09-09-2014، 17:57
ممکن است توجیه تان این باشد که می خواهید فرزند خوبی تربیت کنید و روش های تربیتی محکم و تغییرناپذیری داشته باشید اما باید بدانید که با این کار فرزندتان را به دروغگویی تشویق می کنید.
چون تنبیه بدنی یا مقررات سخت و شدید باعث می شود کودکان برای پنهان کردن خطاهای خود، بیشتر به دروغگویی متوسل شوند. پروفسور ویکتوریا تالوار از دانشگاه مک گیل و دستیارش پروفسور کانگ لی از دانشگاه تورنتو در مطالعات خود دو گروه از کودکان را که در گروه سنی سه و چهار ساله بودند در شرایط مختلف با هم مقایسه کردند.
گروه اول در یک مدرسه خصوصی ثبت نام شده بودند که این مدرسه به روش های سنتی مثل استفاده از ترکه و فلک برای تنبیه دانش آموزان اداره می شد.
گروه دوم نیز در یک مدرسه خصوصی دیگری ثبت نام شده بودند که شیوه اداره آن با سیستم های آزادانه تر و بامقررات آسان تر بود. از کودکان خواسته شد در یک بازی «حدس بزن» شرکت کنند و کودکان باید وقتی در اتاق تنها بودند چشم از اسباب بازی ای که داخل اتاق گذاشته شده بود، بر می داشتند.
تقریباً اکثر کودکان وقتی تنها می شدند به رغم توصیه متخصصان، دزدکی به اسباب بازی ها نگاه می کردند اما نتایج ارزیابی ها معلوم کرد کودکانی که در گروه اول یعنی در مدرسه خصوصی با روش سنتی و تنبیهی ثبت نام کرده بودند در پاسخ به این سؤال که آیا دزدکی اسباب بازی را دیده اند، تقریباً همگی شان دروغ می گفتند و جواب منفی می دادند، در حالی که کودکان در گروه دوم که در مدرسه تنبیه نمی شدند، فقط حدود ۵۰ درصد در مورد نگاه کردن به اسباب بازی دروغ می گفتند.
چون تنبیه بدنی یا مقررات سخت و شدید باعث می شود کودکان برای پنهان کردن خطاهای خود، بیشتر به دروغگویی متوسل شوند. پروفسور ویکتوریا تالوار از دانشگاه مک گیل و دستیارش پروفسور کانگ لی از دانشگاه تورنتو در مطالعات خود دو گروه از کودکان را که در گروه سنی سه و چهار ساله بودند در شرایط مختلف با هم مقایسه کردند.
گروه اول در یک مدرسه خصوصی ثبت نام شده بودند که این مدرسه به روش های سنتی مثل استفاده از ترکه و فلک برای تنبیه دانش آموزان اداره می شد.
گروه دوم نیز در یک مدرسه خصوصی دیگری ثبت نام شده بودند که شیوه اداره آن با سیستم های آزادانه تر و بامقررات آسان تر بود. از کودکان خواسته شد در یک بازی «حدس بزن» شرکت کنند و کودکان باید وقتی در اتاق تنها بودند چشم از اسباب بازی ای که داخل اتاق گذاشته شده بود، بر می داشتند.
تقریباً اکثر کودکان وقتی تنها می شدند به رغم توصیه متخصصان، دزدکی به اسباب بازی ها نگاه می کردند اما نتایج ارزیابی ها معلوم کرد کودکانی که در گروه اول یعنی در مدرسه خصوصی با روش سنتی و تنبیهی ثبت نام کرده بودند در پاسخ به این سؤال که آیا دزدکی اسباب بازی را دیده اند، تقریباً همگی شان دروغ می گفتند و جواب منفی می دادند، در حالی که کودکان در گروه دوم که در مدرسه تنبیه نمی شدند، فقط حدود ۵۰ درصد در مورد نگاه کردن به اسباب بازی دروغ می گفتند.