راه کارهایی برای وسواس فکری

[bOoOoOy]

اگر تا به حال فکری داشته اید که نتوانسته اید آن را از ذهنتان بیرون کنید، تا اندازه ای از تجربه وسواس فکری آگاهید.

فکر، تکانه یا تصور سمج و مزاحم، مسایلی هستند که افراد مبتلا به وسواس فکری با آن در گیرند و می دانند که این شناخت ها، درون فرآیندهای فکر آشفته خودشان ایجاد می شوند.

آنها ناامیدانه سعی می کنند این افکار مزاحم را نادیده بگیرند یا متوقف کنند و در برخی موارد می کوشند با انجام دادن کاری یا فکر کردن به چیزی دیگر، آن را خنثی کنند

برای اینکه فکر وسواسی را درک کنید به زمانی فکر کنید که با فرد مهمی در زندگی تان جرو بحث کرده اید و برای مدت چند ساعت یا چند روز بعد از آن، این جر و بحث را در ذهن خود مرور کرده ا ید.

تفکرات وسواس فکری عبارتند از:

شمارش ذهنی اعداد، دعا خواندن یا تکرار ذهنی کلمات و عبارات معین، تجسم تصاویر دیداری معین و مطالب ذهنی.

دیگر اختلال اساسی بعضی بیماران، نشخوارهای فکری است که ممکن است نوعی رفتار وسواسی باشد که در پاسخ به وسواس به وجود می آ ید. در این قبیل موارد، فرد گرفتار تفکر دور و دراز غیر خلاق درباره موضوع معینی می شود. موضوع این تفکرات ممکن است جنبه فردی و شخصی داشته یا دارای ماهیت مذهبی و فلسفی باشد.

بیشتر افراد مبتلا به وسواس فکری با وسواس عملی هم دست به گریبانند. وسواس عملی، رفتار تکراری و ظاهرا هدفمندی است که در پاسخ به تمایلات غیرقابل کنترل یا بر اساس یک رشته مقررات تشریفاتی یا قالبی انجام می شود.

ترکیب این دو وسواس، اختلالی را ایجاد می کند به نام اختلال وسواس فکری و عملی که فرد به خاطر وجود فکرهای مزاحم که باعث اضطرابش می شود، دست به اعمال جبرانی ای می زند تا آنها را خنثی کند که متاسفانه این اعمال وقت گیر، غیرمنطقی و پریشان کننده هستند و فرد نومیدانه آرزوی متوقف کردن آنها را دارد.

این اختلال ها می تواند شامل نگرانی هایی از آلودگی مانند میکروب ها، تردید در مورد روشن گذاشتن گاز یا پرخاشگری مانند صدمه زدن به دیگران باشد.

حتما متوجه شده اید که وسواس عملی بیشتر با وسواس فکری مرتبط با آن همراه است.

خیلی از مواقع، وسواس فکری می تواند با کمال گرایی اشتباه گرفته شود، ولی یکی از تفاوت های مهم این دو در این است که فرد وسواسی معمولا درگیر موضوع های پیش پا افتاده ای است که خیلی به پیشرفت در زندگی مربوط نمی شود، ولی فرد کمال گرا به دنبال پیشرفت در زندگی شخصی، تحصیلی و شغلی اش است؛ البته اگر بتواند با واقعیت منطبق باشد و فرد از استاندارد های خشک و انعطاف ناپذیر مبری باشد.

یکی از دلایل مهم این اختلال، یادگیری مشاهده ای است، یعنی والدینی که خودشان از این مشکل رنج می برند، بدون شک فرزندان وسواسی خواهند داشت.

دلیل دیگر ماندگاری این اختلال، روبرو نشدن این افراد با موقعیت هایی است که در آن دچار اضطراب می شوند و با انجام رفتار هایی سعی در فرار از آن موقعیت دارند، در حالی که ماندن در آن موقعیت به بهبود آنها در طولانی مدت کمک خواهد کرد.

در حقیقت اضطرابی که آنها دارند یک اضطراب غیرواقعی است که فقط گذر زمان و دیدن اینکه مثلا ماندن در یک مکان عمومی مانند سینما و بیرون آمدن از آنجا بدون اینکه لباس هایمان را در منزل بشوییم و در آن هفته بیمار نشویم، می تواند این اطمینان را در فرد ایجاد کند که تخمین او از موضوع اضطراب برانگیز واقعی نبوده است.

مشغولیت ذهنی مساله دیگری است که ممکن است با وسواس اشتباه گرفته شود. چنین چیزی گاهی اوقات سراغ هر فردی می آید ولی تفاوت آن با وسواس این است که زمانی که می خواهیم از شر آن خلاص شویم، می توانیم، اما وسواس این ویژگی را ندارد.

درمان چیست؟

بیماری وسواس بیماری پیچیده و ناتوان کننده ای است که متاسفانه می تواند در بسیاری از موارد در صورت عدم دریافت درمان حرفه ای، سیر صعودی داشته باشد و تبدیل به یک بیماری مزمن شود.

درمان این بیماری از طریق دو درمان همزمان یعنی دارودرمانی و روان درمانی که به ترتیب به وسیله یک روان پزشک و یک روان شناس صورت می گیرد، میسر است.

همچنین همکاری اعضای خانواده فرد در انجام تکالیف درمانی او بسیار ضروری است.