چگونه بر غم و اندوه غلبه کنیم؟

[bOoOoOy]

مرگ یا دوری نزدیکان، قطع یک رابطه صمیمانه و تغییرات اساسی در زندگی می تواند باعث بروز احساس شدید بیهودگی و فقدان در انسان شود که باید برای برخورد درست با آن مهارت لازم را داشت. اندوهگین بودن مرحله ای سخت از زندگی است که انواع گوناگون دارد، مرگ کسی که مدت مدیدی از بیماری رنج برده است. قابل انتظار است در چنین وضعیتی مراسم ترحیم فرصت مناسبی برای اقوام و دوستان است تا به اندوه هم توجه و از هم حمایت کنند و با این روش سنتی است که عاقبت غم و اندوه به پایان خواهد رسید و با این حال اگر مرگ نزدیکان غیر منتظره هم نباشد باعث جراحات روحی است و کنار آمدن با آن نیازمند قدرت و توانایی فکر و ایمانی قوی و اعتقاد به منبع لایزال قدرت الهی و گذشت زمان است.ممکن است پدر یا مادر یا دوست یا معلم و...خود را از دست بدهید و ناگهان بشنوید او دیگر در این دنیا نیست و دیدارش غیر ممکن است. غلبه بر اندوه ناشی از این وقایع زمان زیادی به همراه ایمان قوی طلب می کند، زیرا شخصی که به طور ناگهانی در برابر غم فقدان عزیز قرار می گیرد.

دچار به هم ریختگی شدید احساسات می شود.برخی مواقع دلایل بروز غم و اندوه چیزی غیر از مرگ دیگران است مانند قطع یک رابطه صمیمانه و تغییرات اساسی در زندگی. این گونه وضعیت ها می تواند باعث بروز احساس شدید بیهودگی و فقدان شود. مقابله و سر و سامان دادن به این گونه احساسات اغلب باعث پریشانی و سردرگمی می شود. چند مرحله بروز غم و اندوه به این شرح است؛ انکار و انزوا؛در این حالت منزوی و گوشه گیر می شوید ولی سعی می کنید انکار کنید که این اتفاق بر فعالیت های روزانه و روابط با دوستانتان تاثیر گذاشته است. مدت زمان این مرحله بسته به شرایط متفاوت است. خشم؛ در این حالت، نسبت به کسی که باعث ناراحتی شما شده احساس عصبانیت می کنید هر چند که می دانید او در این دنیا نیست و بعضی اوقات خود را نیز مسئول بروز آن حادثه می دانید یا کوتاهی و سهل انگاری تان را عامل به وجود آمدن مرگ او می پندارید یا احساس خشم می کنید که چرا او شما را مطلع نساخته تا اقدامی کنید یا خشمگین هستید که چرا با او گرم نگرفته اید که چنین حادثه ای روی ندهد. متوسل شدن؛ در این مرحله احساس عدم توانایی در روبه رو شدن با واقعیت خود را نشان می دهد.افسردگی؛ در این مرحله سستی بروز می کند. البته عصبانیت و اندوه خود باعث بروز افسردگی است.

این مرحله از چند روز تا دو ماه طول می کشد. پذیرفتن؛ آخرین مرحله غمگین بودن است. از این پس شما توانایی پذیرفتن واقعیت را دارید و اگر این پذیرش با اسلحه ایمان و اعتقاد محکم مذهبی باشد،آن را مشیت الهی دانسته و خود را به تقدیر و قضا می سپارید.راههای بسیاری برای کمک به شما در غلبه بر این اندوه و غم و جود دارد از جمله؛گفت وگو؛ یکی از بهترین روشها، صحبت راجع به غم و اندوه می باشد. صحبت با کسانی همچون دوستان، مشاوران، معلمان و...می تواند جهت کسب احساس بهتر مفید باشد. اگر برای صحبت کردن آمادگی ندارید می توانید در گروه های مشاوره شرکت کنید.احساس خود را بروز دهید؛ تشریح احساسات می تواند در کنار آمدن با موضوع به شما کمک کند. گریستن، نوشتن یا شرکت در فعالیت های آفرینشی مانند هنرهای دستی و موسیقی از این جمله اند. احساس آرامش پس از گریه را تجربه کرده اید؟ گریه باعث تخفیف احساس اندوه می شود.هنر؛ اگر سازی می نوازید یا شعری می سرایید یا نوشته ای می نویسید یا هنری یاد دارید و به تلویزیون و رادیو و کتاب و رایانه علاقه دارید، به آن کار ادامه دهید. مطالعات محققان نشان می دهد که درمان با استفاده از هنر به حل افسردگی و اندوه کمک می کند. این نوع معالجه باعث تشریح بصری افکار و احساسات می شود.

درمان هنری می تواند به صورت فردی انجام گیرد ولی موفقیت آن در صورت انجام گروهی تضمین شده است.کمک گرفتن؛ یکی از مشکل ترین کارها در صورت بروز مشکلات روحی، درخواست کمک است. اگر چه این کارمشکل است. می توانید از صحبت با مشاوران و روانشناسان به نتایج خوبی دست یابید.حرکت را شروع کنید؛ سخت ترین کار دنیا کنار آمدن با مرگ عزیزان است. ممکن است طولانی شدن زمان درمان شما را نگران کند ولی باید بدانید تمامی این عکس العملها عادی است.بنابراین پیشنهادهای فوق می توانند شما را یاری دهند تا با روشهای سودمند و درست خود را به وضعیت عادی گذشته باز گردانید. به خاطر داشته باشید که نباید تنها بمانید فراموش نکنید که زمان مورد نیاز باید بگذرد تا وضعیت عادی شود و شما دوباره بتوانید از دوست داشتن دیگران لذت ببرید.