» «یوم یقوم الروح والملائکة صفا» در روایتی که از امام صادق (ع) آمده است، آن حضرت می فرماید: «روح فرشته ای است بزرگ تر از جبرییل و میکاییل.» در روایتی از ابن عباس نقل کرده اند که منظور از روح فرشته بزرگی از فرشتگان است.

دو فرشته همراه انسان اند که کارهای نیک و بد او را ثبت می کنند. فرشته ثبت کننده کارهای بد بر شانه چپ و دیگری بر شانه راست قرار دارد. به این دو فرشته در قرآن «کرام الکاتبین» گفته می شود که به معنی دو نویسنده بزرگوار است.

او و یارانش کلید داران بهشت اند. فرشتگانی که مامور بشارت دادن به بهشتیان هستند و به آن ها می گویند: «درود بر شما باد در برابر آن که صبر کردید پس اینک بهشت نیکو سرانجامی است.» گروهی دیگر حافظان اهل بهشت و تعدادی دربانان بهشت اند.



آزمایش کننده اهل قبور
طبق روایتی از امام باقر (ع)، سجل فرشته ای است که هاروت و ماروت معروف که کلی داستان داشتند از دستیارانش بوده اند. در روایت سجل به عنوان فرشته موکل بر اعمال معرفی شده است.

در ادعیه از فرشتگانی نام برده شده است که خزانه داران باران و رانندگان ابر هستند. هم چنین فرشتگانی هستند که مسئول باران های سخت و رگبارهای متراکم هستند. فرشته ای هم به عنوان خزانه دار باد معرفی شده است.

فرشته نویسنده گناهان است.

در دعاها بر فرشتگانی که بدرقه کنندگان دانه های برف هستند و همراه دانه های باران به زمین فرود، به طور جداگانه درود فرستاده شده است.

فرشتگانی هستند که مامور و نگهبان کوه ها هستند تا از جای خود حرکت نکنند.

یاران فرشته مرگ هستند. نام آن ها را مطمئن هستم بارها در ضرب المثل های فارسی شنیده اید.

فرستادگانی از فرشتگان هستند که با بلا یا نعمت فراوان بر اهل زمین فرود می آیند.

گروهی از فرشتگان که تعدادشان هم کم نیست، مامور حمد و ستایش خداوند هستند. این فرشته ها همیشه خدا را تسبیح می کنند و هرگز خسته نمی شوند. عد ه ای دیگر از فرشته ها به طواف کنندگان بیت المعمور معروف هستند.

عزراییل، فرشته مرگ است، قرآن مجید از این فرشته به عنوان ملک الموت یاد کرده است و می فرماید:» بگو جان شما را فرشتة مرگ که بر شما گمارده شده دریافت می دارد». برای ملک الموت یاران و دست یارانی از ملائکه هم هستند که آن ها ارواح را قبض می کنند. همان طور که رییس نگهبانان برای خودشان دست یارانی دارد و آن ها را برای کارهای مختلف به کار می گیرند.

در روایتی آمده که حضرت ابراهیم(ع) از عزرائیل خواست که خودش را به شکل زمانی که روح یک انسان مومن را می گیرد و زمانی که روح یک کافر را می گیرد به او نشان بدهد. ظاهر عزائیل برای قبض روح مومن جوانی بود با چهره ای زیبا، لباس پاک و زیبا و بویی پاک و طیب و چهره اش برای قبض روح یک انسان کافر مردی سیاه چهره بود که موهایش راست شده و بوی بسیار بد و لباسی سیاه به تن دارد که از بینی او آتش و دود بیرون می آید. امام صادق (ع) می فرماید: از ملک الموت سوال شد: چگونه در یک لحظه ارواح را قبض می کنی، در حالی که بعضی از آن ها در مغرب و بعضی در مشرق است ؟ ملک الموت جواب داد: من این ارواح راه به خود می خوانم و آن ها مرا اجابت می کنند.

داستان اسرافیل و صور اسرافیل را بارها و بارها در ادبیات و شعرها شنید ه اید. اسرافیل فرشته ای است که دارای صور (جمع آوری ارواح پس از مرگ آن ها) می باشد که به صور اسرافیل معروف است. می گویند روز قیامت او در صور اسرافیل خواهد دمید و این گونه مردگان همگی زنده خواهند شد. نفخ موجودات در قیامت دو بار انجام می گیرد و اسرافیل یک بار با دم خود، همه موجودات را می میراند و سپس در دم دوم همه را برای حسابرسی قیامت زنده می کند.

این دو کلمه در آیه۱۰۲ سوره بقره آمده است (ومانزل علی الملکین ببابل هاروت وماروت) این ها دو فرشته ای هستند که خدای متعال به شهر بابل فرستاد که به مردم شهر مطالبی آموختند و مردم از آن آموخته ها در راه اشتباه استفاده کردند. در ادبیات ایران ماجرای آن ها همراه با تخیل و اسطوره، به صورت داستان و شعر درآمده است.

مالک فرشته نگهبان موکل بر آتش جهنم است.این که او موکل جهنم است یعنی این که ایشان در آن دنیا به دستور خداوند می توانند یقه مارا بگیرند و پرتمان کنند در جهنم و یا اگر خدا خواست ما را از جهنم بیرون بیاورند. هم چنین در دعاها از فرشتگانی نام آورده شده است که مامور آتش اند و فرشتگانی که پاسبان نامیده شده اند که چون به ایشان گفته شود که: «او را بگیرید و در غل کشید و به دوزخ در افکنید» آن ها به شخص گناهکار یک لحظه هم مهلت نمی دهند و یک راست به دوزخ می فرستندش!

در دعاها نام او به عنوان فرشته ای آ مده است که صدایش با صدای رعد و برق شنیده می شود و چون ابر خروشان به وسیله او به شنا در آید شعله های برق بدرخشد.