بازی آنلاین
آپلود عکس
«رابرت فیسک» روزنامه‌نگار برجسته امور خاورمیانه می‌گوید حمله آمریکا به سوریه در حقیقت همراهی با القاعده است و آمریکا را با همان کسانی همراه می‌کند که در پاکستان و یمن هدف حمله پهپادها قرار می‌گیرند.
به گزارش جهان به نقل از فارس، «رابرت فیسک» روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر با سابقه امور خاورمیانه در یادداشتی که در روزنامه «ایندیپندنت» منتشر کرده، نوشته است اگر «باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا «تصمیم بگیرد به سوریه حمله کند، برای اولین بار در تاریخ آمریکا را در زمین القاعده قرار داده است».
وی با اشاره به اینکه صدور فرمان جنگ علیه «بشار اسد» در حقیقت بستن پیمان اتحاد با القاعده است، می‌نویسد: همان کسانی که هزاران نفر را در یازده سپتامبر کشتند، دوشادوش ملتی خواهند جنگید که شهروندانش دقیقا دوازده سال قبل به طرز بی‌رحمانه‌ای کشته شدند. این واقعا دستاورد خوبی برای اوباما، کامرون (نخست‌وزیر انگلیس)، اولاند (رئیس‌جمهور فرانسه) و بقیه سران جنگ است.
فیسک می‌افزاید: البته قطعا نه پنتاگون، نه کاخ سفید و نه حتی القاعده این موضوع را اعلام نمی‌کنند، اما واقعیت این است که هر دوی آن‌ها برای نابودی اسد می‌جنگند. همانطور که «جبهه‌النصره» که آن هم یکی از گروه‌های وابسته به القاعده است، برای نابودی اسد می‌جنگد. این وضعیت، احتمالات جالبی را پدید می‌آورد.
ممکن است آمریکایی‌ها از القاعده به عنوان گروهی که در نبرد حضور میدانی دارد، کمک اطلاعات بخواهد. و ممکن است القاعده اطلاعات اهداف را به کشورهایی ارائه کند که همواره مدعی‌اند که حامیان القاعده خطرناک‌ترین افراد روی زمین هستند.
موارد خنده‌داری هم هست. در حالی که پهپادهای آمریکایی در یمن و پاکستان نیروهای القاعده را می‌کشند (البته به همراه تعداد زیادی از غیرنظامیان)، اولاند، کامرون و دیگر ژنرال‌سیاستمدارها، با هدف قرار دادن دشمنان آن‌ها در سوریه، به القاعده کمکی عینی می‌کنند. وقایع این است که می‌توانیم شرط ببنیدیم که قطعا تنها هدفی که آمریکایی‌ها در سوریه به آن حمله نمی‌کنند، القاعده و جبهه‌النصره است.
فیسک در ادامه با انتقاد از «دیوید کامرون» نخست‌وزیر انگلیس به دلیل تحسین تمام اقدامات آمریکایی‌ها «حتی متحد شدن با القاعده»، می‌گوید سیاستمداران مدرن و امروزی اساسا حافظه کوتاهی دارند. «کامرون از یاد برده که حرف‌های اوباما و او چقدر به اظهارات یک دهه قبل بوش و بلر شبیه است؛ همان ابراز اطمینان و دلگرمی‌ها، اما بدون وجود هیچ شواهد و مدارکی که بتوانند به آن استناد کنند».
وی می‌افزاید: ما در عراق بر اساس دروغ‌هایی به جنگ رفتیم که سندسازان و حقه‌بازان گفتند. اما جنگ امروز ما بر اساس «یوتیوب» است. این بدان معنی نیست که تصاویر وحشتناک شهروندان سوری که بر اثر حمله شیمیایی کشته شده‌اند، ساختگی است. معنای این حرف آن است که هر سند مخالف این فیلم‌ها، خاموش و بایکوت می‌شود. به عنوان نمونه، هیچ‌کس به بررسی گزارش آسیب دیدن سه نیروی حزبالله لبنان در سوریه دقیقا با همان گاز در همان روز (روز حمله به «غوطه شرقی») احتمالا در تونل‌ها، علاقه‌ای نشان نمی‌دهد. گفته می‌شود این سه نفر اکنون در بیمارستانی در بیروت در حال درمان هستند. خوب، اگر دولت سوریه از گاز شیمیایی استفاده کرده، چرا باید نیروهای حزبالله هم با همان گاز آسیب دیده باشند؟ آیا گاز به سمت عقب حرکت کرده؟
فیسک سپس با تاکید بر اینکه سیاستمداران کنونی از تجربه‌های گذشته درس نگرفته‌اند، به تلاش چندین سال قبل آمریکا برای حمله به سوریه اشاره می‌کند و می‌نویسد: آیا زمانی که بیانیه‌های خوش‌بینانه صادر می‌کنیم، به یاد داریم که آخرین بار که آمریکایی‌ها با ارتش دولت سوریه درافتادند، چه اتفاقی رخ داد؟ شرط می‌بندم که به یاد نمی‌آورند. خوب این به زمانی زمانی بازمی‌گردد که نیروی هوایی آمریکا تصمیم گرفت موشک‌های سوری مستقر در دره بقاع را در ۴ دسامبر ۱۹۸۳ هدف قرار دهد. من آن زمان در لبنان بودم و به خوبی این حادثه را به یاد دارم. یک بمب‌افکن «ای-۶» با موشک‌های «استرلا» سوری (ساخت روسیه) هدف قرار گرفت. هواپیما در «بقاع» سقوط کرد، «مارک لنگ» خلبان آن کشته شد و «رابرت گودمن» کمک خلبان هم بعد از اسارت به زندانی در دمشق منتقل شد. نهایتا هم «جسی جکسون» (سیاستمدار آمریکایی) مجبور شد برای بازگرداندن وی به سوریه سفر کند. یک بار دیگر هم یک هواپیمای آمریکایی دیگر (این بار از نوع «ای-۷» هدف تیراندازی سوری‌ها قرار گرفت، اما خلبان آن توانست پیش از نابود شدن هواپیما، روی آب‌های مدیترانه خروج اضطراری کند و بعد هم یک قایق ماهیگیری لبنانی او را از آب بیرون کشید.
وی در پایان می‌نویسد: قطعا آن‌ها به ما گفته‌اند که حمله به سوریه، کوتاه و چند روزه است. این چیزی است که اوباما فکر می‌کند. اما به ایران هم فکر کنید. به حزبالله هم فکر کنید. من فکر می‌کنم (اگر اوباما واقعا تصمیم بگیرد که دست به حمله بزند) این مسئله به این زودی‌ها پایان نیابد.
به گزارش جهان به نقل از فارس، «رابرت فیسک» روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر با سابقه امور خاورمیانه در یادداشتی که در روزنامه «ایندیپندنت» منتشر کرده، نوشته است اگر «باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا «تصمیم بگیرد به سوریه حمله کند، برای اولین بار در تاریخ آمریکا را در زمین القاعده قرار داده است».
وی با اشاره به اینکه صدور فرمان جنگ علیه «بشار اسد» در حقیقت بستن پیمان اتحاد با القاعده است، می‌نویسد: همان کسانی که هزاران نفر را در یازده سپتامبر کشتند، دوشادوش ملتی خواهند جنگید که شهروندانش دقیقا دوازده سال قبل به طرز بی‌رحمانه‌ای کشته شدند. این واقعا دستاورد خوبی برای اوباما، کامرون (نخست‌وزیر انگلیس)، اولاند (رئیس‌جمهور فرانسه) و بقیه سران جنگ است.
فیسک می‌افزاید: البته قطعا نه پنتاگون، نه کاخ سفید و نه حتی القاعده این موضوع را اعلام نمی‌کنند، اما واقعیت این است که هر دوی آن‌ها برای نابودی اسد می‌جنگند. همانطور که «جبهه‌النصره» که آن هم یکی از گروه‌های وابسته به القاعده است، برای نابودی اسد می‌جنگد. این وضعیت، احتمالات جالبی را پدید می‌آورد.
ممکن است آمریکایی‌ها از القاعده به عنوان گروهی که در نبرد حضور میدانی دارد، کمک اطلاعات بخواهد. و ممکن است القاعده اطلاعات اهداف را به کشورهایی ارائه کند که همواره مدعی‌اند که حامیان القاعده خطرناک‌ترین افراد روی زمین هستند.
موارد خنده‌داری هم هست. در حالی که پهپادهای آمریکایی در یمن و پاکستان نیروهای القاعده را می‌کشند (البته به همراه تعداد زیادی از غیرنظامیان)، اولاند، کامرون و دیگر ژنرال‌سیاستمدارها، با هدف قرار دادن دشمنان آن‌ها در سوریه، به القاعده کمکی عینی می‌کنند. وقایع این است که می‌توانیم شرط ببنیدیم که قطعا تنها هدفی که آمریکایی‌ها در سوریه به آن حمله نمی‌کنند، القاعده و جبهه‌النصره است.
فیسک در ادامه با انتقاد از «دیوید کامرون» نخست‌وزیر انگلیس به دلیل تحسین تمام اقدامات آمریکایی‌ها «حتی متحد شدن با القاعده»، می‌گوید سیاستمداران مدرن و امروزی اساسا حافظه کوتاهی دارند. «کامرون از یاد برده که حرف‌های اوباما و او چقدر به اظهارات یک دهه قبل بوش و بلر شبیه است؛ همان ابراز اطمینان و دلگرمی‌ها، اما بدون وجود هیچ شواهد و مدارکی که بتوانند به آن استناد کنند».
وی می‌افزاید: ما در عراق بر اساس دروغ‌هایی به جنگ رفتیم که سندسازان و حقه‌بازان گفتند. اما جنگ امروز ما بر اساس «یوتیوب» است. این بدان معنی نیست که تصاویر وحشتناک شهروندان سوری که بر اثر حمله شیمیایی کشته شده‌اند، ساختگی است. معنای این حرف آن است که هر سند مخالف این فیلم‌ها، خاموش و بایکوت می‌شود. به عنوان نمونه، هیچ‌کس به بررسی گزارش آسیب دیدن سه نیروی حزبالله لبنان در سوریه دقیقا با همان گاز در همان روز (روز حمله به «غوطه شرقی») احتمالا در تونل‌ها، علاقه‌ای نشان نمی‌دهد. گفته می‌شود این سه نفر اکنون در بیمارستانی در بیروت در حال درمان هستند. خوب، اگر دولت سوریه از گاز شیمیایی استفاده کرده، چرا باید نیروهای حزبالله هم با همان گاز آسیب دیده باشند؟ آیا گاز به سمت عقب حرکت کرده؟
فیسک سپس با تاکید بر اینکه سیاستمداران کنونی از تجربه‌های گذشته درس نگرفته‌اند، به تلاش چندین سال قبل آمریکا برای حمله به سوریه اشاره می‌کند و می‌نویسد: آیا زمانی که بیانیه‌های خوش‌بینانه صادر می‌کنیم، به یاد داریم که آخرین بار که آمریکایی‌ها با ارتش دولت سوریه درافتادند، چه اتفاقی رخ داد؟ شرط می‌بندم که به یاد نمی‌آورند. خوب این به زمانی زمانی بازمی‌گردد که نیروی هوایی آمریکا تصمیم گرفت موشک‌های سوری مستقر در دره بقاع را در ۴ دسامبر ۱۹۸۳ هدف قرار دهد. من آن زمان در لبنان بودم و به خوبی این حادثه را به یاد دارم. یک بمب‌افکن «ای-۶» با موشک‌های «استرلا» سوری (ساخت روسیه) هدف قرار گرفت. هواپیما در «بقاع» سقوط کرد، «مارک لنگ» خلبان آن کشته شد و «رابرت گودمن» کمک خلبان هم بعد از اسارت به زندانی در دمشق منتقل شد. نهایتا هم «جسی جکسون» (سیاستمدار آمریکایی) مجبور شد برای بازگرداندن وی به سوریه سفر کند. یک بار دیگر هم یک هواپیمای آمریکایی دیگر (این بار از نوع «ای-۷» هدف تیراندازی سوری‌ها قرار گرفت، اما خلبان آن توانست پیش از نابود شدن هواپیما، روی آب‌های مدیترانه خروج اضطراری کند و بعد هم یک قایق ماهیگیری لبنانی او را از آب بیرون کشید.
وی در پایان می‌نویسد: قطعا آن‌ها به ما گفته‌اند که حمله به سوریه، کوتاه و چند روزه است. این چیزی است که اوباما فکر می‌کند. اما به ایران هم فکر کنید. به حزبالله هم فکر کنید. من فکر می‌کنم (اگر اوباما واقعا تصمیم بگیرد که دست به حمله بزند) این مسئله به این زودی‌ها پایان نیابد.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
