# داروشـناسی .

[( lιεβ )]

فیبرونوژن (هاموکمپلتان) (Fibrinogen

درمان خونريزي حاد در بيماران با كمبود ارثي فيبرينوژن (آفيبرينوژنمي و هيپوفيبرينوژنمي)
دوز دارو و فواصل مصرف برحسب ميزان خونريزي، داده‌هاي آزمايشگاهي و شرايط باليني بيمار متفاوت است.
دوز دارو براي هر بيمار برحسب نوع خونريزي، سطح مطلوب فيبرينوژن و سطح اندازه‌گيري شده و وزن بيمار محاسبه مي‌شود.
سطح مطلوب (mg/dl) ـ سطح اندازه‌گيري شده (mg/dl)
(mg/dl/mg/kg 7/1)
در صورتي كه سطح فيبرينوژن مشخص نيست، دوز پيشنهادي mg/kg 70 است كه به صورت وريدي تجويز مي‌شود.
مانيتورينگ سطح فيبرينوژن ضمن درمان توصيه مي‌شود. سطح مطلوب فيبرينوژن mg/dl 100 مي‌باشد. سطح نرمال فيبرينوژن mg/dl 450-200 است.

موارد منع مصرف و احتياط:

موارد منع مصرف: در بيماراني با سابقه حساسيت شديد (آنافيلاكسي) به اين فرآورده منع مصرف دارد.
موارد احتياط: در صورت بروز واكنش‌هاي آلرژيك به دنبال مصرف، بلافاصله تجويز دارو قطع شود.
بيماران با كمبود ارثي فيبرينوژن در معرض خطر ترومبوز قرار دارند، به دنبال تجويز فرآورده نيز احتمال واكنش‌هاي ترومبوتيك وجود دارد.
از آنجا كه اين فرآورده از پلاسماي انساني به دست مي‌آيد، احتمال انتقال برخي بيماريهاي عفوني ضمن تجويز آن وجود دارد.

عوارض جانبي:
ملاحظات اختصاصي
1- ويال محتوي فرآورده، توسط 50 ميلي‌ليتر آب‌استريل جهت تزريق رقيق شود. جهت حل شدن فرآورده، ويال بين دو دست چرخانده شده و از تكان دادن آن پرهيز كنيد. محلول رقيق شده بايد شفاف باشد.
2- محلول رقيق شده به‌مدت 24 ساعت در دماي 25-20 درجه سانتي‌گراد پايدار است.
3- دارو به آهستگي با سرعت حداكثر ml/min 5 به صورت وريدي تجويز شود.
4- ويال رقيق نشده فرآورده، در دماي 25-20 درجه سانتي‌گراد به مدت 30 ماه قابل نگهداري است. از منجمد شدن ويال جلوگيري كرده و آن را دور از نور نگهداري كنيد.
مصرف در سالمندان: مطالعات كافي در اين گروه سني صورت نگرفته است. لذا ايمني و اثربخشي فرآورده مشخص نيست.
مصرف در كودكان: اين فرآورده در كودكان كوچكتر از 16 سال مطالعه شده است. در اين گروه سني دارو نيمه‌ عمر كوتاه تر و كليرنس سريعتري دارد.
مصرف در شيردهي: در دوران شيردهي هيچگونه مطالعه‌اي با اين فرآورده صورت نگرفته است.
مصرف در بارداري: مطالعات حيواني با اين فرآورده صورت نگرفته است، لذا تأثير آن بر روي جنين يا طي دوران حاملگي مشخص نيست، تنها در موارد ضروري از اين فرآورده استفاده شود.

تداخل دارويي:

تا به حال موردي گزارش نشده است.

مکانيسم اثر:

فيبرينوژن (فاكتوريك) انعقاد خون، گليكوپروتئين محلول در پلاسما با وزن مولكولي حدود KD 340 مي‌باشد. اين مولكول ديمر بوده و از سه جفت زنجيره پلي‌پپتيدي تشكيل شده است. فيبرينوژن سوبستراي فيزيولوژيكي ترومبين، فاكتور XIIIa و پلاسمين مي‌باشد.
ضمن پروسه انعقاد، ترومبين با شكستن زير واحدباعث آزاد شدن فيبرينوپپتيد A و B به ترتيب مي‌شود. FPA بلافاصله جدا شده و باقيمانده مونومر محلول فيبرين (فيبرين I) است. جدا شدن آهسته FPB منجر به تشكيل فيبرين II شده كه قابليت پليمرزاسيون را دارد. فيبرين در حضور يونهاي كلسيم و فاكتور XIIIa پايدار مي‌شود. فاكتور XIIIa باعث تشكيل شبكه متقاطعي از فيبرين مي‌شود كه الاستيك بوده و به فيبرينوليز مقاوم است.

فارماكوكينتيك:

پخش: حجم توزيع دارو برابر ml/kg 5/7 7/52 مي‌باشد.
دفع: كليرنس فرآورده برابر ml/kg/hr 6/0 و نيمه‌ عمر آن بين 117-55 ساعت مي‌باشد.

اشكال دارويي:

Injection, Powder: 1g

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: فاكتور انعقادي.
طبقه‌بندي درماني: درمان اختلالات انعقادي.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
نام‌هاي تجاري: Haemocomplettan P
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: تب، سردرد.
قلبي ـ عروقي: سكتة قلبي، آمبولي ريوي، ترومبوز وريدي عمقي، ترومبوز شرياني.
ساير عوارض: آنافيلاكسي، تنگي نفس، راش، تب و سردرد، تهوع، استفراغ.