عشق واقعی شما کیست: همسرتان یا کودک؟

[eɴιɢмαтιc]

.
 واقعی شما کیست: همسرتان یا کودک؟


شاید خیلی از شما که الان این مطلب را می خوانید منظور این سوال را کاملا متوجه شوید. وقتی که شما از تغییر در روابط و احساسات پس از تولد کودک شکایت می کنید. وقتی فکر می کنید که تولد فرزند، شما را از همسرتان دور کرده است. وقتی خود را فراموش شده و بی اهمیت می پندارید….
همه اینها سوالاتی است که ذهن شما به دنبال چرایی اش می گردد. نخستین نکته ای که باید مورد توجه شما قرار گیرد این است که روابط عادی و قبلی زن و شوهر پس از تولد کودک تغییر می کند و شکل دیگری به خود می گیرد. شاید بعد از اضافه شدن یک عضو جدید خیلی از خوشی های گذشته تبدیل به خاطره ای دور شوند که حالا دیگر دست نیافتنی یا کمتر دست یافتنی هستند، مثل یک پیاده روی ۲ نفره یا یک شام بی دغدغه و تنها. دقیقا درست است؛ کوچولوها همراه شادی، زحماتی را نیز با خود به همراه می آورند. 


فراموش نکنید این مطلب به آن معنی نیست که شما همسر خود را مثل گذشته دوست ندارید (البته گاهی شاید این گونه هم باشد که بهتر است در این مورد صحبت نکنیم). اما در اکثر موارد فقط شاید اولویت شما تغییر کرده و رسیدگی به کودک و کارهای او در رتبه نخست قرار می گیرد.


شاید بهتر باشد این طور بگوییم که کم شدن فرصت و زمان کافی برای انجام کارها باعث این فکرها یا این مسائل می شود. در این شرایط شاید پدر و مادر ترجیح بدهند که وقت اضافی خود را به کارهای نیمه تمام و یا استراحت بگذرانند، البته اگر وقتی برایشان باقی بماند.


همه ما وقتی که خود را آماده می کنیم تا کودکی به جمع خانواده مان اضافه شود، می دانیم و آماده ایم که او را هر طور که هست، زیبا، زشت، باهوش، بی استعداد و… بپذیریم و حتما که دوستش نیز خواهیم داشت. پس این کاملا طبیعی خواهد بود که با ورود کودک به زندگی، روابط دیگر خانواده، قدری دستخوش تغییر شوند. فراموش نکنیم که این رفتاری طبیعی خواهد بود اگر کودک و کارهای او را در درجه اول اهمیت قرار دهیم، چرا که او به دلیل ضعف های جسمی اش بیشتر به ما نیاز دارد. این عضو کوچک ولی پرتوقع را باید رسیدگی کرد.


اما نکته بسیار بااهمیت این است که فراموش نکنیم و دقت کنیم که زندگی مشترک ما نیز همواره نیازمند پرستاری و مراقبت است. به قول قدیمی ها، بچه ها روزی بزرگ شده و پی زندگی خودشان می روند و فقط شما ۲ نفر هستید که برای هم باقی خواهید ماند. پس این رابطه را هیچگاه فراموش نکنید.


نباید زندگی مشترک و مهم تر از همه همسر خود را میان هزاران درگیری مراقبت از نوزاد فراموش کنیم. همین حالا هم دیر نیست که اولویت اول را به همسر خود برگردانید. اجازه ندهید که نیازهای کودک و خستگی، شما را از همسرتان غافل کند. همین امروز تصمیمی جدی برای تغییر شیوه خود بگیرید. شاید هم باخود فکر کنید که این ها فقط در حرف ساده است.


زمانی که مادری خسته از نگهداری کودک است، چگونه می تواند توانی برای ابراز عشق و علاقه به همسر خود داشته باشد؟ اما اگر به اهمیت و ارزش این کار دقت کنید، متوجه خواهید شد که با هر مقدار خستگی باید وقتی هر قدر اندک را به این مهم اختصاص دهید. البته لازم نیست کار خاصی انجام شود. شاید اگر فقط زمانی که همسر خود را می بینید، به او توجه کرده، با او صحبت کنید و به او نشان دهید که هنوز هم در زندگی مشترک مهم است و ارزش دارد کافی باشد.


در زندگی مشترک و پس از تولد کودکان شاید باید به مردان بیشتر توجه کرد. پس بهتر است که زنان وقتی درگیر کارهای نوزاد می شوند، فراموش نکنند که حالا هم مادر هستند و هم همسر. پس در نقش زن خانواده شاید کاری ساده و راحت و در عین حال مفید و موثر این باشد که هنگام صبحانه کنار همسر خود حاضر شوید. آماده کردن چای و صبحانه و حضور یافتن در کنار او می تواند کمک زیادی به شما بکند.


همان طور که به کودک خود غذا می دهید، شاید لازم باشد غذای همسر خود را نیز آماده کنید. همین طور سپری کردن زمانی با همسر و گذاشتن وقتی برای او می تواند کمکی به رابطه عاطفی شما باشد. همیشه سعی کنید زمان قبل از تولد کودک تان را هم به یاد داشته باشید و سعی کنید همان طور رفتار کنید. به هر طریقی به او نشان دهید که هنوز مرد خانه شماست. البته آقایان نیز باید شرایط همسرشان را درک کرده و توقعات خود را تعدیل کنند؛ همچنین بیش از پیش در کارهای خانه و کارهای مربوط به بچه همکاری داشته باشند.


این کوچولو فرزند هر دوی شماست.