شعرهای عاشقانه((خیلی قشنگن))نیای از دست رفته

[*nike*]

زندگی بافتن یک قالی است
نه همان نقش و نگاری که خودت میخواهی
نقشه را اوست که تایین کرده_تو در این بین فقط می بافی
نقشه را خوب ببین.
نکند آخر کار.قالی زندگیت را نخرند.
.
.
.
گر چشمان تو جز در پی زیبایی نیست
دل بکن آیینه اینقدر تماشایی نیست
حاصل  خیره در آیینه شدن ها آیا
دو برابر شدن غصه آدم ها نیست؟
آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست
حال وقتی به لب پنجره می آیی نیست
خواستم باغم عشقش بنویسم شعری
 گفت هر خواستنی عین توانایی نیست
.
.
.
می خواهی به سرعت_ پروانه ها پیر شوم؟
مثل_همین گل_سرخ_لیوان نشین.
که پیش از پریروز شدن_امروز می پژمرد
دوست دارم که یک شبه شصت سال سپری کنم
بعد بیایم و بایک عصایی در دست
کنار خیابانی شلوغ منتظرت شوم
تا تو بیایی
مرا نشناسی
ولی دستم را بگیری و از ازدحام_خیابان عبور دهی.
حالا میروم که بخوابم
خدا را چه دیدی
شاید فردا
به پیر مردی برخواستم
تو هم از فردا
دست_تمام پیرمردان_و درماندگان کنار خیابان رابگیری
دلواپس نباش
آشنایی نخواهم داد.
قول میدهم آنقدر پیر شده باشم
که از نگاه کردن به چشمهایم نیزمرا نشناسی
.
.
.
در دلم آرزوی آمدنت می میرد
رفته ای اینک. اما آیا
باز می گردی؟
چه تمنای محالی
خنده ام می گیرد
.
.
.
در ودیوار دنیا رنگی است.
رنگ عشق.
خدا جهان را رنگ کرده.
رنگ عسق.
و این رنگ همیشه تازه است و هرگز خشک نخواهد شد.
از هر طرف که بگذری
لباست به گوشه ای خواهد خورد و رنگی خواهد شد.
اما کاش چندان محتاط نباشی
شاد باش و بی پروا بگذر.
"که خدا کسی را دوست تر دارد که لباسش رنگی تر باشد.
.
.
.کم بود ببخشید ولی دوباره تو راهه


سپاس فراموش نشه

---

نظر بدین لطفا.